Zajęcie komornicze

Zajęcie komornicze jest to specjalne uprawnienie komornika, które pozwala mu skutecznie ściągnąć dług z dłużnika. Prawo do zajęcia mienia lub nieruchomości daje komornikowi tytuł egzekucyjny. W jego trakcie istnieje opcja do negocjacji warunków spłaty.

Komornik jest urzędnikiem państwowym, który pilnuje aby wierzyciel spłacił swoje długi. Egzekucja komornicza prowadzona jest w wyniku postępowania sądowego, w którym wykazano, że dłużnik nie uregulował zobowiązań.

Tytuł egzekucyjny pozwala komornikowi na zajęcie mienia lub nieruchomości, jednak w trakcie postępowania urzędnik nie może zająć wszystkiego. To jaki procent wynagrodzenia może zostać zajęty zależy od wielu czynników. Kwota wolna od zajęcia, która musi pozostać do dyspozycji dłużnika to wysokość kwoty minimalnego wynagrodzenia w danym roku (przywilej ten dotyczy jedynie tych dłużników, którzy zatrudnieni są na podstawie umowy o pracę, w przypadku umowy zlecania lub umowy o dzieło komornik ma prawo zająć całą kwotę wynagrodzenia). W przypadku długów alimentacyjnych, komornik ma prawo zająć aż 60 procent wynagrodzenia.

TL;DR

Zajęcie komornicze to specjalne uprawnienie komornika, które umożliwia mu skuteczne ściągnięcie długu z dłużnika. Komornik może zająć mienie lub nieruchomość dłużnika, ale istnieje także kwota wolna od zajęcia. Osoby zatrudnione na umowę zlecenie lub umowę o dzieło nie są chronione prawem i całe ich wynagrodzenie może zostać zajęte przez komornika. Egzekucja wynagrodzenia za pracę jest efektywnym sposobem dochodzenia wierzytelności. Pracodawca ma obowiązek przekazać zajęte wynagrodzenie komornikowi. Postępowanie egzekucyjne może być umorzone w różnych sytuacjach.

Umowa cywilnoprawna a komornik

Osoby zatrudnione na umowę zlecenie lub umowę o dzieło nie są chronione prawem i w ich przypadku komornik ma prawo zająć całą kwotę, którą ma do dyspozycji dłużnik. Wynagrodzenie które pochodzi z umowy cywilnoprawnej w całości podlega zajęciu przez komornika.

Jeżeli dla dłużnika umowa cywilnoprawna jest jedynym źródłem dochodu, ma on prawo złożyć wniosek o to, aby wykorzystać kwotę wolną od podatku. W takiej sytuacji dłużnik musi złożyć stosowne oświadczenie do komornika z potwierdzeniem. Niezależnie od wszystkiego komornik dokonuje zajęcia rachunku bankowego.

Egzekucja z wynagrodzenia za pracę

Przepisy regulujące zajęcie przez komornika wynagrodzenia zawarte są w Kodeksie Postępowania Cywilnego. Egzekucja wynagrodzenia jest jednym z pierwszych i efektywniejszych sposobów dochodzenia wierzytelności. Wynagrodzenie zajęte przez komornika może zostać zajęte nie tylko z tytułu umowy o pracę, ale również z tytułu umowy zlecenia czy umowy o dzieło.

Wniosek o przeprowadzenie egzekucji składa się do komornika, w którego okręgu dłużnik ma miejsce zamieszkania. Jeżeli dłużnik nie posiada miejsca zamieszkania w Polsce, pod uwagę bierze się miejsce pobytu tymczasowego w Polsce, lub ostatnie miejsce zamieszkania w kraju. Aby wniosek o egzekucję wynagrodzenia był poprawny ważne jest aby wierzyciel we wniosku, a następnie komornik w wezwaniu dokładnie oznaczyli wierzytelność, która ma być przedmiotem egzekucji.

Doręczenie wezwania dłużnikowi - zajęcie wynagrodzenia uznaje się za wykonane w momencie wręczenia wezwania dłużnikowi zajętej wierzytelności. Na tym etapie komornik zawiadamia dłużnika, że nie ma on już prawa do odbierania całkowitej kwoty swojego wynagrodzenia. Dochód z wykonywania pracy może zostać wybrany ani rozporządzany w żaden sposób do wysokości egzekwowania świadczenia, aż do całkowitego pokrycia długu. Dotyczy to głównie periodycznie wypłacanego wynagrodzenia, premii oraz nagród.

Obowiązki pracodawcy związane z przekazaniem wynagrodzenia - podczas dokonywania egzekucji przez komornika, wzywa on pracodawcę aby nie wypłacał pracownikowi (poza częścią wynagrodzenia wolną od potrącenia) żadnego wynagrodzenia. Dochód z tytułu wykonywanej pracy przez pracownika powinien być przekazywany bezpośrednio wierzycielowi egzekwującemu (po zawiadomieniu komornika), lub przekazywał zajęte wynagrodzenie komornikowi w sytuacji, gdy przeciwko dłużnikowi toczy się jeszcze inna egzekucja, a wynagrodzenie w części wymagalnej nie wystarcza na pokrycie wszystkich egzekwowanych świadczeń wymagalnych.

Umorzenie egzekucji

Umorzenie postępowania egzekucyjnego jest możliwe z mocy prawa gdy wierzyciel w przeciągu roku nie dokonał niezbędnych czynności potrzebnych do wszczęcia postępowania egzekucyjnego lub do jego dalszego prowadzenia.

Postępowanie zostaje umorzone w całości lub części:

• jeżeli egzekucja nie należy do organów sądowych,
• jeżeli wierzyciel lub dłużnik nie mają zdolności sądowej lub jeżeli egzekucja ze względu na jej przedmiot jest niedopuszczalna,
• jeżeli egzekucje skierowano na osobę, która według klauzuli wykonalności nie jest dłużnikiem i która sprzeciwiła się prowadzeniu egzekucji,
• jeżeli wiadomo, że po przeprowadzeniu kosztów egzekucji wierzycielowi nie uda się odzyskać większych pieniędzy niż suma kosztów egzekucyjnych,
• jeżeli prawomocnym orzeczeniem tytuł wykonawczy został pozbawiony wykonalności.

Zajęcie komornicze — artykuły polecane

Klauzula wykonalności — Sądowy tytuł egzekucyjny — Nakaz zapłaty — Syndyk masy upadłościowej — Nagrody jubileuszowe — Upadłość konsumencka — Sąd arbitrażowy — Postępowanie egzekucyjne — Zaległość podatkowa

Bibliografia

• Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1996 r. w sprawie wykonania ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Dz.U. 1997 nr 1 poz. 1
• Studzińska J., Cioch P. (2017), Postępowanie cywilne, C.H. Beck, Warszawa
• Ustawa z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych Dz.U. 2018 poz. 771
• Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej Dz.U. 2018 poz. 1629

Autor: Anna Mrajca

Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych. Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu.