Optymalizacja kosztów
Optymalizacja kosztów – jest długoterminowym działaniem ustalania optymalnych wielkości kosztów, którego celem jest m.in. zwiększenie efektywności, zmniejszenie kosztów jednostkowych, poprawa jakości i poziomu obsługi klienta, czy też minimalizacja ryzyka (P. Krawczyk 2016, s. 330). Podstawą optymalizacji kosztów jest koncentracja na czynnikach kształtujących i warunkujących koszty, a nie na samych poziomach kosztów (G. Materna, G. Zimon 2014, s. 90). Kluczowym czynnikiem ustalenia optymalnych wielkości kosztów jest efektywne zarządzanie modelem biznesowym i organizacyjnym w celu uzyskania trwałego efektu optymalizacji kosztów. W celu optymalizacji kosztów potrzebne jest stosowanie holistycznego podejścia do funkcji i procesów biznesowych, wskazując potencjalne braki wydajności obszarów wymagających usprawnień (P. Krawczyk 2016, s. 330).
Etapy optymalizacji kosztów
Podobnie jak zarządzanie kosztami, optymalizację kosztów można ująć w następujących etapach (A. Karmańska 2007, s. 307):
- etap rejestracji i klasyfikacji kosztów,
- etap identyfikacji czynników "koszto-twórczych",
- etap projektowania zmian,
- etap wprowadzenia zmian,
- etap monitorowania wprowadzonych zmian.
Bariery efektywnej optymalizacji kosztów
Nieefektywność optymalizacji kosztów wynika z szeregu barier organizacyjnych, personalnych i technicznych, do których należą (P. Krawczyk 2016, s. 332):
- występowanie nieodpowiednich procesów generujących redukcję kosztów,
- brak przejrzystości kosztów całej organizacji,
- wzmożona koncentracja na unikaniu kosztów,
- zła realizacja programów zmniejszania kosztów,
- zbyt mała liczba zachęt do nagradzania racjonalnego, optymalnego zarządzania kosztami,
- struktura organizacyjna niesprzyjająca efektywności kosztowej,
- duża liczba sprzecznych projektów,
- opór i niechęć pracowników organizacji,
- niedobory lub mała efektywności struktury IT.
Przykładowe metody optymalizacji kosztów
W literaturze przedmiotu wyróżniane są pewne narzędzia, metody, których zastosowanie pozwala na skuteczną optymalizację kosztów, a wśród nich znajdują się takie jak (G. Zimon 2018, s. 312):
- benchmarking wewnętrzny,
- zakupy grupowe,
- wzajemne transakcje.
Benchmarking, czyli porównywanie do najlepszych, jest bardzo popularnym narzędziem w międzynarodowych firmach. Benchmarking to skuteczne narzędzie wspierające proces zarządzania kosztami. Ta metoda jest trudna do wdrożenia, ponieważ trudno jest uzyskać interesujące informacje, próbując porównać się z bezpośrednimi konkurentami. Najprostszy typ benchmarkingu, benchmarking wewnętrzny, może być wykorzystany do optymalizacji kosztów. Jest uważany za najłatwiejszy w użyciu, ponieważ zapewnia łatwy dostęp do wszystkich danych finansowych i niefinansowych (Tamże).
Bibliografia
- Hallmann M., Schleich B., Wartzack S. (2020), From tollerance allocation to tolerance-cost optimiation: a comprehensive literature review, "The International Journal of Advanced Manufacturing Technology".
- Karmańska A. (2007), Zarządzanie kosztami przedsiębiorstwa, [w:] "Zarządzanie kosztami jakości, logistyki, innowacji, ochrony środowiska a rachunkowość finansowa", red. A. Karmańska, Wydawnictwo Difin, s. 307.
- Krawczyk P. (2016), Optymalizacja kosztów jako współczesny priorytet sektora MŚP w Polsce, "Ekonomia XXI Wieku", nr 3(11), s. 330.
- Materna G., Zimon G. (2014), Metody optymalizacji kosztów w wybranym podmiocie leczniczym, "Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia", nr 70, s. 90.
- Zimon G. (2018), Metody optymalizacji kosztów w branżowej grupie zakupowej, "Zarządzanie", nr 30, s. 312.
Autor: Paweł Majerczyk
