Metoda budżetowania przyrostowego: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Metoda]] budżetowania przyrostowego (liniowa, inkrementalna) - jedna z metod budżetowania wykorzystywana w zarządzaniu przedsiębiorstwami. Jest tradycyjną i najczęściej stosowaną metodą budżetowania, polegającą na wykorzystaniu danych historycznych oraz przewidywanych zmian (stopy wzrostu oszacowanej na następny okres) w celu efektywnego wykorzystania środków finansowych. | [[Metoda]] budżetowania przyrostowego (liniowa, inkrementalna) - jedna z metod budżetowania wykorzystywana w zarządzaniu przedsiębiorstwami. Jest tradycyjną i najczęściej stosowaną metodą budżetowania, polegającą na wykorzystaniu danych historycznych oraz przewidywanych zmian (stopy wzrostu oszacowanej na następny okres) w celu efektywnego wykorzystania środków finansowych <ref> R. Gmińska 2011, s. 1-2 </ref>. | ||
[[Proces]] ten rozpoczyna się od wartości zaewidencjonowanych w ubiegłym okresie (najcześciej poprzednim roku budżetowym). Następnie koryguje się je o odchylenia, które powstają w trakcie realizacji budżetu oraz dodaje się inne wskaźniki, które powstają w wyniku zmian wielkości ekonomicznych ([[inflacja]], wzrost wynagrodzeń, zmiany kursów walut, zmiany w polityce cenowej przedsiębiorstwa), które mogą nastąpić w przyszłości. | [[Proces]] ten rozpoczyna się od wartości zaewidencjonowanych w ubiegłym okresie (najcześciej poprzednim roku budżetowym). Następnie koryguje się je o odchylenia, które powstają w trakcie realizacji budżetu oraz dodaje się inne wskaźniki, które powstają w wyniku zmian wielkości ekonomicznych ([[inflacja]], wzrost wynagrodzeń, zmiany kursów walut, zmiany w polityce cenowej przedsiębiorstwa), które mogą nastąpić w przyszłości. | ||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
* Gmińska R., (2011) ''Wykorzystanie budżetowania w modelu rachnukowości zarządczej'', Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, nr 32, s. 1-2 | |||
* Lew G., (2004) ''[[Controlling]] przedsiębiorstw handlowych'', Difin, Warszawa, s. 135,144-147 | * Lew G., (2004) ''[[Controlling]] przedsiębiorstw handlowych'', Difin, Warszawa, s. 135,144-147 | ||
* Marciniak S., (2004) ''Controlling filozofia [[projektowanie]]'', Difin, Warszawa, s. 150, 152 | * Marciniak S., (2004) ''Controlling filozofia [[projektowanie]]'', Difin, Warszawa, s. 150, 152 | ||
Wersja z 18:46, 20 kwi 2022
Metoda budżetowania przyrostowego (liniowa, inkrementalna) - jedna z metod budżetowania wykorzystywana w zarządzaniu przedsiębiorstwami. Jest tradycyjną i najczęściej stosowaną metodą budżetowania, polegającą na wykorzystaniu danych historycznych oraz przewidywanych zmian (stopy wzrostu oszacowanej na następny okres) w celu efektywnego wykorzystania środków finansowych [1].
Proces ten rozpoczyna się od wartości zaewidencjonowanych w ubiegłym okresie (najcześciej poprzednim roku budżetowym). Następnie koryguje się je o odchylenia, które powstają w trakcie realizacji budżetu oraz dodaje się inne wskaźniki, które powstają w wyniku zmian wielkości ekonomicznych (inflacja, wzrost wynagrodzeń, zmiany kursów walut, zmiany w polityce cenowej przedsiębiorstwa), które mogą nastąpić w przyszłości.
Zastosowania metody
Jest ona jednak efektywna tylko w przypadku stabilnych firm, które działają przez cały czas w tym samym otoczeniu. Metoda przyrostowa jest metodą najszybszą i najprostszą tworzenia budżetu, gdyż polega jedynie na wykorzystaniu budżetu z poprzedniego okresu i skorygowaniu go poprzez niektóre składniki.
Zalety i wady budżetowania przyrostowego
Zalety:
- niska złożoność budżetowania
- powtarzalność budżetowania
Wady:
- powtarzanie błędów okresów poprzednich,
- zbyt duży wpływ układów i powiązań personalnych występujących wśród osób odpowiedzialnych za tworzenie budżetów,
- marnotrawstwo zasobów przedsiębiorstwa.
Bibliografia
- Gmińska R., (2011) Wykorzystanie budżetowania w modelu rachnukowości zarządczej, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, nr 32, s. 1-2
- Lew G., (2004) Controlling przedsiębiorstw handlowych, Difin, Warszawa, s. 135,144-147
- Marciniak S., (2004) Controlling filozofia projektowanie, Difin, Warszawa, s. 150, 152
- Chmielowiec-Lewczuk M., (2004), Controlling w działalności przedsiębiorstwa, PWE, Warszawa, s. 316-317
Autor: Mariola Karasińska, Magdalena Węgrzyn
- ↑ R. Gmińska 2011, s. 1-2
