Metoda budżetowania przyrostowego: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Metoda]] | [[Metoda]] budżetowania przyrostowego (liniowa, inkrementalna) - jedna z metod budżetowania wykorzystywana w zarządzaniu przedsiębiorstwami. Jest tradycyjną i najczęściej stosowaną metodą budżetowania, polegającą na wykorzystaniu danych historycznych oraz przewidywanych zmian (stopy wzrostu oszacowanej na następny okres) w celu efektywnego wykorzystania środków finansowych. | ||
[[Proces]] ten rozpoczyna się od wartości zaewidencjonowanych w ubiegłym okresie (najcześciej poprzednim roku budżetowym). Następnie koryguje się je o odchylenia, które powstają w trakcie realizacji budżetu oraz dodaje się inne wskaźniki, które powstają w wyniku zmian wielkości ekonomicznych ([[inflacja]], wzrost wynagrodzeń, zmiany kursów walut, zmiany w polityce cenowej przedsiębiorstwa), które mogą nastąpić w przyszłości. | |||
==Zastosowania== | ==Zastosowania== | ||
Jest ona jednak efektywna tylko w przypadku stabilnych firm, które działają przez cały czas w tym samym otoczeniu. Metoda przyrostowa jest metodą najszybszą i najprostszą tworzenia budżetu, gdyż polega jedynie na wykorzystaniu budżetu z poprzedniego okresu i skorygowaniu go poprzez niektóre składniki. | Jest ona jednak efektywna tylko w przypadku stabilnych firm, które działają przez cały czas w tym samym otoczeniu. Metoda przyrostowa jest metodą najszybszą i najprostszą tworzenia budżetu, gdyż polega jedynie na wykorzystaniu budżetu z poprzedniego okresu i skorygowaniu go poprzez niektóre składniki. | ||
== | ==Zalety i wady budżetowania przyrostowego== | ||
Zalety: | |||
* niska złożoność budżetowania | |||
* powtarzalność budżetowania | |||
Wady: | |||
* powtarzanie błędów okresów poprzednich, | |||
* zbyt duży wpływ układów i powiązań personalnych występujących wśród osób odpowiedzialnych za tworzenie [[budżet]]ów, | |||
* marnotrawstwo zasobów przedsiębiorstwa. | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Wersja z 17:41, 20 kwi 2022
Metoda budżetowania przyrostowego (liniowa, inkrementalna) - jedna z metod budżetowania wykorzystywana w zarządzaniu przedsiębiorstwami. Jest tradycyjną i najczęściej stosowaną metodą budżetowania, polegającą na wykorzystaniu danych historycznych oraz przewidywanych zmian (stopy wzrostu oszacowanej na następny okres) w celu efektywnego wykorzystania środków finansowych.
Proces ten rozpoczyna się od wartości zaewidencjonowanych w ubiegłym okresie (najcześciej poprzednim roku budżetowym). Następnie koryguje się je o odchylenia, które powstają w trakcie realizacji budżetu oraz dodaje się inne wskaźniki, które powstają w wyniku zmian wielkości ekonomicznych (inflacja, wzrost wynagrodzeń, zmiany kursów walut, zmiany w polityce cenowej przedsiębiorstwa), które mogą nastąpić w przyszłości.
Zastosowania
Jest ona jednak efektywna tylko w przypadku stabilnych firm, które działają przez cały czas w tym samym otoczeniu. Metoda przyrostowa jest metodą najszybszą i najprostszą tworzenia budżetu, gdyż polega jedynie na wykorzystaniu budżetu z poprzedniego okresu i skorygowaniu go poprzez niektóre składniki.
Zalety i wady budżetowania przyrostowego
Zalety:
- niska złożoność budżetowania
- powtarzalność budżetowania
Wady:
- powtarzanie błędów okresów poprzednich,
- zbyt duży wpływ układów i powiązań personalnych występujących wśród osób odpowiedzialnych za tworzenie budżetów,
- marnotrawstwo zasobów przedsiębiorstwa.
Bibliografia
- Lew G., Controlling przedsiębiorstw handlowych, Difin, Warszawa 2004, s. 135,144-147
- Marciniak S., Controlling filozofia projektowanie, Difin, Warszawa 2004, s. 150, 152
- Chmielowiec-Lewczuk M., Kowalak R. i in, Controlling w działalności przedsiębiorstwa, PWE, Warszawa 2004, s. 316-317
Autor: Mariola Karasińska, Magdalena Węgrzyn
