Obszar odrzucenia
| Obszar odrzucenia |
|---|
| Polecane artykuły |
Obszarem odrzucenia hipotezy statystycznej jest taki zbiór liczb że jeżeli sprawdzian przyjmie wartość z tego zbioru, to hipotezę zerową odrzucimy.
Obszar odrzucenia nazywa się też obszarem krytycznym, który wyznaczają punkty (wartości) krytyczne. Obszar krytyczny ustalany jest tak, by przed pobraniem próby prawdopodobieństwo α, że sprawdzian znajdzie się w tym obszarze, przy założeniu, że hipoteza zerowa jest prawdziwa, było równe α.
Wartość współczynnika α jest umowna. Zwykle przyjmuje się α=0,05, α=0,01 lub α=0,001. Sprawia to, że ta sama hipoteza statystyczna może być istotna przy przyjętej a priori większej wartości α i nieistotna przy mniejszej. Z tego powodu coraz częściej zamiast ustalać wartość α i podawać dwustanowo, że dana hipoteza jest istotna lub nieistotna np. na poziomie 0,05, podaje się p-wartość (ang. p-value), czyli prawdopodobieństwo odrzucenia hipotezy i mówi np., że hipoteza jest istotna na poziomie 0,043. Daje to więcej informacji i uniezależnia wyniki analizy od arbitralnie wybranego progu.
Rodzaje
Wyróżniamy następujące rodzaje obszarów odrzucenia:
- dwustronny
- prawostronny
- lewostronny
Bibliografia
- "Statystyka w zarządzaniu" Amir D.Aczel s. 270-274, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000
- Strzała, K. (2009). Panelowe testy stacjonarności-możliwości i ograniczenia. Przegląd Statystyczny, 56(1), 56-73.
Autor: Michał Mikołajczyk
