Elektroniczny kod produktu

Elektroniczny Kod Produktu (EPC, Electronic Product Code)- rodzaj elektronicznego systemu kodowania produktów, określanego jako radiowy kod kreskowy, wykorzystujący w funkcjonowaniu połączenie technologii RFID oraz struktur internetowych (M.K. Kiedrowicz i in. 2019, s. 46). Przesłanką zastosowania kodowania przy pomocy Elektronicznego Kodu Produktu jest znamionowanie wszystkich jednostek produktowych rodzajem niepowtarzalnego ogólnoświatowego numeru (J. Palonka 2007, s. 71-81).

Zasady funkcjonowania Elektronicznego Kodu Produktu

Funkcjonowanie Elektronicznego Kodu Produktu oparte jest na zastosowaniu technologii RFID (Radio Frequency Identification), związanej z wykorzystaniem źródeł radiowych do zapewnienia bezprzewodowego systemu rejestracji oraz wymiany danych pomiędzy fizycznym oznakowaniem zawartym na metce produktu, a czytnikiem (T. Waśniewski, A. Borucka 2011, s. 1). Ponadto, EPC wykorzystuje oznakowanie w ramach statycznych kodów, pozwalających na zautomatyzowany system komunikacji o charakterze bezprzewodowym, realizowany w czasie rzeczywistym, dzięki wykorzystaniu internetu (T. Waśniewski, A. Borucka 2011, s. 6). W skład EPC wchodzi (M. Szczepanik 2018, s. 75):

• nagłówek, zapewniający pełną rozpoznawalność związaną z numerem Elektronicznego Kodu Produktu,
• oznaczenie wartości filtru, pozwalający na wprowadzającą filtrację i selekcję podziałów logistycznych w związku z zakodowanym produktem,
• podział, zapewniający identyfikację długości prefiksu przedsiębiorstwa oraz jego oznaczenie,
• prefiks przedsiębiorstwa produkującego wyrób,
• identyfikator rodzajowy wyrobu,
• numer identyfikacyjny, zapewniający niepowtarzalność produktową.

Główne ujęcie funkcjonowania EPC jako połączenia systemu RFID oraz sieci internetowej, oparte jest na idei zakładającej iż (M.K. Kiedrowicz i in. 2019, s. 46):

• chip EPC zawiera oznakowanie identyfikacyjne,
• umożliwienie funkcjonowania EPC wymaga wdrożenia programu middleware, zapewniającego przepływy informacji pomiędzy urządzeniem rejestrującym kod produktu, a aplikacją sieciową w przestrzeni internetowej,
• zestawy zgromadzonych informacji względem każdego produktu zostają zmagazynowane w sieci o publicznym charakterze,
• chipy oraz czytniki charakteryzują się standaryzacją oraz relatywnie niewielkim kosztem wdrożenia,
• chipy oraz czytniki, dzięki standaryzacji zapewniają sukcesywność funkcjonowania w ogólnoświatowej przestrzeni.

Na skutek wdrożenia powyższych determinant funkcjonowania EPC, nastąpiło wykształcenie wystandaryzowanej sieci EPCglobal, pozwalającej na gromadzenie powstałych danych oraz umożliwienie wdrożenia innowacyjnej metody kodowania w obrębie zróżnicowanych branż( M.K. Kiedrowicz i in. 2019, s. 47).

Zastosowanie technologii Elektrycznego Kodu Produktu

Wdrożenie technologii Elektronicznego Kodu Produktu związane jest z rozszerzeniem spektrum jego zastosowań względem tradycyjnego systemu kodowania kreskowego. W związku z powyższym, stosowanie technologii EPC, może wykorzystywane w (M. Szczepanik 2018, s. 75):

• sektorze dystrybucji produktów spożywczych,
• gałęziach produkcji chemicznej,
• sektorze medycznym związanym z ochroną zdrowia,
• branży motoryzacyjnej,
• sektorze wyrobów odzieżowych,
• sektorze wojskowym,
• łańcuchach logistycznych,
• działalności transportowej.

Zalety wdrożenia technologii EPC

Do głównych plusów wdrożenia technologii możemy zaliczyć (A. Szymonik 2015, s. 114-115, J. Ejsymont 2006, s. 85):

• zwiększenie zakresu dostępności informacji o oznakowanej jednostce produktowej,
• zmniejszenie kosztów utrzymania kadry pracowniczej w związku z automatycznym oraz samoobsługowym systemem odczytywania kodów,
• zredukowanie poziomu splagiatowanych produktów poprzez zabezpieczenie produktów oryginalnych przy użyciu informacji w zakresie systemu kodowania,
• zapewnienie pełnej identyfikacji produktowej oraz lokalizacji produktów w poszczególnych etapach realizowanego łańcucha dostaw,
• umożliwienie równoczesnego odczytu kilku kodów równocześnie,
• zredukowanie wydłużonych kolejek sklepowych dzięki systemom kasowym związanym z kodowaniem EPC,
• zapewnienie stałej dostępności asortymentowej oraz stabilności sprzedaży,
• stworzenie warunków zoptymalizowanego poziomu wykorzystania powierzchni w przestrzeni magazynowej

Bibliografia

• Ejsymont J. (2006). [1] Czy nowa technologia EPC zastąpi kody kreskowe?, “Logistyka”, nr 2
• Kiedrowicz M.K. (red.) (2019). Metody i narzędzia informatyczne wykorzystywane w zwalczaniu przestępstw finansowych, Wojskowa Akademia Techniczna, Warszawa
• Kwaśniowski S., Zając P. (2006). [2] EPC, a kody kreskowe, “Logistyka”, nr 5
• Palonka J. (2007). Wykorzystanie technologii RFID w logistyce, Systemy Wspomagania Organizacji, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Katowicach, Katowice
• Swarcewicz R. (2003). [3] Internet produktów, “Logistyka. Magazynowanie, Transport, Automatyczna Identyfikacja”, nr 3
• Szczepanik M. (2018). EPC jako istotna technologia we współczesnej gospodarce, “Logistyka”, nr 4
• Szymonik A. (2015). Informatyka dla potrzeb logistyka(i), Difin, Warszawa
• Waśniewski T., Borucka A. (2011). Sieciowe rozwiązania w łańcuchu dostaw w oparciu o technologię radiowej identyfikacji towarów, Systemy Logistyczne Wojsk, nr 37

Autor: Szymon Uchto