Kapitał rzeczowy

Kapitał rzeczowy - nazywany jest inaczej kapitałem fizycznym lub kapitałem realnym. jest to zbiór czynników wytwórczych, takich jak przykładowo budynki, wyposażenie, narzędzia oraz inne produkty, znajdujące się w posiadaniu rządu, przedsiębiorstw lub gospodarstw domowych (Nojszewska 2010, s. 208). Kapitałem rzeczowym są wszystkie maszyny, wyposażenie czy budynki wykorzystywane podczas produkcji towarów przez przedsiębiorstwa. Innymi słowy kapitał rzeczowy to zasób już wytworzonych dóbr, które przyczyniają się do powstawania nowych dóbr oraz usług (Begg 2013, s. 176). Poprzez zasoby kapitałowe rozumie się najczęściej różnego rodzaju składniki procesów wytwórczych będące jednocześnie wytworem pracy człowieka. Do rzeczowych zasobów kapitałowych należą środki pracy jak również przedmioty pracy. Środkami pracy są wszelkiego rodzaju maszyny, instalacje, narzędzia, urządzenia, itp., przy pomocy których człowiek wytwarza usługi i produkty. Przedmiotami pracy są natomiast surowce i półfabrykaty (syntetyczne lub naturalne), które służą do wyprodukowania danego dobra (Rekowski 2002, s. 13).

Istota kapitału rzeczowego

Kapitał rzeczowy w dużym stopniu decyduje o możliwościach gospodarczych danego przedsiębiorstwa. Jego stan, stopień nowoczesności, a także poziom wykorzystania bardzo często świadczą o kondycji firmy. Gospodarowanie majątkiem trwałym w sposób racjonalny może w znaczącym stopniu poprawić efekty ekonomiczne przedsiębiorstwa (Kozłowski 2010, s. 186).

Kapitał rzeczowy a kapitał finansowy

Najważniejszą cechą, która odróżnia kapitał rzeczowy od kapitału finansowego jest to, że pierwszy w przeciwieństwie do drugiego dostarcza użytecznych usług dla przedsiębiorstw, a także indywidualnych gospodarstw domowych. Kapitał rzeczowy tym różni się od ziemi, iż jest rezultatem procesu produkcji (Begg 2013, s. 358). Kapitał rzeczowy to zdeterminowana technologicznie ilość dóbr służących do produkcji innych dóbr, natomiast kapitał finansowy (pieniężny) jest sumą środków finansowych, które przedsiębiorstwo przeznacza na różnego rodzaju inwestycje (Janasz 2008, s. 69-70). W teorii ekonomii występuje bardzo wyraźne rozróżnienie występowania dwóch form kapitału: rzeczowy i finansowy. Kategorię kapitału rzeczowego rozpatruje się w odniesieniu do konkretnych dóbr materialnych, umożliwiających zaistnienie procesu produkcyjnego. Są to przykładowo środki transportu, maszyny, budowle, budynki, urządzenia itp. Z kolei kapitał finansowy nie stanowi zasobów przyczyniających się do wytwarzania dóbr i usług. Przyjmuje on najczęściej postać finansowania kapitału realnego i może występować w postaci gotówki, papierów wartościowych lub kredytu (Duliniec 2011, s. 37).

Bibliografia

• Begg D. (2013), Mikroekonomia, PWE, Warszawa.
• Duliniec E. (2011), Finansowanie przedsiębiorstwa: Strategie i instrument, PWE, Warszawa.
• Głębocka M. (2016), "Obraz kapitału własnego jednostki w informacji sprawozdawczej a wycena w wartości godziwej - wybrane problemy", Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia, nr. 4.
• Janasz K. (2008), "Kapitał jako podstawa rozwoju przedsiębiorstwa, Studia i Prace Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania", nr. 1.
• Kozłowski C. (2010), "Ocena gospodarowania środkami trwałymi w przedsiębiorstwie produkcyjnym", Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego, nr. 24.
• Nojszewska E. (2010), Podstawy Ekonomii, WSiP, Warszawa.
• Rekowski M. (2002), Wprowadzenie do mikroekonomii, WROKOPA, Poznań.

Autor: Patryk Kozioł