Banderola

Z Encyklopedia Zarządzania

Znaki akcyzy to formy oznaczeń spełniające wymogi oraz posiadające określone właściwości ustanowione przez ministra właściwego ds. finansów publicznych. Znaki te występują w formie materialnej, ponieważ są swoistego rodzaju identyfikatorem dla wyrobów akcyzowych. Umieszczenie znaków akcyzowych na produkcie poświadcza jego stan faktyczny i prawny. Aby dany znak uznać za znak akcyzowy musi mieć on odpowiednią postać, treść i wzór.

Definicje

W literaturze definicje pojęcia banderoli wynikają z ówczesnych systemów prawnych i gospodarczych.

  • Banderola - opaska z papieru na przesyłkach pocztowych, książkach itp. oraz opakowaniach artykułów wymagających opłat akcyzowych lub cła- jako dowód ich uiszczenia. [B. Suchodolski i in. 1959, s. 67]
  • Banderola - opaska na przesyłkach pocztowych, także na książkach oraz towarach wymagających opłacenia akcyz lub cła, będąca dowodem ich uiszczenia albo świadcząca o tym, że towar jest nienaruszony. [H. Szkiłądź 1978, s. 120]
  • Banderola - opaska papierowa naklejana na opakowanie, świadcząca, że towar jest nie naruszony albo że uiszczono podatek akcyzowy lub opaska na drukach, papierach itp. przesyłanych pocztą. [B. Pakosz i in. 1991, s. 97]
  • Banderola - papierowa naklejka (zwykle opaska) na przedmiotach będąca znakiem ich oryginalności lub dowodem opłacenia podatku przez ich producenta. [B. Dunaj i in. 1996, s. 41]

Obecnie pojęcie banderoli definiują odpowiednie ustawy. Zgodnie z Ustawą o Podatku akcyzowym banderola jest szczególną postacią akcyzy, a znak ten jest „nanoszony na opakowanie jednostkowe wyrobu akcyzowego lub bezpośrednio na wyrób akcyzowy w taki sposób, aby zdjęcie znaku lub otwarcie opakowania w miejscu przeznaczonym do jego otwarcia, albo użycie wyrobu powodowały trwałe i widoczne uszkodzenia znaku w sposób uniemożliwiający jego powtórne użycie, chyba że znak akcyzy jest nanoszony bezpośrednio na wyrób akcyzowy w sposób trwały”

Rodzaje banderoli

Można rozróżnić dwa rodzaje banderol, o których mówi ustawa:

  • Banderole podatkowe, które są swoistego rodzaju informacją o opłacie skarbowej akcyzy,
  • Banderole legalizacyjne, mające charakter legalności wyrobu.

Banderole podatkowe są nanoszone w przypadku zawieszenia poboru akcyzy. Tego rodzaju banderole muszą stosować podmioty, które prowadzą składy podatkowe lub posiadają pozwolenie na wyprowadzenie lub nabycie wyrobów akcyzowych z cudzego składu podatkowego, są importerami lub przedstawicielami podatkowymi, nabywają produkty wewnątrzwspólnotowo. Podatkowy znak otrzymania akcyzy może również uzyskać podmiot, zajmujący się sprzedażą, importem lub działaniami wewnątrzwspólnotowymi związanymi z suszem tytoniowym podczas gdy te działania mają skutki w postaci zapłaty akcyzy.

Banderole legalizacyjne wykorzystywane są w przypadku wyrobów akcyzowych będących w sprzedaży, które nie otrzymały znaku akcyzy, zostały nieprawidłowo oznaczone lub umieszczono na nich nieodpowiedni znak akcyzy. Znaki legalizacyjne są również nanoszone na opakowania w formie, w jakie występują w sprzedaży. Nie ma możliwości sprzedaży lub nieodpłatnego przekazywania banderol innym podmiotom (chyba, że dotyczy to importerów, którzy prowadzą działalność wewnątrzwspólnotową i przekazują banderole jednostkom poza granicami kraju, w celu naniesienia ich na odpowiednie wyroby akcyzowe.

W 2014 roku wprowadzono również dla wyrobów spirytusowych i winiarskich przechowywanych w puszkach formy banderoli samoprzylepnych.

Znaki akcyzy nie są ściśle określone, dlatego państwa członkowskie mogą wymagać wprowadzenia znaków akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji w celach fiskalnych.


Bibliografia

  • Suchodolski B., Bromberg A., Marszałek L., Stachoń B., Windholz A., Wolański J., Zabłudowski T., Mała Encyklopedia Powszechna, Wydawnictwo PWN, Warszawa 1959
  • Dunaj B., Kąś J., Mycawka M., Przybylska R., Sikora K., Słownik Współczesnego Języka Polskiego, Wydawnictwo Wilga, Warszawa 1996
  • Pakosz B., Sobol E., Szkiłądź C., Szkiłądź H., Zagrodzka M., Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo PWN, Warszawa 1991
  • Szkiłądź H., Bik S., Szkiłądź C., Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo PWN, Warszawa, 1978

Autor: Mateusz Klęsk