Typizacja

Typizacja
Polecane artykuły
Algorytm genetyczny Projektowanie eksperymentów 7 narzędzi TQC Drzewo decyzyjne Analiza morfologiczna Technologia grupowa Metoda Taguchi Koncepcja systemu idealnego G. Nadlera Inżynieria odwrotna

Typizacja (gr. typos - wzorzec, odbicie) jest jedną z podstawowych metod normalizacji. Polega na przeprowadzeniu wyboru z istniejącej lub zamierzonej rozmaitości, do ilości rozwiązań wystarczających w danych warunkach i w danym okresie czasu. Metoda ta określana jest również jako klasyfikacja według typu. Jej celem jest dokonanie ujednolicenia poprzez przyporządkowanie do typu. Na podstawie właściwych kryteriów oraz celowości wyboru, selekcja ta prowadzi zawsze do zmniejszenia liczby rozwiązań. Typizacja znajduje zastosowanie w rozwiązaniach spełniających te same lub podobne funkcje. Jest narzędziem służącym do ograniczenia różnorodności.

Mniejsza liczba upowszechnionych wariantów, sprzyja obniżeniu kosztów. Najczęściej takie skutki typizacji oczekiwane są w procesach związanych z produkcją. Ograniczenie rozmaitości wystąpienia rozwiązań sprzyja przede wszystkim obniżeniu kosztów ogólnych, ale również wspomaga sterowanie procesami, zapewnia łatwiejsze nadzorowanie systemów (w tym systemu zarządzania jakością), ogranicza czas niezbędny do realizacji prac przygotowawczych oraz projektowych.

Rys. 1. Przykład typizacji

Typizacja w praktyce

Na podstawie procesów technologicznych:

• W pierwszej kolejności konieczne jest podzielenie części maszyn, na typy podobne do siebie technologicznie, aby można było dla każdego typu, zbioru opracować proces technologiczny
• Następnie wszystkie części z jednej grupy, mogą być obrabiane w podobny sposób np. te same narzędzia, metody, ustawienia

Zalety typizacji

• ujednolicenie procesów produkcji dla podobnych części
• wyrównanie czasu potrzebnego na produkcje części podobnych
• skrócenie czasu produkcji
• możliwość porównania pomiędzy zakładami, poziomu wykorzystania technologii
• podstawy do doskonalenia procesu

Typizacja w sztuce

• W Średniowieczu - występowała w postaci przyjętych wzorów, technik, które się sprawdzały, więc je wykorzystywano
• Popularna w sztuce realizmu socjalistycznego - występowała w postaci, zbióru cech charakteru które przypisywano całym grupą

Typizacja w socjologii

W socjologii typizacja to w pewnym sensie rzeczywistość, postrzegana poprzez wiedzę jako porządek. Typizujemy przedmioty, zwierzęta, doświadczenia, ludzi z którymi się spotykamy w życiu codziennym w grupy, co zapewnia to ład społeczny. Ponad to system typizacji znaków, gestów wykorzystywany jest do interpretacji zachowań

Zobacz także: Normalizacja

Bibliografia

• Feld M., (2009). Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa
• Fertsch M., (2007). Organizacja produkcji i logistyki w przemyśle samochodowym Logistyka, nr 2
• Gajewski A. (2007). Wstęp do zarządzania jakością. Wydawnictwo Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie, Tarnów
• Kasperek A., (1999). Perspektywa fenomenologiczna w filozofii, Pisma Humanistyczne 1
• kowalczyk Z.,Zabielski J., (2005). Kosztorysowanie i normowanie w budownictwie,WSiP, Warszawa
• Łunarski J. (2008). Zarządzanie jakością. Standardy i zasady. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa
• Mandes S., (2002).Socjologia fenomenologiczna,Encyklopedia Socjologiczna t. IV, Warszawa
• Norma PN-EN 45020:2009
• Skubiszewski P., (1973). Badania nad sztuką średniowieczną
• Solta V., (2016). O niektórych zagadnieniach realizmu socjalistycznego w sztuce, Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu, Wrocław
• Stachak S. (2006). Podstawy metodologii nauk ekonomicznych. Książka i Wiedza, Warszawa

Autor: Marek Pochrzęst, Sylwia Tokarz