Psychologia ekonomiczna

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 06:49, 21 maj 2020 autorstwa 127.0.0.1 (dyskusja) (LinkTitles.)
Psychologia ekonomiczna
Polecane artykuły


Psychologia ekonomiczna zajmuje się badaniem mechanizmów konsumenckich i ekonomicznych. Jest to dziedzina, która swoim zasięgiem obejmuje badania empiryczne zarówno zachowań jak i decyzji ekonomicznych. Zajmuje się ona także formułowaniem teorii deskryptywnych, czyli teorii opisujących te zachowania i decyzje. Psychologia ekonomiczna jest zatem dziedziną, która łączy w sobie elementy psychologii i ekonomii.[1] Psychologia ekonomiczna definiowana jest również jako nauka, która odpowiedzialna jest za analizę zarówno okoliczności powstawania, jak i przebiegu procesów psychicznych u człowieka. Zajmuje się ona również badaniem roli regulacji stosunków ludzi z otaczających ich światem oraz możliwości kreowania ludzkich zachowań. Innymi słowy, psychologia ekonomiczna bada interakcje, które zachodzą pomiędzy człowiekiem a systemem ekonomicznym.

Czym różni się psychologia ekonomiczna od ekonomii?

Ekonomia jest nauką społeczną, która wyjaśnia i prognozuje zachowania ludzi i nie zajmuje się jedynie zachowaniami finansowymi, ale również tymi zachowaniami, które nie dotyczą w sposób bezpośredni pieniądza jak na przykład przestępczość czy też zakładanie rodziny. Występujące między ekonomią a psychologią ekonomiczną powiązania wskazują zatem, że są to dziedziny nauki bardzo do siebie zbliżone. Podstawową różnicą między nimi jest to, że w ekonomii daje się zauważyć dominowanie teorii normatywnych określających zasady racjonalnego postępowania, a w psychologii ekonomicznej operuje się głównie teoriami opisowymi, które są tworzone na podstawie empirycznych testów i opisują rzeczywistość taką, jaka jest realnie.[2] Psychologia ekonomiczna daje możliwość uwzględnienia zjawisk, których to zjawisk ekonomia nie jest w stanie wyjaśnić, są to na przykład oczekiwania wobec rynku kapitałowego.[3]

Różnice między psychologią ekonomiczną a ekonomią według Karla Erika Wärneryda

Karl Erik Wärneryd (jeden z pionierów psychologii ekonomicznej) przedstawia różnice w poszczególnych obszarach między psychologią ekonomiczną a ekonomia w następujący sposób:

  • Formułowanie teorii

W ekonomii dedukcja oparta jest na założeniach o racjonalności decyzji zachowań jak na przykład kierowanie się stałymi preferencjami, a psychologia ekonomiczna opiera się na wnioskowaniu indukcyjnym, koncentracji na interpretowaniu zachowań oraz na tym, że za podstawę kreślenia hipotezy stawia się obserwacje,

W ekonomii używa się języka matematycznego i analizy ekonometrycznej, a w psychologii ekonomicznej bazuje się na metodach eksperymentalnych i statystycznych oraz na skalach pomiarowych,

Ekonomia posługuje się danymi obiektywnymi i wskaźnikami opartymi na danych obiektywnych, a psychologia ekonomiczna danymi obserwacyjnymi i subiektywnymi oraz dotyczącymi emocji i uczuć,

  • Zainteresowania

W obrębie zainteresowań ekonomii znajdują się zjawiska w skali makro (globalnej), a zainteresowania psychologii ekonomicznej to głównie prawa zachowania i różnice indywidualne,

  • Założenia

Dotyczące zachowania ludzi założenia w ekonomii opisywane są na zasadzie "gdybania” i nie muszą być prawdziwe, a w psychologii ekonomicznej założenia te muszą być zgodne z prawdą. Ponadto, w ekonomii "koncepcje psychologiczne są przekładane na język ekonomii w taki sposób, aby były spójne z postulatem racjonalności”, a w psychologii ekonomicznej "zazwyczaj ignoruje się zmienne kontekstowe, strukturalne i systemowe”.[4]

Dziedziny spokrewnione z psychologią ekonomiczną

  • Ekonomia behawioralna, której koncentracja skupiona jest na procesie modyfikacji klasycznych teorii ekonomicznych przez odniesienie tych teorii do wyników badań empirycznych i rozbudowywaniu tych teorii o fragmenty behawioralne,
  • Finanse behawioralne, która skupia się na empirycznym testowaniu założeń dotyczących zachowania się inwestorów;
  • Ekonomia eksperymentalna, która przy pomocy eksperymentów bada wybory finansowe dokonywane w kontekście społecznym,
  • Neuroekonomia, w której analizie poddawane są neurofizjologiczne mechanizmy ocen oraz decyzji finansowych.[5]

Przypisy

  1. T. Zaleśkiewicz
  2. T. Zaleśkiewicz
  3. B. Klimczak
  4. T. Zaleśkiewicz
  5. T. Zaleśkiewicz

Bibliografia

Autor: Karina Wróbel