Metoda budżetowania przyrostowego: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 9: Linia 9:


==Bibliografia==
==Bibliografia==
* Lew G., [[Controlling]] przedsiębiorstw handlowych, Difin, Warszawa 2004, s. 135,144-147
* Lew G., ''[[Controlling]] przedsiębiorstw handlowych'', Difin, Warszawa 2004, s. 135,144-147
* Marciniak S., Controlling filozofia [[projektowanie]], Difin, Warszawa 2004, s. 150, 152
* Marciniak S., ''Controlling filozofia [[projektowanie]]'', Difin, Warszawa 2004, s. 150, 152
* Chmielowiec-Lewczuk M., Kowalak R., Markowski P., Nieplowicz M., Nita B., Nowak E., Nowak M., Piechota R., Sysło M., Wierzbiński M., Controlling w działalności przedsiębiorstwa, PWE, Warszawa 2004, s. 316-317
* Chmielowiec-Lewczuk M., Kowalak R. i in, ''Controlling w działalności przedsiębiorstwa'', PWE, Warszawa 2004, s. 316-317


{{a|Mariola Karasińska, Magdalena Węgrzyn}}
{{a|Mariola Karasińska, Magdalena Węgrzyn}}
[[Kategoria:Metody i techniki finansowe]]
[[Kategoria:Metody i techniki finansowe]]

Wersja z 17:23, 20 kwi 2022

Metoda przyrostowa jest najczęściej stosowaną metodą budżetowania. Polega ona na wykorzystaniu danych historycznych. Proces ten rozpoczyna się od wartości zaewidencjonowanych w ubiegłych okresach, a następnie koryguje się je o odchylenia, które powstają w trakcie realizacji budżetu oraz dodaje się inne wskaźniki, które powstają w wyniku zmian wielkości ekonomicznych (inflacja, wzrost wynagrodzeń, zmiany kursów walut, zmiany w polityce cenowej przedsiębiorstwa), które mogą nastąpić w przyszłości.

Zastosowania

Jest ona jednak efektywna tylko w przypadku stabilnych firm, które działają przez cały czas w tym samym otoczeniu. Metoda przyrostowa jest metodą najszybszą i najprostszą tworzenia budżetu, gdyż polega jedynie na wykorzystaniu budżetu z poprzedniego okresu i skorygowaniu go poprzez niektóre składniki.

Wady

Metoda przyrostowa posiada również kilka poważnych wad, np.: powtarzanie błędów okresów poprzednich, zbyt duży wpływ układów i powiązań personalnych występujących wśród osób odpowiedzialnych za tworzenie budżetów, marnotrawstwo zasobów przedsiębiorstwa.

Bibliografia

  • Lew G., Controlling przedsiębiorstw handlowych, Difin, Warszawa 2004, s. 135,144-147
  • Marciniak S., Controlling filozofia projektowanie, Difin, Warszawa 2004, s. 150, 152
  • Chmielowiec-Lewczuk M., Kowalak R. i in, Controlling w działalności przedsiębiorstwa, PWE, Warszawa 2004, s. 316-317

Autor: Mariola Karasińska, Magdalena Węgrzyn