Introwertyk

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 23:45, 21 lis 2023 autorstwa Zybex (dyskusja | edycje) (cleanup bibliografii i rotten links)

Introwertyk to osoba, która preferuje spędzanie czasu samotnie lub z ograniczoną liczbą osób, zamiast w otoczeniu dużych grup ludzi. Introwertycy są skoncentrowani na swoich myślach, uczuciach i przeżyciach. Skupiają się na własnym wewnętrznym świecie, zamiast poświęcać więcej uwagi swojemu otoczeniu. Introwertycy często mają trudności w pokonywaniu barier przed nawiązaniem nowych kontaktów oraz w publicznym wyrażaniu swoich poglądów.

TL;DR

Introwertycy to osoby, które preferują samotność lub małe grupy, są skupione na swoim wewnętrznym świecie. Mają trudności w nawiązywaniu nowych kontaktów i wyrażaniu swoich poglądów. Stereotypy o introwertykach często są błędne. Istnieje wiele zalet bycia introwertykiem, takich jak spokój wewnętrzny, rozwinięte zdolności analizy i koncentracja. Wady introwertyków to m.in. poczucie osamotnienia w większych grupach i trudności w wyrażaniu opinii. Introwertycy różnią się od ekstrawertyków pod względem nastawienia do świata zewnętrznego i nawiązywania kontaktów. Istnieje wiele innych podejść i metod, które pomagają introwertykom w radzeniu sobie z codziennymi wyzwaniami. Ważne jest aktywne zabieranie głosu, regulacja poziomu energii, współpraca z innymi i podejmowanie wyzwań.

Introwertyk - cechy charakterystyczne

W literaturze ciężko szukać ujednoliconej, konkretnej definicji introwersji. Opisywane są raczej cechy, jakimi wyróżnia się osoba będąca introwertykiem. Introwertyk to postać bardziej wycofana, która w kontaktach z innymi jest skryta, wszelkie interakcje towarzyskie są dla niej wyczerpujące. Kiedy introwertyk wchodzi w kontakty z innymi - wybiera mniejsze kręgi znajomych, oddaje się rozmyślaniom, a także woli słuchać, niż aktywnie udzielać się w dyskusji. Przyjemnością dla niego może być głęboka dyskusja i długie debatowanie nad różnymi kwestiami. Dla introwertyka ważniejszy jest jego świat wewnętrzny, niż ten go otaczający. Z tego powodu introwertycy będą bardziej skupieni na wyobraźni, fantazji. Introwertyk nie poszukuje mocnych wrażeń, nie potrzebuje adrenaliny i ciągłej stymulacji bodźcami. Jeżeli chodzi o działanie - jest rozważny, dużo czasu poświęca na analizę zadania, przy tym jest bardzo skoncentrowany (A. Kozak 2016, s. 15). Introwertyk efektywnie pracuje w dobrze zorganizowanym środowisku, ciszy i w znanym sobie otoczeniu (Cz. S. Nosal 1997, s. 228). Skrajny introwertyk będzie nawet preferował przebywanie i pracę w całkowitym odosobnieniu (M. Čakrt 1996, s. 91). Na ogół osoba introwertyczna nie dzieli się chętnie swoimi myślami, swoim zdaniem, a zdarza się nawet tak, że nie podejmuje danego tematu, ponieważ uważa go za bezsporny i niewątpliwy (E. Koniuszewska 2008, s. 14).

Rys. 1. Wymiary temperamentu. Opracowano na podstawie: (Eysenck, H. J., Eysenck, S. B. G. 1964, s.6)

Podkreślić należy jednak, że nie każdy introwertyk spełnia wszystkie wymienione cechy. Oczywiście, mogą znaleźć się introwertycy, którzy będą lubić szybką jazdę na łyżwach, czy inne sporty. Nie każdy introwertyk jest czytającym codziennie literaturę domatorem. Podobnie będzie także w przypadku innych typów osobowości. Nie każdy człowiek będzie wpisywał się idealnie w przedstawione w literaturze określenia, podtrzymywane stereotypy. Często nawet bywa tak, że jeden człowiek może łączyć w sobie kilka przeciwstawnych cech osobowości (A. Kozak 2016, s. 14-15). Niektórzy autorzy uważają, że każdy posiada w sobie cechy zarówno introwertyka, jak i ekstrawertyka (M. Čakrt 1996, s. 60).

Stereotypy

Powszechnie uważa się, że introwertyk to osoba izolująca się od społeczeństwa - aspołeczna, a wręcz antyspołeczna. Jest to oczywiście mylne i krzywdzące stwierdzenie. Osoba introwertyczna woli po prostu bardziej kameralne środowisko, preferuje kontakty z osobami, które już zna i którym ufa. Nie oznacza to, że stroni od ludzi i unika wszelkich relacji - po prostu nawiązuje kontakty w sposób dla siebie charakterystyczny. Osoba w pełni sił psychicznych, będąca introwertykiem - nie ma lęku przed kontaktami interpersonalnymi, po prostu nie garnie się do nich, ale też nie odczuwa lęku przed nimi. Funkcjonuje wiele - niekoniecznie prawdziwych - stwierdzeń, które mogą budować negatywny obraz introwertyka. Na ogół uważa się, że poprzez milczenie ludzie wyrażają swój ból i cierpienie. W wielu przypadkach zapewne tak - natomiast jeśli chodzi o introwertyków - nie zawsze. Introwertycy to po prostu osoby bardziej wyciszone. Uważa się, że szczęście wyrażane jest tylko i wyłącznie poprzez pobudzenie, duże emocje, ogromny entuzjazm. Podczas gdy u introwertyków źródłem szczęścia może być spokój, zrównoważenie, pogoda ducha (A. Kozak 2016, s. 16-17). Uważani są przez to za pesymistów, niewytrwałych w działaniach oraz bojących się nowych zadań (I. Szymański 2012, s. 96-97).

Inne błędne stwierdzenia o introwertykach (A. Kozak 2016, s. 18; J. Góral-Półrola 2015, s.53):

  • nielubiący rozmawiać dziwacy,
  • nieuprzejmi,
  • nieśmiali, nielubiący ludzi,
  • nie posiadają poczucia humoru, nie potrafią się bawić,
  • zawsze trzymają się z boku grupy, są nudziarzami,
  • zamknięci w sobie.

Zalety bycia introwertykiem

Najważniejsze zalety introwertyków / introwertyczek to (A. Kozak 2016, s. 24; M. Čakrt 1996, s. 93):

  • spokój wewnętrzny
  • wyciszenie, które pozwala rozwinąć skrzydła kreatywności i wrażliwości,
  • interesujące życie wewnętrzne,
  • rozwinięte zdolności analizy, poprzez szczegółowo prowadzone obserwacje,
  • eliminacja pochopnych decyzji,
  • pełna koncentracja i skupienie na powierzonych zadaniach,
  • bycie uważnym słuchaczem.

Wady bycia introwertykiem

Badacze wymieniają między innymi następujące wady introwertyków (M. Čakrt 1996, s. 93-95):

  • poczucie osamotnienia w większej grupie ludzi,
  • poczucie, że wiele osób próbuje naruszyć strefę prywatności,
  • introwertycy uważani są na ogół za osoby wstydliwe, mimo że nie zawsze jest to prawdą,
  • brak stanowczości w przedstawianiu opinii.

Introwertyk, a ekstrawertyk

Introwertyków porównuje się często do ekstrawertyków, co wynika z ich usytuowania po przeciwnych stronach wymiaru/skali introwersji/ekstrawersji. Najważniejsze różnice tych dwóch rodzajów temperamentu przedstawione zostały w poniższej tabeli.

Ekstrawertyk Introwertyk
pozytywnie nastawiony do świata zewnętrznego negatywnie nastawiony do świata zewnętrznego
jest tak zaabsorbowany tym co dzieje się na zewnątrz, że nie zwraca uwagi na samego siebie przede wszystkim kieruje się swoimi emocjami, nie zważając przy tym na to co dzieje się na zewnątrz
przy wyborze znajomych stawia na ilość, a nie na jakość stawia na zażyłe kontakty, nie interesują go przelotne znajomości
koleżeński powściągliwy w relacjach międzyludzkich
otwarty cichy
łatwość w nawiązywaniu nowych kontaktów trudno przychodzi mu nawiązywanie nowych znajomości
potrafi odnaleźć się w każdej sytuacji, lubi ryzyko źle odnajduje się w nowych sytuacjach
jest bardzo ekspresyjny w wyrażaniu swoich uczuć nie lubi obnosić się ze swoimi uczuciami
roztargniony, chaotyczny systematyczny, zorganizowany

Źródło: (M. Čakrt 1996, s. 89-91)

Opisane typy osobowości (temperamentu) przedstawione są najczęściej w stanie idealnym, tj. oderwanym od konkretnego człowieka. W rzeczywistości jednak ludzki charakter stanowi pewną kompozycję zazwyczaj wszystkich lub niektórych typów charakterów, przy czym jeden z nich jest dominujący i na jego podstawie można dokonać szeregu analiz osobowości, wykorzystując do tego różnego rodzaju narzędzia jak np. kwestionariusz temperamentu lub inwentarz osobowościowy (D. Gajewski i E. Zdrojewski 2009).

Introwertyk - przykłady

  • Przykład 1: Introwertyk może być wycofany i zamknięty w sobie. Na przykład, gdy jest pośród dużej grupy ludzi, może się wycofać i unikać rozmowy lub udziału w aktywnościach grupowych.
  • Przykład 2: Introwertyk może lubić być sam w swoich myślach i nie nawiązywać kontaktów z innymi. Na przykład, może on lubić spędzać czas w samotności, pracować nad własnymi projektami lub po prostu czytać książki.
  • Przykład 3: Introwertyk może mieć trudności w nawiązywaniu głębszych relacji z innymi. Na przykład, może on czuć się niekomfortowo w sytuacjach towarzyskich lub wycofywać się z interakcji, które wymagają głębszego zaangażowania.
  • Przykład 4: Introwertyk może lubić spędzać czas w ciszy i skupiać się na swoich myślach. Na przykład, może on wybrać spędzanie wieczoru w domu nad spotykaniem się ze znajomymi lub wybrać spacer w spokojnym parku zamiast wesołego miasteczka.
  • Steve Jobs współzałożyciel firmy Apple - Introwertyk, który był zafascynowany technologią i miał geniusz do tworzenia produktów. Był skoncentrowany, zaangażowany w swoją pracę i nie lubił być w centrum uwagi.
  • J.K. Rowling - Introwertyczka, pisarka, autorka serii "Harry Potter"", która była zdeterminowana, by zrealizować swoje marzenia o pisaniu i stworzyła świat magii, który podbił serca milionów. Lubiła samotność i wykazywała dużo kreatywności.
  • Albert Einstein - Introwertyk, który był słynnym naukowcem i miał geniusz do odkrywania nowych praw fizyki. Był skupiony i skoncentrowany, a jego wyobraźnia i kreatywność pozwoliły mu odkryć wiele ważnych zjawisk.
  • Mark Zuckerberg - Introwertyk, który założył firmę Facebook i wypracował prawdziwy sukces w biznesie. Był skupiony i skoncentrowany na swojej pracy, ale również otwarty na nowe pomysły i innowacje.

Introwertyk - ograniczenia

Introwertyk może mieć problem w grupie, która preferuje osoby ekstrawertyczne. Ograniczenia i słabe strony introwertyzmu obejmują:

  • Trudności w nawiązywaniu kontaktów: Introwertycy często czują się niekomfortowo podczas nawiązywania nowych kontaktów, co może być przeszkodą w budowaniu trwałych relacji.
  • Trudności w wyrażaniu opinii: Introwertycy często mają trudności z wyrażaniem swoich opinii, zwłaszcza jeśli muszą to robić w grupie.
  • Trudności w odnalezieniu się w grupie: Introwertycy mogą czuć się ignorowani lub niedoceniani w grupie społecznej.

Introwertyk - inne związane podejścia

Introwertyzm to cecha osobowości, przez niektórych mylnie uważana za typ temperamentu. Osoby introwertyczne charakteryzują się przede wszystkim tym, że ich energia pochodzi z wnętrza, a nie ze środowiska. Istnieje wiele innych podejść i metod, które pomagają introwertykom w poradzeniu sobie z codziennymi wyzwaniami.

  • Przyjmowanie aktywnej postawy - Introwertycy powinni nauczyć się aktywnie zabierać głos w sytuacjach, w których czują się komfortowo, zwłaszcza wtedy, gdy wiedzą, że mają coś ważnego do powiedzenia.
  • Regulacja poziomu energii - Introwertycy powinni starać się znaleźć czas na odpoczynek, aby utrzymać wysoki poziom energii. Można to osiągnąć poprzez wykorzystanie technik relaksacyjnych lub przeznaczanie czasu na połączenie się z przyrodą.
  • Współpraca z innymi - Introwertycy powinni szukać sposobów na współpracę z innymi, aby wykorzystać swoją silną kreatywność i umiejętności analityczne.
  • Podejmowanie wyzwań - Introwertycy powinni nauczyć się podejmować wyzwania i nie bać się nowych doświadczeń, aby wykorzystać swoje silne umiejętności adaptacyjne.

Podsumowując, osoby introwertyczne powinny nauczyć się aktywnie zabierać głos, współpracować z innymi i przyjmować wyzwania, aby w pełni wykorzystać swoje silne cechy.


Introwertykartykuły polecane
EkstrawertykCholerykPewność siebieSangwinikAnaliza transakcyjnaPułapki myśleniaCechy sprawnego negocjatoraNiska samoocenaAsertywność

Bibliografia

  • Čakrt M. (1996). Kto jest kim. Typy osobowości dla menedżerów, Wydawnictwo Helion, Gliwice
  • Eysenck, H. J., Eysenck, S. B. G. (1964). Manual of the Eysenck Personality Inventory, University of London Press
  • Góral-Półrola J. (2015). Style komunikowania się osób jąkających się, "Zaburzenia płynności mowy. Teoria i praktyka"
  • Koniuszewska E. (2008), Kontakty interpersonalne w hotelarstwie, Turystyka i hotelarstwo, nr 13
  • Kozak A. (2016), Siła introwersji. Wykorzystaj swój potencjał, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Sopot
  • Nosal Cz. S. (1997). Psychologia decyzji kadrowych. Strategie. Kryteria. Procedury, Wydawnictwo Profesjonalnej Szkoły Biznesu, Kraków
  • Szymański I. (2012). Wpływ typu umysłowości decydenta na decyzje zarządzania personelem, s. 96-97
  • Zdrojewski E., Gajewski D. (2009), Koncepcje osobowościowe i ich zastosowanie w procesie naboru pracowników, Zeszyty Naukowe Instytutu Ekonomii i Zarządzania, nr 13


Autor: Justyna Tokarska, Krzysztof Woźniak

]