Kasa zapomogowo pożyczkowa
Kasa zapomogowo – pożyczkowa (KZP) to organizacja, która powstaje w zakładach pracy na podstawie art. 39 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych oraz rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pracowniczych kas zapomogowo-pożyczkowych. Kasa może być zorganizowana jeśli przynajmniej 10 pracowników zadeklaruje gotowość przynależności do KZP. W jednym zakładzie pracy może działać tylko jedna KZP[1]. Istnieje możliwość założenia międzyzakładowej kasy zapomogowo – pożyczkowej, jeżeli w zakładzie nie znajdzie się 10 pracowników zgłaszających gotowość przystąpienia do kasy.
Zmiany z 1 stycznia 2019 roku
Od 1 stycznia 2019 r. członkami kasy mogą być osoby wykonujące pracę zarobkową, także te zatrudnione na innej podstawie niż stosunek pracy, niebędące pracownikami w rozumieniu Kodeksu pracy, pod warunkiem podsiadania praw i interesów związanych z wykonywaniem pracy, jakie „mogą być reprezentowane i bronione przez związek zawodowy”. Wobec tego w art. 11 ustawy o związkach zawodowych wprowadzono stosowną definicję „osoby wykonującej pracę zarobkową”, a także definicję „pracodawcy”, które zastąpiło pojęcie "zakład pracy"[2].
Cel i zasady funkcjonowania kasy zapomogowo – pożyczkowej
Celem funkcjonowania KZP jest udzielanie jej członkom pomocy materialnej. Pomoc może być udzielana w formie długoterminowych, krótkoterminowych pożyczek oraz zapomóg. Zasady funkcjonowania KZP są określone w statucie. Aby zostać członkiem kasy należy złożyć deklarację, uchwałę o przyjęciu podejmuje zarząd kasy nie później niż w ciągu jednego miesiąca od dnia jej złożenia. Szczegółowe warunki świadczenia pomocy określa umowa zawarta między pracodawcą a kasą zapomogowo-pożyczkową. Pomoc może być udzielana w postaci bezzwrotnej zapomogi w sytuacjach określonych regulaminem kasy lub nieoprocentowanej pożyczki, która jest spłacana w miesięcznych ratach. [3] [4].
Kasa zapomogowo – pożyczkowa - prawa i obowiązki członków
- gromadzić oszczędności według zasad określonych w statucie,
- korzystać z pożyczek,
- w razie wydarzeń losowych ubiegać się o udzielenie zapomogi,
- brać udział w obradach walnego zgromadzenia
- wybierać i być wybieranym do zarządu KZP i komisji rewizyjnej.
Członek KZP jest zobowiązany[6]:
- wpłacić wpisowe
- wpłacać miesięczny wkład członkowski lub wyrazić zgodę na potrącenie wkładu z wynagrodzenia za pracę lub z zasiłku chorobowego lub wychowawczego
- przestrzegać przepisy statutu oraz uchwał organów KZP.
Kasa zapomogowo – pożyczkowa - obowiązki pracodawcy
Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów pracodawca powinien[7]:
- zapewniać pomieszczenia biurowe i odpowiednio zabezpieczone miejsca na przechowywanie pieniędzy,
- zapewniać transport pieniędzy z banku,
- zapewniać prowadzenie księgowości, obsługę kasową i prawną,
- dostarczać druki i formularze,
- dokonywać na rzecz KZP potrąceń w listach płac, listach wypłat zasiłków chorobowych i zasiłków wychowawczych, wpisowego, wkładów miesięcznych i rat pożyczek,
- przyjmować wpłaty wnoszone przez emerytów i rencistów oraz osoby przebywające na urlopach wychowawczych,
- odprowadzać wpłaty na rachunek bankowy KZP,
- informować przynajmniej raz w roku członków kas o stanie ich wkładów i zadłużeń.
Przypisy
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1992 r. w sprawie pracowniczych kas zapomogowo-pożyczkowych oraz spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych w zakładach pracy, Dz.U. 1992 nr 100 poz. 502
- ↑ Ustawa z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, Dz.U. 1991 nr 55 poz. 234
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1992 r. w sprawie pracowniczych kas zapomogowo-pożyczkowych oraz spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych w zakładach pracy, Dz.U. 1992 nr 100 poz. 502
- ↑ Ustawa z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, Dz.U. 1991 nr 55 poz. 234
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1992 r. w sprawie pracowniczych kas zapomogowo-pożyczkowych oraz spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych w zakładach pracy, Dz.U. 1992 nr 100 poz. 502
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1992 r. w sprawie pracowniczych kas zapomogowo-pożyczkowych oraz spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych w zakładach pracy, Dz.U. 1992 nr 100 poz. 502
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1992 r. w sprawie pracowniczych kas zapomogowo-pożyczkowych oraz spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych w zakładach pracy, Dz.U. 1992 nr 100 poz. 502
Bibliografia
- Jankowiak, K. (2018)., Pracownicze kasy zapomogowo-pożyczkowe: przepisy prawne funkcjonowania, tworzenie i likwidowanie, obowiązki i uprawnienia, ewidencja i dokumentacja, optymalizacja działania, gospodarka finansowa, ochrona danych osobowych (z uwzględnieniem RODO), Casco Sp. z o.o., Gdynia
- Kaczurak-Kozak, M. (2013)., Rachunkowość budżetowa, Wolters Kluwer, s.182
- Majewska-Jurczyk, B. (2016)., Ochrona interesów konsumentów przed działaniami parabanków sprawowana przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Ekonomia — Wroclaw Economic Review 22/1
- Pigulski, M. (2020)., Potrącenia z wynagrodzeń i zasiłków 2020, FabrykaWiedzy.com, Warszawa, s. 44, 45, 47
- Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1992 r. w sprawie pracowniczych kas zapomogowo-pożyczkowych oraz spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych w zakładach pracy, Dz.U. 1992 nr 100 poz. 502
- Ustawa z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, Dz.U. 1991 nr 55 poz. 234
Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych. Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu. |
Autor: Dorota Pancerz