Paradygmat: Różnice pomiędzy wersjami
m (→Bibliografia: Clean up) |
m (cleanup bibliografii i rotten links) |
||
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Paradygmat''' stanowi ogólną koncepcję, wzór lub ramy myślowe, które wyznaczają sposób rozumienia i interpretacji rzeczywistości przez naukowców i praktyków w danej branży lub dziedzinie wiedzy. Najczęściej w skład paradygmatu wchodzą przekonania, wartości, wytyczne metodologii, reguły i zasady postępowania, techniki badań i interpretacji wyników, itp., które wpływają na sposób myślenia, badania i podejścia do problemów w danej dziedzinie. Paradygmat może być interpretowany jako '''matryca dyscyplinarna''', czyli uporządkowany zbiór przekonań, nastawień czy przeświadczeń podzielanych przez uczonych uprawiających daną dyscyplinę. | '''Paradygmat''' stanowi ogólną koncepcję, wzór lub ramy myślowe, które wyznaczają sposób rozumienia i interpretacji rzeczywistości przez naukowców i praktyków w danej branży lub dziedzinie wiedzy. Najczęściej w skład paradygmatu wchodzą przekonania, wartości, wytyczne metodologii, reguły i zasady postępowania, techniki badań i interpretacji wyników, itp., które wpływają na sposób myślenia, badania i podejścia do problemów w danej dziedzinie. Paradygmat może być interpretowany jako '''matryca dyscyplinarna''', czyli uporządkowany zbiór przekonań, nastawień czy przeświadczeń podzielanych przez uczonych uprawiających daną dyscyplinę. | ||
Linia 19: | Linia 4: | ||
W naukach przyrodniczych również istnieją różne paradygmaty, które wpływają na sposób rozumienia i badania przyrody. Na przykład w fizyce istnieje paradygmat klasyczny i paradygmat kwantowy, które różnią się w swoim podejściu do opisu i wyjaśniania zjawisk fizycznych. | W naukach przyrodniczych również istnieją różne paradygmaty, które wpływają na sposób rozumienia i badania przyrody. Na przykład w fizyce istnieje paradygmat klasyczny i paradygmat kwantowy, które różnią się w swoim podejściu do opisu i wyjaśniania zjawisk fizycznych. | ||
Paradygmaty nie tylko definiują dominujące podejścia i teorie w danej dziedzinie, ale również określają granice i zakres akceptowanych metod badawczych. Mogą również wpływać na przyjęte metody komunikacji, terminologię i sposoby interpretacji danych. Przykłady znanych paradygmatów naukowych to kopernikański paradygmat heliocentryczny, ewolucyjny paradygmat biologiczny czy paradygmat kwantowy w fizyce. | Paradygmaty nie tylko definiują dominujące podejścia i teorie w danej dziedzinie, ale również określają granice i zakres akceptowanych metod badawczych. Mogą również wpływać na przyjęte metody komunikacji, terminologię i sposoby interpretacji danych. Przykłady znanych paradygmatów naukowych to kopernikański paradygmat heliocentryczny, ewolucyjny paradygmat biologiczny czy paradygmat kwantowy w fizyce. | ||
Linia 31: | Linia 15: | ||
* wzorzec, mówiący o tym, że paradygmat jest rozwiązaniem pewnego problemu, zaakceptowane przez wspólnotę naukową | * wzorzec, mówiący o tym, że paradygmat jest rozwiązaniem pewnego problemu, zaakceptowane przez wspólnotę naukową | ||
* macierz dyscypliny naukowej | * macierz dyscypliny naukowej | ||
<google>n</google> | |||
==Cechy paradygmatów naukowych== | ==Cechy paradygmatów naukowych== | ||
Linia 60: | Linia 46: | ||
* mechanika newtonowska | * mechanika newtonowska | ||
* teoria względności Einsteina | * teoria względności Einsteina | ||
{{infobox5|list1={{i5link|a=[[Metoda]]}} — {{i5link|a=[[Jean Piaget]]}} — {{i5link|a=[[Epistemologia]]}} — {{i5link|a=[[Zdrowy rozsądek]]}} — {{i5link|a=[[Psychologia ekonomiczna]]}} — {{i5link|a=[[Teoria systemów]]}} — {{i5link|a=[[Strukturalizm]]}} — {{i5link|a=[[Nauki społeczne]]}} — {{i5link|a=[[Cybernetyka]]}} }} | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
<noautolinks> | <noautolinks> | ||
* Bobrowski I. (1998) | * Bobrowski I. (1998), ''Zaproszenie do językoznawstwa'', Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, Kraków | ||
* Czakon W. (2011)''https://przegladorganizacji.pl/artykul/2011/10.33141po.2011.11.01 Paradygmat sieciowy w naukach o zarządzaniu], Przegląd organizacji | * Czakon W. (2011), ''[https://przegladorganizacji.pl/artykul/2011/10.33141po.2011.11.01 Paradygmat sieciowy w naukach o zarządzaniu]'', Przegląd organizacji | ||
* Krzyżanowski L | * Krzyżanowski L. (1999), ''O podstawach kierowania organizacji inaczej'', PWN, Warszawa | ||
* Kuhn T.(1962) | * Kuhn T. (1962), ''Struktura rewolucji naukowych'', Aletheia, Warszawa | ||
* Stalmaszczyk P. (2013) | * Stalmaszczyk P. (2013), ''Metodologie językoznawstwa. Podstawy teoretyczne'', Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź | ||
</noautolinks> | </noautolinks> | ||
[[Kategoria:Filozofia]] | [[Kategoria:Filozofia]] | ||
{{#metamaster:description|Paradygmaty to wzory myślowe, które wpływają na badanie zachowań i zjawisk w różnych dziedzinach wiedzy. Przykłady to m.in. paradygmat behawioralny czy klasyczny w fizyce.}} | {{#metamaster:description|Paradygmaty to wzory myślowe, które wpływają na badanie zachowań i zjawisk w różnych dziedzinach wiedzy. Przykłady to m.in. paradygmat behawioralny czy klasyczny w fizyce.}} |
Aktualna wersja na dzień 18:52, 18 sty 2024
Paradygmat stanowi ogólną koncepcję, wzór lub ramy myślowe, które wyznaczają sposób rozumienia i interpretacji rzeczywistości przez naukowców i praktyków w danej branży lub dziedzinie wiedzy. Najczęściej w skład paradygmatu wchodzą przekonania, wartości, wytyczne metodologii, reguły i zasady postępowania, techniki badań i interpretacji wyników, itp., które wpływają na sposób myślenia, badania i podejścia do problemów w danej dziedzinie. Paradygmat może być interpretowany jako matryca dyscyplinarna, czyli uporządkowany zbiór przekonań, nastawień czy przeświadczeń podzielanych przez uczonych uprawiających daną dyscyplinę.
Paradygmaty są szczególnie istotne w naukach społecznych, takich jak psychologia, socjologia i nauki polityczne, gdzie różne paradygmaty mogą mieć różne podejścia do badania ludzkiego zachowania i społecznych zjawisk. Przykładowe paradygmaty w tych dziedzinach to paradygmat behawioralny, paradygmat humanistyczny czy paradygmat konstruktywistyczny.
W naukach przyrodniczych również istnieją różne paradygmaty, które wpływają na sposób rozumienia i badania przyrody. Na przykład w fizyce istnieje paradygmat klasyczny i paradygmat kwantowy, które różnią się w swoim podejściu do opisu i wyjaśniania zjawisk fizycznych. Paradygmaty nie tylko definiują dominujące podejścia i teorie w danej dziedzinie, ale również określają granice i zakres akceptowanych metod badawczych. Mogą również wpływać na przyjęte metody komunikacji, terminologię i sposoby interpretacji danych. Przykłady znanych paradygmatów naukowych to kopernikański paradygmat heliocentryczny, ewolucyjny paradygmat biologiczny czy paradygmat kwantowy w fizyce.
TL;DR
Paradygmat to ogólna koncepcja, która wpływa na sposób rozumienia i interpretacji rzeczywistości w danej dziedzinie. W naukach społecznych i przyrodniczych istnieje wiele paradygmatów, które określają podejście do badania i interpretacji danych. Paradygmaty mają swoje przekonania, metody badawcze, teorie i reguły. W zarządzaniu również istnieją paradygmaty, które kształtują sposób myślenia i podejścia do zarządzania organizacjami. Paradygmaty mogą ewoluować i zmieniać się wraz z rozwojem nauki i postępem wiedzy. Istotne jest zrozumienie różnych paradygmatów i umiejętność ich wykorzystywania w zależności od kontekstu i celów organizacji.
Geneza pojęcia paradygmatu
Od lat 60 XX wieku pojęcia paradygmat używa się dla oznaczenia schematów myślowych w nauce. Wcześniej pojęcie to używane było głównie w gramatyce, retoryce i lingwistyce, najczęściej dla oznaczenia klasy podobnych do siebie elementów.
Ważne jest zrozumienie, że paradygmaty nie są stałe i niezmienne. Wraz z rozwojem nauki i postępem wiedzy mogą ewoluować, a nowe paradygmaty mogą zastępować stare. Przejście między paradygmatami może być wynikiem rewolucji naukowej, w wyniku której zmienia się fundamentalne rozumienie danej dziedziny. Twórcą koncepcji paradygmatów w nauce jest Thomas Kuhn, który definiuje paradygmat jako:
- wzorzec, mówiący o tym, że paradygmat jest rozwiązaniem pewnego problemu, zaakceptowane przez wspólnotę naukową
- macierz dyscypliny naukowej
Cechy paradygmatów naukowych
Paradygmaty naukowe posiadają kilka charakterystycznych cech, które wyznaczają sposób, w jaki funkcjonuje dana dziedzina nauki. Obejmują one:
- Podstawowe przekonania: Paradygmaty naukowe opierają się na podstawowych przekonaniach, które są powszechnie akceptowane w danej dziedzinie. Są to fundamentalne założenia, które kształtują sposób rozumienia rzeczywistości. Przekonania te mogą obejmować przyjęte modele teoretyczne, zasady interpretacji danych, założenia ontologiczne i epistemologiczne.
- Akceptowane metody badawcze: Paradygmaty naukowe ustalają akceptowane metody badawcze, które są używane do gromadzenia danych i testowania teorii. Mogą to być eksperymenty laboratoryjne, obserwacje terenowe, badania statystyczne, symulacje komputerowe itp. Wybór konkretnych metod badań jest związany z przyjętymi przekonaniami i wartościami paradygmatu.
- Dominujące teorie i modele: Paradygmaty naukowe obejmują dominujące teorie i modele, które są akceptowane w danej dziedzinie. Te teorie i modele dostarczają ram pracy, które kierują badaniami, analizą danych i wyjaśnianiem zjawisk. Są one budowane na podstawie przekonań paradygmatu i służą do tworzenia spójnego i zintegrowanego obrazu dziedziny.
- Reguły i normy: Paradygmaty naukowe mają swoje reguły i normy, które określają, jak powinna być prowadzona praca naukowa. Mogą to być zasady dotyczące poprawności metodologicznej, sposobu prezentacji danych, standardów publikacji naukowych itp. Reguły te pomagają utrzymać spójność i jakość badań w obrębie paradygmatu.
- Konsensus i akceptacja społeczna: Paradygmaty naukowe opierają się na konsensusie i akceptacji społecznej. W ramach danej społeczności naukowej, badacze zazwyczaj zgadzają się na główne przekonania, metody i teorie paradygmatu. To stanowi podstawę dla dalszego rozwoju dziedziny i możliwości współpracy między badaczami.
Rola i wykorzystanie paradygmatów w zarządzaniu
Paradygmaty w zarządzaniu mają swoje unikalne cechy, które wpływają na sposób rozumienia i podejścia do zarządzania organizacjami:
- Podstawowe założenia: Paradygmaty w zarządzaniu opierają się na podstawowych założeniach dotyczących natury organizacji i jej funkcjonowania. Mogą to być założenia dotyczące struktury organizacyjnej, motywacji pracowników, procesów decyzyjnych, relacji między pracownikami itp. Te założenia kształtują sposób myślenia o zarządzaniu.
- Perspektywa teoretyczna: Paradygmaty w zarządzaniu obejmują określone perspektywy teoretyczne, które służą jako ramy odniesienia do rozumienia i analizy zjawisk zarządzania. Mogą to być perspektywy takie jak zarządzanie klasyczne, behawioralne, systemowe, kontyngencyjne, strategiczne, czy też zarządzanie oparte na wiedzy. Każda z tych perspektyw wpływa na to, jak postrzegane są problemy i jakie są proponowane rozwiązania.
- Akceptowane metody badawcze: Paradygmaty w zarządzaniu ustanawiają akceptowane metody badawcze, które są używane do badania zagadnień związanych z zarządzaniem. Mogą to być metody takie jak badania ankietowe, studia przypadków, badania eksperymentalne, analiza danych jakościowych lub ilościowych, badania akcji itp. Wybór konkretnych metod zależy od przyjętego paradygmatu i celu badawczego.
- Reguły i normy: Paradygmaty w zarządzaniu mają swoje reguły i normy, które regulują praktyki zarządzania. Mogą to być zasady etyczne, standardy dotyczące podejmowania decyzji, normy dotyczące komunikacji i współpracy w organizacji, czy też zasady związane z efektywnym zarządzaniem zasobami ludzkimi. Te reguły i normy mają na celu utrzymanie spójności i efektywności w działaniach zarządczych.
- Zorientowanie na cele: Paradygmaty w zarządzaniu są zorientowane na osiąganie celów organizacji. Skupiają się na wykorzystaniu zasobów organizacji w celu maksymalizacji wyników i efektywności. Mogą się różnić pod względem priorytetów, np. niektóre paradygmaty bardziej koncentrują się na zyskach finansowych, podczas gdy inne kładą większy nacisk na cele społeczne czy środowiskowe.
- Dynamika i ewolucja: Paradygmaty w zarządzaniu są podatne na zmiany i ewolucję wraz z rozwojem teorii i praktyk zarządczych. Nowe trendy, technologie czy odkrycia mogą prowadzić do pojawienia się nowych paradygmatów lub zmiany istniejących. Zarządzanie jest dziedziną, która stale się rozwija, a paradygmaty muszą dostosowywać się do zmieniających się warunków i wyzwań.
W praktyce zarządzania organizacjami często można spotkać różne paradygmaty, które konkurują ze sobą lub współistnieją. Nie ma jednego uniwersalnego paradygmatu, który odpowiadałby na wszystkie wyzwania zarządzania. Istotne jest zrozumienie różnych paradygmatów i umiejętność wykorzystywania odpowiednich narzędzi i podejść w zależności od kontekstu i celów organizacji.
Przykłady paradygmatów
- paradygmaty w naukach społecznych - nie są tak bezwzględne jak w naukach przyrodniczych, dlatego że mogą zyskiwać lub tracić popularność, ale nigdy nie zostaną uznane za prawdziwe lub fałszywe;
- paradygmaty programowania - jest to ogół oczekiwań programisty wobec języka programowania i komputera, na którym będzie działał program
- paradygmat konfliktu - zachowania społeczne mogą być postrzegane jako nieustanna walka sprzecznych grup interesu; konflikt w społeczeństwie jest nieunikniony
Przykładami paradygmatów mogą być również:
- Kopernikańska koncepcja Ziemi poruszającej się wokół Słońca
- teoria ewolucji Darwina
- mechanika newtonowska
- teoria względności Einsteina
Paradygmat — artykuły polecane |
Metoda — Jean Piaget — Epistemologia — Zdrowy rozsądek — Psychologia ekonomiczna — Teoria systemów — Strukturalizm — Nauki społeczne — Cybernetyka |
Bibliografia
- Bobrowski I. (1998), Zaproszenie do językoznawstwa, Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, Kraków
- Czakon W. (2011), Paradygmat sieciowy w naukach o zarządzaniu, Przegląd organizacji
- Krzyżanowski L. (1999), O podstawach kierowania organizacji inaczej, PWN, Warszawa
- Kuhn T. (1962), Struktura rewolucji naukowych, Aletheia, Warszawa
- Stalmaszczyk P. (2013), Metodologie językoznawstwa. Podstawy teoretyczne, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź