Program działalności globalnej przedsiębiorstwa
| Program działalności globalnej przedsiębiorstwa |
|---|
| Polecane artykuły |
Program działalności globalnej przedsiębiorstwa (DGP) - odnosi się do organizacji, funkcjonowania i rozwoju całej firmy; uwzględnia najważniejsze problemy jej działalności i skupia się na czynnikach działalności podstawowej. Całość prac nad przygotowaniem strategii spoczywa na naczelnym kierownictwie przedsiębiorstwa, komórkach funkcjonalnych i komisjach specjalistycznych. Korzysta się również z usług biur konsultingowych i ośrodków badawczych (A.Stabryła 2000, s. 80).
Program działalności globalnej przedsiębiorstwa może być ujęty w wersji skróconej lub rozwiniętej (w zależności od potrzeb walnego zgromadzenia, czy rady nadzorczej).
Etapy tworzenia DGP
Etapy projektowania programu działalności globalnej przedsiębiorstwa:
- Sformułowanie celów firmy,
- Ustalenie założeń programu DGP,
- Wytyczenie etapów programu DGP.
Sformułowanie celów firmy
Podstawowym celem każdego przedsiębiorstwa powinno być dążenie do utrzymania lub osiągnięcia stanu równowagi, która jest zdefiniowana przez zgodność celów firmy z potrzebami klientów.
Cele ogólne są dzielone na cele cząstkowe i przedstawiane jako klasyfikator celów. Podział ten jest dokonywany ze względu na kryterium rodzajowe, ilościowe, przestrzenne itd.
Ustalenie założeń programu DGP
Przedstawiane tu są normy, dyrektywy funkcjonowania firmy. A zatem założenie realizacji programu DGP to jego determinanty, które można podzielić na:
- determinanty obszaru niezmienności przedsiębiorstwa- czyli czynniki niezależne od przedsiębiorstwa, np. przedmiot działalności, terytorium działania, infrastruktura.
- sytuacyjne wymogi działania firmy- czynniki względnie niezależne od firmy takie jak:
- działania konkurencji,
- potrzeby odbiorców,
- ochrona środowiska naturalnego,
- źródła zasilania finansowego.
- czynniki zależne od przedsiębiorstwa, np.:
- nakłady inwestycyjne,
- zaopatrzenie materiałowo- surowcowe,
- doskonalenie struktury organizacyjnej,
- zakres i formy kooperacji.
Wytyczenie etapów programu DGP
Ma podwójne znaczenie. Z jednej strony określa zadanie do realizacji w danym czasie, a z drugiej strony wyznacza efekty, które mają być osiągnięte w poszczególnych etapach planowania.
Wytyczenie etapów programu DGP może odbywać się w bliskim (przedział 0,5-2 lat) i perspektywicznym (przedział nawet do 20 lat) horyzoncie planowania.
Wpływ programu działalności globalnej przedsiębiorstwa na organizację wewnętrzną
Program działalności globalnej przedsiębiorstwa może znacząco wpłynąć na strukturę organizacyjną. Wprowadzenie globalnego programu działalności może wymagać reorganizacji departamentów, zmiany podziału odpowiedzialności oraz modyfikacji hierarchii. Przedsiębiorstwo może zdecydować się na utworzenie nowych działów odpowiedzialnych za obsługę rynków globalnych lub na stworzenie zespołów, które będą skupiać się na realizacji celów programu DGP. W wyniku tych zmian może dojść do przemodelowania struktury organizacyjnej w celu skuteczniejszej koordynacji działań na poziomie globalnym.
Program DGP wymaga zmiany w procesach zarządzania, aby przedsiębiorstwo mogło efektywnie działać na rynkach globalnych. Istotnym aspektem jest potrzeba koordynacji działań między różnymi jednostkami biznesowymi, oddziałami czy filiami, które działają na różnych rynkach. Narzędzia takie jak systemy informatyczne umożliwiające monitorowanie i raportowanie działań na poziomie globalnym mogą być pomocne w efektywnym zarządzaniu procesami. Ponadto, metody takie jak zarządzanie projektami czy zarządzanie łańcuchem dostaw mogą być wykorzystane do skuteczniejszego planowania i realizacji działań na poziomie globalnym.
Program DGP wymaga skutecznej komunikacji wewnętrznej na poziomie globalnym. Wprowadzenie programu działalności globalnej może wiązać się z koniecznością wprowadzenia nowych kanałów komunikacji, które umożliwią efektywną wymianę informacji między jednostkami biznesowymi, oddziałami czy filiami na różnych rynkach. W tym celu przedsiębiorstwo może zdecydować się na wykorzystanie narzędzi technologicznych, takich jak platformy komunikacyjne, intranety czy systemy wideokonferencji. Ważne jest również zapewnienie odpowiedniego szkolenia pracowników z zakresu komunikacji międzykulturowej, aby umożliwić skuteczną komunikację na poziomie globalnym.
Liderzy organizacji odgrywają kluczową rolę w procesie wdrażania programu DGP. Ich zadaniem jest motywowanie zespołów do osiągania celów programu, koordynowanie działań na poziomie globalnym oraz zarządzanie zmianą w organizacji. W tym kontekście, liderzy muszą posiadać umiejętności interpersonalne, takie jak umiejętność budowania relacji międzykulturowych, negocjacji czy rozwiązywania konfliktów. Ponadto, kompetencje takie jak umiejętność zarządzania różnorodnością kulturową czy umiejętność pracy w zespołach wirtualnych są niezbędne dla skutecznego wdrożenia programu DGP.
Wprowadzenie programu DGP wiąże się z wieloma wyzwaniami dla organizacji wewnętrznej. Jednym z głównych wyzwań jest konieczność zarządzania różnorodnością kulturową oraz dostosowanie działań i procesów do lokalnych warunków na rynkach globalnych. Ponadto, konieczne jest skuteczne zarządzanie zmianą w organizacji oraz zapewnienie skutecznej komunikacji i koordynacji działań na poziomie globalnym. Warto jednak pamiętać, że sukces w realizacji programu DGP może przynieść wiele korzyści, takich jak zwiększenie konkurencyjności przedsiębiorstwa, rozwój innowacyjności, poszerzenie rynków docelowych czy wzrost efektywności działań na poziomie globalnym. Przezwyciężenie wyzwań wymaga zaangażowania zarządu oraz odpowiedniego planowania i wdrażania działań związanych z programem DGP.
Wybór odpowiednich rynków i lokalizacji dla ekspansji globalnej
Wybór odpowiednich rynków docelowych dla ekspansji globalnej wymaga przeprowadzenia analizy rynkowej. Kryteria wyboru mogą obejmować czynniki takie jak wielkość rynku, tempo wzrostu gospodarczego, poziom konkurencji, dostęp do infrastruktury czy stabilność polityczna. Przedsiębiorstwo powinno również uwzględnić swoje możliwości finansowe, zasoby ludzkie oraz zdolności do dostosowania się do lokalnych warunków. Przeprowadzenie analizy rynkowej, w tym badanie preferencji i zachowań konsumentów, konkurencji czy regulacji prawnych, pomoże zidentyfikować najbardziej atrakcyjne rynki dla ekspansji globalnej.
Wybór lokalizacji dla nowych jednostek biznesowych lub oddziałów na rynkach globalnych wymaga uwzględnienia wielu czynników. Przedsiębiorstwo powinno ocenić dostępność zasobów, koszty pracy, poziom infrastruktury, warunki prawne, polityczne i kulturowe, a także potencjalne korzyści podatkowe. Różnice między lokalizacjami a skądinąd atrakcyjnymi rynkami mogą wynikać z różnic w zakresie tych czynników. Na przykład, lokalizacje o niskich kosztach pracy mogą oferować niższe koszty produkcji, ale mogą być również związane z niższą jakością pracy lub mniejszą dostępnością wykwalifikowanych pracowników. Przedsiębiorstwo musi więc dokładnie ocenić te czynniki i wybrać najlepszą lokalizację dla swojej ekspansji globalnej.
Przedsiębiorstwo może zastosować różne strategie wejścia na nowe rynki, takie jak franchising, joint venture czy zakładanie własnych oddziałów. Każda z tych strategii ma swoje zalety i wady. Franchising może umożliwić szybkie wejście na rynek przy ograniczonym ryzyku, ale może również ograniczać kontrolę nad marką i operacjami. Joint venture może umożliwić partnerstwo z lokalnym przedsiębiorstwem, co może przynieść korzyści w postaci lokalnej wiedzy i kontaktów, ale może wiązać się także z ryzykiem konfliktów interesów. Zakładanie własnych oddziałów daje pełną kontrolę nad operacjami, ale może wiązać się z wysokimi kosztami i ryzykiem niepowodzenia. Wybór odpowiedniej strategii wejścia na nowe rynki zależy od celów, zasobów i zdolności przedsiębiorstwa.
Dostosowanie działalności przedsiębiorstwa do lokalnych warunków na rynkach globalnych jest kluczowe dla sukcesu ekspansji globalnej. Przedsiębiorstwo musi uwzględnić różnice kulturowe, preferencje konsumentów, regulacje prawne czy konkurencję na danym rynku. Przy adaptacji produktów, usług czy procesów należy wziąć pod uwagę takie czynniki jak język, waluta, smakowe preferencje, lokalne zwyczaje czy preferencje dotyczące obsługi klienta. Ponadto, istotne jest również zrozumienie lokalnej konkurencji i dostosowanie oferty do specyfiki rynku. Dostosowanie do lokalnych warunków może przyczynić się do większego sukcesu na rynkach globalnych.
Ekspansja globalna wiąże się z różnymi ryzykami, takimi jak ryzyko polityczne, walutowe, regulacyjne czy konkurencyjne. Przedsiębiorstwo musi być świadome tych ryzyk i odpowiednio nimi zarządzać. Istotnym krokiem jest przeprowadzenie dokładnej analizy ryzyka, aby zidentyfikować potencjalne zagrożenia i opracować strategie zarządzania nimi. Na przykład, ryzyko walutowe można zarządzać poprzez zabezpieczanie się przed zmianami kursów walutowych. Ryzyko polityczne można zminimalizować poprzez analizę i monitorowanie sytuacji politycznej w danym kraju. Warto również rozważyć dywersyfikację działalności, aby zminimalizować ryzyko związane z jednym rynkiem. Skuteczne zarządzanie ryzykiem jest kluczowe dla sukcesu ekspansji globalnej przedsiębiorstwa.
Zarządzanie różnorodnością kulturową w ramach programu działalności globalnej
Różnorodność kulturowa może mieć pozytywny wpływ na sukces programu DGP. Zatrudnienie pracowników o różnych kulturach, doświadczeniach i perspektywach może przyczynić się do większej kreatywności, innowacyjności i elastyczności organizacji. Różnorodność kulturowa może również umożliwić lepsze zrozumienie i dostosowanie się do lokalnych rynków oraz budowanie pozytywnych relacji z klientami i partnerami biznesowymi. Ponadto, różnorodność kulturowa może przyczynić się do zwiększenia zaangażowania pracowników i poprawy atmosfery pracy, co może mieć pozytywny wpływ na produktywność i efektywność organizacji.
Zarządzanie różnorodnością kulturową wymaga zastosowania odpowiednich metod i narzędzi. Istotne jest promowanie otwartości, tolerancji i zrozumienia międzykulturowego w organizacji. Przedsiębiorstwo może zdecydować się na organizowanie szkoleń z zakresu komunikacji międzykulturowej, które pomogą pracownikom lepiej zrozumieć i szanować różnice kulturowe. Ponadto, ważne jest tworzenie otwartych i inkludujących środowisk pracy, w których wszyscy pracownicy czują się akceptowani i doceniani. Przedsiębiorstwo może również wprowadzić strategie takie jak mentoring czy programy rotacyjne, które umożliwią pracownikom zdobycie doświadczenia w różnych kulturach i zwiększą ich umiejętności międzykulturowe.
Różnice kulturowe mogą stanowić wyzwanie w kontekście programu DGP. Najczęstsze konflikty wynikają z różnic w komunikacji, stylach pracy, wartościach czy postrzeganiu czasu. W celu zapewnienia harmonijnej współpracy w międzynarodowym zespole, ważne jest rozwijanie umiejętności międzykulturowych pracowników, takich jak umiejętność empatii, adaptacji czy rozwiązywania konfliktów. Przedsiębiorstwo powinno również promować otwartą komunikację i dostęp do informacji, aby zapewnić zrozumienie i akceptację różnic kulturowych. Warto również tworzyć warunki do budowania wzajemnego zaufania i współpracy w międzynarodowych zespołach poprzez organizowanie spotkań integracyjnych czy wymianę doświadczeń między pracownikami.
Bibliografia
- Stabryła S., Zarządzanie strategiczne w teorii i praktyce firmy, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa-Kraków 2000 (s. 80-82)
- Stoner J., Kierowanie, Wydawnictwo PWE, Warszawa 1999
Autor: Agata Ficek
