Reforma rolna
Reforma rolna |
---|
Polecane artykuły |
Reforma rolna to poparta przepisami prawa zmiana stosunków własnościowych na wsiach połączona ze zmianą stanu rolniczych jednostek produkcyjnych, tj struktury agrarnej, poprzez scalanie gruntów (komasacje) lub ich podział (parcelacje)[1]: Przemiana ta została przeprowadzona w Polsce w okresie po II wojnie światowej, za pomocą Dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego (PKWN) z 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej, który określił zasady i kierunek wprowadzenia zmian.
Przedmiot reformy
Głównym celem reformy było oparcie ustroju rolnego w państwie na "silnych, zdrowych i zdolnych do wydatnej produkcji gospodarstw, stanowiących prywatną własność ich posiadaczy"[2]. W momencie ustalania dekretu część terenów Polski pozostawała pod okupacją, zmiany dotyczyły więc jedynie obszarów wyzwolonych i wprowadzane były w następującym zakresie:
- upełnorolnienia istniejących gospodarstw o powierzchni poniżej 5 ha użytków rolnych,
- tworzenia nowych samodzielnych gospodarstw rolnych dla bezrobotnych, robotników i pracowników rolnych a także drobnych dzierżawców,
- tworzenia kolonii i ogródków działkowych (robotniczych, urzędniczych i rzemieślniczych) w pobliżu miast i ośrodków przemysłowych,
- zarezerwowania odpowiednich terenów dla szkół lub ośrodków w celu podniesienia kultury rolniczej, hodowlanej i przemysłu rolniczego.
W myśl ustawy nieruchomości ziemskie o charakterze rolniczym przechodziły na własność Skarbu Państwa celem wdrożenia reformy, w formie bezzwłocznej i bez otrzymania żadnego wynagrodzenia. Wyszczególnione do przejęcia to[3]:
- własność obywateli (ówczesnej) Rzeszy Niemieckiej i Polaków narodowości niemieckiej,
- własność osób skazanych za zdradę stanu, pomoc okupantom ze szkodą dla Państwa,
- skonfiskowane z przyczyn prawnych,
- własność lub współwłasność osób fizycznych lub prawnych o rozmiarze przekraczającym:
- 100 ha powierzchni ogólnej, bądź 50 ha powierzchni użytków rolnych,
- 100 ha powierzchni ogólnej niezależnie od użytków rolnych (w województwach poznańskim, pomorskim i śląskim).
- własności kościoła katolickiego czy też gmin wyznaniowych po rozstrzygnięciu Sejmu Ustawodawczego.
Cele reformy i jej skutki
Analizując reformę obecnie, R. Sobieracki zwraca uwagę na jej trzy zasadnicze cele[4]:
- polityczny - głównie cele ustrojowe, potrzeba zagospodarowania Ziem Zachodnich i Północnych po okresie II wojnie światowej przez co miały być one niejako połączone zresztą kraju (z powodu trudności w zasiedlaniu zaczęto tworzyć państwowe gospodarstwa rolne),
- gospodarczy - miało przyczynić się do szybkiego wzrostu produkcji rolnej, co miało głównie przełożyć się raczej na zaspokajanie potrzeb własnych niż eksportu.
- społeczny - reformą objęto ok 50% terenów całego kraju z czego chłopom przekazano 6,4 mln ha, co przyczyniło się do powstania ponad 800 tysięcy gospodarstw.
Możemy wyróżnić pozytywne skutki reformy[5]:
- wzrost zagospodarowania ziem przy wykorzystaniu zasobów niewykorzystywanych,
- pobudzenie aktywności zawodowej rolników,
- polepszenie stanu gospodarki i dynamiki jej rozwoju,
Są jednak także negatywne skutki, z którymi borykamy się do dziś:
- bezprawne i niezgodne z konstytucją przejęcie gruntów bez wypłaty odszkodowania,
- uszczerbek na dziedzictwie narodowym, przez liczne grabienie dworów i pałaców, które utraciły właścicieli i jako własność państwa często pozostawały bez opieki.
Pokłosie reformy współcześnie
Współcześnie byli właściciele bądź ich spadkobiercy domagają się od państwa pewnej rekompensaty za straty, które ponieśli w wyniku przeprowadzenia reformy rolnej. Uważają bowiem, że niezgodnie z prawem przywłaszczono ich nieruchomości i ruchomości. By odzyskać utracone dobra lub uzyskać rekompensatę zmuszeni są do skorzystania z drogi administracyjnej bądź sądowej. Nie są bowiem ustalone przepisy prawne umożliwiające automatyczne zwroty - planuje się wprowadzenie takich regulacji za pomocą ustawy reprywatyzacyjnej nad którą prace cały czas trwają[6].
Przypisy
- ↑ Słownik Języka Polskiego, PWN
- ↑ Dekret Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego o przeprowadzeniu reformy rolnej, 1944, s.18.
- ↑ Dekret Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego o przeprowadzeniu reformy rolnej, 1944, s.18-19.
- ↑ Reforma rolna–czy była przełomowa? 2018 s. 6
- ↑ Reforma rolna–czy była przełomowa? 2018 s. 6-7
- ↑ Definiowanie pojęcia nieruchomości ziemskiej w polskim prawodawstwie agrarnym, ze szczególnym uwzględnieniem przepisów dekretu PKWN z 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej i jego realizacji, 2017, s. 75-76.
Bibliografia
- Dekret Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego o przeprowadzeniu reformy rolnej (1944), Dz.U. nr 4, poz. 17, s. 18-21.
- Jastrzębski R. (2018), Reforma rolna po drugiej wojnie światowej. Ustawodawstwo państwa polskiego "Czasopismo Prawno-Historyczne", tom LXX zeszyt I, s. 111-151
- Kłusek M. (2017), Definiowanie pojęcia nieruchomości ziemskiej w polskim prawodawstwie agrarnym, ze szczególnym uwzględnieniem przepisów dekretu PKWN z 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej i jego realizacji, "UR Journal of humanities and social sciences" nr 2 (3)/2017, s. 74-96
- Sobiecki R. (2018), Reforma rolna–czy była przełomowa? “Kwartalnik Nauk o Przedsiębiorstwie”, 2018/3, s. 4-7
Autor: Joanna Golema