Interim management

Interim management (inaczej zarządzanie czasowe) to według definicji Stowarzyszenia Interim Managers „czasowe, zdefiniowane co do celu i zakresu, działanie wewnątrz organizacji, realizowane przez osobę fizyczną (Interim Managera, Interima), nakierowane na osiągnięcie konkretnych, ustalonych rezultatów biznesowych i oparte na współpracy i partycypacji w ryzyku i zysku co do zamierzonego efektu”(Wendt, Sobiecki, Mądra, Niesiobędzka-Rogatko, 2014, s.30).

Koncepcja ta bywa określana także tymczasowym zapewnieniem organizacji niezbędnych zewnętrznych zasobów w postaci kompetencji menedżerskich. Innymi słowy, interim management stanowi nowatorską elastyczną formę zatrudnienia profesjonalnej kadry zarządzającej do realizacji konkretnych zadań biznesowych. Zapotrzebowanie na takie rozwiązanie może wystąpić w okresie przejściowym, momencie kryzysu czy też transformacji lub restrukturyzacji przedsiębiorstwa (R. Loranc 2015, s.75).

Interim management może obejmować różne formy zatrudnienia, m.in.:

zatrudnienie managera tymczasowego jako pracownika organizacji przyjmującej,
zawarcie z managerem umowy kontrahenckiej na podstawie prawa gospodarczego (B2B),
zaangażowanie tzw. interima jako osoby trzeciej (poprzez agencję pracy tymczasowej).

W praktyce formuła ta przyjmuje formę pośrednią między kontraktem managerskim a umową o dzieło. W tym rozumieniu dzieło stanowi osiągnięcie określonego efektu biznesowego w danym, najczęściej krótkim (kilkumiesięcznym) okresie (E. Sońta-Drączkowska i in. 2020, s.171).

Interim Manager

Interim manager to osoba o wysokich kwalifikacjach w danym obszarze, zatrudniana w celu dostarczenia organizacji efektywnych rozwiązań biznesowych w ograniczonym czasie. Zadaniem interima jest zapewnienie usprawnienia procesów oraz maksymalizacja działań w momentach kluczowych dla rozwoju przedsiębiorstwa (B. Skowron-Mielnik 2016, s.450).

Interim manager często nazywany jest „managerem do zadań specjalnych”, czyli niezależnym ekspertem o wieloletnim doświadczeniu w danej branży i dziedzinie aktywności zawodowej. Jego osiągnięcia uzyskane na najwyższych szczeblach zarządzania w poprzednich miejscach pracy zazwyczaj są mierzalne i udokumentowane, a jego działalność w projekcie obejmuje spektrum zagadnień. Według Stowarzyszenia Interim Managers do działań interima należą:

sformułowanie własnej strategii,
zbudowanie marki osobistej,
działania marketingowe,
realizacja projektu,
proces sprzedażowy,
referencje.

Ponadto realizuje on jednocześnie działania z kategorii doradztwa, rezultatów, wpływu na strategię i transferu wiedzy. Realizacja tych czynności w wymiarze etyczny, taktycznym i technicznym kreuje jego profil kompetencyjny (B. Skowron-Mielnik 2016, s.452).

Kompetencje Interim Managera

Na profil kompetencyjny interim managera składają się zarówno wiedza, umiejętności i postawy jak i doświadczenie niezbędne do realizacji założeń biznesowych na odpowiednim poziomie.

Wśród najważniejszych cech jakimi powinien charakteryzować się interim manager są przede wszystkim:

wieloletnie doświadczenie zawodowe na stanowiskach kierowniczych w różnych organizacjach i branżach
wiedza i umiejętności z zakresu zarządzania projektami i przedsiębiorstwem, w tym z zakresu kontrolingu, budżetowania kosztów, finansów,
doświadczenie w kierowaniu zespołami ludzkimi,
podejście projektowe,
strategiczna perspektywa,
samodyscyplina,
zdolności komunikacyjne, w tym łatwość nawiązywania kontaktów i relacji,
determinacja w osiąganiu założonych celów i odporność na stres,
umiejętność podejmowania decyzji i ponoszenia za nie odpowiedzialności (H. Dźwigoł 2018, s.69-71).

Zgodnie z metodyką Interim Management, interim manager jest osobą charyzmatyczną, pewną siebie, niezależną, o dużej inicjatywie, działającą celowo i w szybkim tempie. Osoba ta podejmuje decyzje i bierze za nie odpowiedzialność, dostosowuje się do dynamicznie zmieniających się warunków pracy, doskonale odnajduje się w pracy pod presją i nie stroni od podejmowania ryzyka. Nie ma problemu z nawiązywaniem potrzebnych relacji, ale wykazuje pewną dozę autorytaryzmu zatem jest jednocześnie stanowczy i bezpośredni oraz motywujący dla innych. Interim to osoba przedsiębiorcza, asertywna i ambitna. Jego proaktywna postawa i zdolności do analitycznego myślenia umożliwiają mu szybką ocenę sytuacji i wdrożenie konkretnych rozwiązań przynoszących realną zmianę w przedsiębiorstwie (Wendt, Sobiecki, Mądra, Niesiobędzka-Rogatko, 2014, s. 34-37).

Korzyści i zagrożenia wynikające z wdrożenia Interim Management

Przedsiębiorstwo decydujące się na podjęcie współpracy z ekspertem w formie interim management przede wszystkim pozyskuje umiejętności i doświadczenie, którego nie posiada w swoich zasobach ludzkich. Dzięki temu wzrasta sprawność działania a bieżące problemy rozwiązywane są za pomocą kompetencji eksperckich. Ponadto przekazanie kadrze zarządzającej specjalistycznej wiedzy z danej dziedziny wpływa na wzrost potencjału firmy w przyszłości. Zdobycie od Interim Managera unikatowego know-how przynosi zazwyczaj szybko widoczne rezultaty.

Kolejnym atutem wynikającym z wykorzystania zarządzania czasowego jest gwarancja osiągnięcia zamierzonego efektu w określonym terminie, co wynika z istoty kontraktu czasowego i pracy na sprawdzonych wzorcach.

Ekspercka wiedza i nieocenione wsparcie interima pomaga w określeniu kierunków rozwoju firmy, przygotowaniu jej strategii czy wdrożeniu nowych procedur i struktur.

Specyfika formy zatrudnienia interim managera i brak konieczności inwestowania w szkolenia wewnętrzne wpływają na optymalizację kosztów przy realizacji założonych celów biznesowych. Przyjęcie interim managera to również szansa na okresowe zwiększenie liczebności zespołu lub skuteczne zapewnienie zastępstwa w przypadku braków kadrowych.

Jednym z największych potencjalnych zagrożeń wskazywanych przez badaczy jakie niesie za sobą wdrożenie interim managementu jest ujawnienie danych poufnych osobom spoza przedsiębiorstwa, co może wpłynąć bezpośrednio na utratę pozycji rynkowej i poniesienie strat finansowych.

Kolejnym negatywnym aspektem tej formy zarządzania jest brak wiedzy menadżera interima o specyfice firmy, nieznajomość jej szczególnych uwarunkowań i wydłużony czas potrzebny na wdrożenie go do organizacji.

Istnieje również obawa w kwestii koncentracji działań interim managera na realizacji celów krótkoterminowych z pominięciem perspektywy długofalowej. Jednocześnie może nastąpić sytuacja odwrotna, gdy to właściciele organizacji nie wyrażą akceptacji dla proponowanych rozwiązań. (M. Wawer, 2016, s.253-255)