Paradygmat

Paradygmat
Polecane artykuły
Metoda Jean Piaget Epistemologia Zdrowy rozsądek Psychologia ekonomiczna Teoria systemów Strukturalizm Nauki społeczne Cybernetyka

Paradygmat stanowi ogólną koncepcję, wzór lub ramy myślowe, które wyznaczają sposób rozumienia i interpretacji rzeczywistości przez naukowców i praktyków w danej branży lub dziedzinie wiedzy. Najczęściej w skład paradygmatu wchodzą przekonania, wartości, wytyczne metodologii, reguły i zasady postępowania, techniki badań i interpretacji wyników, itp., które wpływają na sposób myślenia, badania i podejścia do problemów w danej dziedzinie. Paradygmat może być interpretowany jako matryca dyscyplinarna, czyli uporządkowany zbiór przekonań, nastawień czy przeświadczeń podzielanych przez uczonych uprawiających daną dyscyplinę.

Paradygmaty są szczególnie istotne w naukach społecznych, takich jak psychologia, socjologia i nauki polityczne, gdzie różne paradygmaty mogą mieć różne podejścia do badania ludzkiego zachowania i społecznych zjawisk. Przykładowe paradygmaty w tych dziedzinach to paradygmat behawioralny, paradygmat humanistyczny czy paradygmat konstruktywistyczny.

W naukach przyrodniczych również istnieją różne paradygmaty, które wpływają na sposób rozumienia i badania przyrody. Na przykład w fizyce istnieje paradygmat klasyczny i paradygmat kwantowy, które różnią się w swoim podejściu do opisu i wyjaśniania zjawisk fizycznych. Paradygmaty nie tylko definiują dominujące podejścia i teorie w danej dziedzinie, ale również określają granice i zakres akceptowanych metod badawczych. Mogą również wpływać na przyjęte metody komunikacji, terminologię i sposoby interpretacji danych. Przykłady znanych paradygmatów naukowych to kopernikański paradygmat heliocentryczny, ewolucyjny paradygmat biologiczny czy paradygmat kwantowy w fizyce.

Geneza pojęcia paradygmatu

Od lat 60 XX wieku pojęcia paradygmat używa się dla oznaczenia schematów myślowych w nauce. Wcześniej pojęcie to używane było głównie w gramatyce, retoryce i lingwistyce, najczęściej dla oznaczenia klasy podobnych do siebie elementów.

Ważne jest zrozumienie, że paradygmaty nie są stałe i niezmienne. Wraz z rozwojem nauki i postępem wiedzy mogą ewoluować, a nowe paradygmaty mogą zastępować stare. Przejście między paradygmatami może być wynikiem rewolucji naukowej, w wyniku której zmienia się fundamentalne rozumienie danej dziedziny. Twórcą koncepcji paradygmatów w nauce jest Thomas Kuhn, który definiuje paradygmat jako:

• wzorzec, mówiący o tym, że paradygmat jest rozwiązaniem pewnego problemu, zaakceptowane przez wspólnotę naukową
• macierz dyscypliny naukowej

Cechy paradygmatów naukowych

Paradygmaty naukowe posiadają kilka charakterystycznych cech, które wyznaczają sposób, w jaki funkcjonuje dana dziedzina nauki. Obejmują one:

• Podstawowe przekonania: Paradygmaty naukowe opierają się na podstawowych przekonaniach, które są powszechnie akceptowane w danej dziedzinie. Są to fundamentalne założenia, które kształtują sposób rozumienia rzeczywistości. Przekonania te mogą obejmować przyjęte modele teoretyczne, zasady interpretacji danych, założenia ontologiczne i epistemologiczne.
• Akceptowane metody badawcze: Paradygmaty naukowe ustalają akceptowane metody badawcze, które są używane do gromadzenia danych i testowania teorii. Mogą to być eksperymenty laboratoryjne, obserwacje terenowe, badania statystyczne, symulacje komputerowe itp. Wybór konkretnych metod badań jest związany z przyjętymi przekonaniami i wartościami paradygmatu.
• Dominujące teorie i modele: Paradygmaty naukowe obejmują dominujące teorie i modele, które są akceptowane w danej dziedzinie. Te teorie i modele dostarczają ram pracy, które kierują badaniami, analizą danych i wyjaśnianiem zjawisk. Są one budowane na podstawie przekonań paradygmatu i służą do tworzenia spójnego i zintegrowanego obrazu dziedziny.
• Reguły i normy: Paradygmaty naukowe mają swoje reguły i normy, które określają, jak powinna być prowadzona praca naukowa. Mogą to być zasady dotyczące poprawności metodologicznej, sposobu prezentacji danych, standardów publikacji naukowych itp. Reguły te pomagają utrzymać spójność i jakość badań w obrębie paradygmatu.
• Konsensus i akceptacja społeczna: Paradygmaty naukowe opierają się na konsensusie i akceptacji społecznej. W ramach danej społeczności naukowej, badacze zazwyczaj zgadzają się na główne przekonania, metody i teorie paradygmatu. To stanowi podstawę dla dalszego rozwoju dziedziny i możliwości współpracy między badaczami.

Rola i wykorzystanie paradygmatów w zarządzaniu

Paradygmaty w zarządzaniu mają swoje unikalne cechy, które wpływają na sposób rozumienia i podejścia do zarządzania organizacjami:

• Podstawowe założenia: Paradygmaty w zarządzaniu opierają się na podstawowych założeniach dotyczących natury organizacji i jej funkcjonowania. Mogą to być założenia dotyczące struktury organizacyjnej, motywacji pracowników, procesów decyzyjnych, relacji między pracownikami itp. Te założenia kształtują sposób myślenia o zarządzaniu.
• Perspektywa teoretyczna: Paradygmaty w zarządzaniu obejmują określone perspektywy teoretyczne, które służą jako ramy odniesienia do rozumienia i analizy zjawisk zarządzania. Mogą to być perspektywy takie jak zarządzanie klasyczne, behawioralne, systemowe, kontyngencyjne, strategiczne, czy też zarządzanie oparte na wiedzy. Każda z tych perspektyw wpływa na to, jak postrzegane są problemy i jakie są proponowane rozwiązania.
• Akceptowane metody badawcze: Paradygmaty w zarządzaniu ustanawiają akceptowane metody badawcze, które są używane do badania zagadnień związanych z zarządzaniem. Mogą to być metody takie jak badania ankietowe, studia przypadków, badania eksperymentalne, analiza danych jakościowych lub ilościowych, badania akcji itp. Wybór konkretnych metod zależy od przyjętego paradygmatu i celu badawczego.
• Reguły i normy: Paradygmaty w zarządzaniu mają swoje reguły i normy, które regulują praktyki zarządzania. Mogą to być zasady etyczne, standardy dotyczące podejmowania decyzji, normy dotyczące komunikacji i współpracy w organizacji, czy też zasady związane z efektywnym zarządzaniem zasobami ludzkimi. Te reguły i normy mają na celu utrzymanie spójności i efektywności w działaniach zarządczych.
• Zorientowanie na cele: Paradygmaty w zarządzaniu są zorientowane na osiąganie celów organizacji. Skupiają się na wykorzystaniu zasobów organizacji w celu maksymalizacji wyników i efektywności. Mogą się różnić pod względem priorytetów, np. niektóre paradygmaty bardziej koncentrują się na zyskach finansowych, podczas gdy inne kładą większy nacisk na cele społeczne czy środowiskowe.
• Dynamika i ewolucja: Paradygmaty w zarządzaniu są podatne na zmiany i ewolucję wraz z rozwojem teorii i praktyk zarządczych. Nowe trendy, technologie czy odkrycia mogą prowadzić do pojawienia się nowych paradygmatów lub zmiany istniejących. Zarządzanie jest dziedziną, która stale się rozwija, a paradygmaty muszą dostosowywać się do zmieniających się warunków i wyzwań.

W praktyce zarządzania organizacjami często można spotkać różne paradygmaty, które konkurują ze sobą lub współistnieją. Nie ma jednego uniwersalnego paradygmatu, który odpowiadałby na wszystkie wyzwania zarządzania. Istotne jest zrozumienie różnych paradygmatów i umiejętność wykorzystywania odpowiednich narzędzi i podejść w zależności od kontekstu i celów organizacji.

Przykłady paradygmatów

• paradygmaty w naukach społecznych - nie są tak bezwzględne jak w naukach przyrodniczych, dlatego że mogą zyskiwać lub tracić popularność, ale nigdy nie zostaną uznane za prawdziwe lub fałszywe;
• paradygmaty programowania - jest to ogół oczekiwań programisty wobec języka programowania i komputera, na którym będzie działał program
• paradygmat konfliktu - zachowania społeczne mogą być postrzegane jako nieustanna walka sprzecznych grup interesu; konflikt w społeczeństwie jest nieunikniony

Przykładami paradygmatów mogą być również:

• Kopernikańska koncepcja Ziemi poruszającej się wokół Słońca
• teoria ewolucji Darwina
• mechanika newtonowska
• teoria względności Einsteina

Bibliografia

• Bobrowski I. (1998). Zaproszenie do językoznawstwa, Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, Kraków
• Czakon W. (2011)https://przegladorganizacji.pl/artykul/2011/10.33141po.2011.11.01 Paradygmat sieciowy w naukach o zarządzaniu], Przegląd organizacji
• Krzyżanowski L., J. (1999). O podstawach zarządzania inaczej: paradygmaty, modele, metafory, filozofia, metodologia, dylematy, trendy, Wydawnictwo PWN, Warszawa
• Kuhn T.(1962). Struktura rewolucji naukowych
• Stalmaszczyk P. (2013). Metodologie językoznawstwa. Podstawy teoretyczne, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź