|
|
| (Nie pokazano 33 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) |
| Linia 1: |
Linia 1: |
| | | #REDIRECT [[Synektyka Gordona]] |
|
| |
| '''Metoda Gordona''' – zwana również synektyką(pochodzi od słowa synektykios co z greckiego oznacza trzymający razem obejmujący) , jest sposobem na twórcze i kreatywne rozwiązywanie problemów. Koncepcja ta odchodzi od myślenia schematycznego, skupiając się na pomysłach nieszablonowych. Wykorzystuje umiejętność ludzkiego mózgu do znajdywania podobieństw w na pozór nie podobnych do siebie elementach, pobudzając do niekonwencjonalnych pomysłów. Za jej twórcę uznaje się Williama Gordona, który w 1961 przedstawił ja w swoim dziele pt. ''Synectics: The Development of Creative Capacity''.
| |
| | |
| '''Gordon wyróżnił cztery rodzaje analogii jako narzędzi posługujących się w synektyce'''<ref>Nęcka, E. ''Psychologia twórczości.'' Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne,(2012)</ref>:
| |
| * '''analogia prosta''' – polega na poszukiwaniu podobieństwa w funkcjonowaniu przedmiotu, obiektu czy zjawiska na wzór poruszanego tematu. Analogia ta daje nowe spojrzenie na znane nam rzeczy.
| |
| * '''analogia fantastyczna''' – zastosowano w niej podejście wychodzące poza granice rozsądku i logicznego myślenia. Wkracza w przestrzeń ludzkiej wyobraźni i fantazji , zadając pytanie: Co by było, gdyby… ?
| |
| * '''analogia personalna''' – polega na wyobrażaniu sobie, co moglibyśmy zrobić gdybyśmy byli na miejscu omawianego obiektu. Osobiste utożsamienie się z problemem pomaga głębiej go zrozumieć.
| |
| * '''analogia symboliczna''' – minimalizuje budowę opracowywanego tematu do określającego go symbolu. Zastosowanie takiej metody, aktywnie wpływa na nowe, kreatywne możliwości rozwiązania.
| |
| | |
| '''Metoda gordona opiera się na kilku regułach:'''
| |
| * aktywnej pracy w grupie,
| |
| * atmosfera musi sprzyjać swobodniej wymianie myśli,
| |
| * nie wolno uczestnikom spotkania negować pomysłów innych uczestników,
| |
| * odchodzenia od utartych schematów,
| |
| * włączenia emocji względem rozwiązywanego problemu.
| |
| | |
| Synetyka należy do metod heurystycznych. Znajdując powiązania wydające się dziwaczne i nieprawdopodobne, wzbogaca dotychczasowo posiadaną wiedzę o kreatywniejsze idee, pozwalające rozwiązać problemy na nowe sposoby. Jej zaletami są: wysoka efektywność , sprawna komunikacja, nieograniczone źródło pomysłów (granicą jest ludzka wyobraźnia). Wykorzystać ją można w dowolnej dziedzinie, chętnie korzystają z niej sfery badawczo-rozwojowe jak również marketing.
| |
| | |
| William Gordon uważał, że grupowe rozwiązywanie problemów jest bardziej efektywne, niż próba indywidualnego podejścia do tematu. Co więcej, myślenie grupowe sprzyja tworzeniu irracjonalnych pomysłów, na które są podstawa tej metody. Możliwość rywalizacji, którą daje praca w grupie stymuluje uczestników do wydajniejszej pracy.
| |
| | |
| == Przypisy ==
| |
| <references />
| |
| | |
| == Bibliografia ==
| |
| * Arciszewski T. (2016) ''Inventive Engineering: Knowledge and Skills for Creative Engineers'', CRC Press, Taylor & Francis Group,
| |
| * Gordon W. (1961)''Synectics: The Development of Creative Capacity'' ,
| |
| * Limont, W. (1994). ''Synektyka a zdolności twórcze: eksperymentalne badania stymulowania rozwoju zdolności twórczych z wykorzystaniem aktywności plastycznej.'' Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
| |
| * Nęcka, E. (2012) ''Psychologia twórczości.'' Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
| |
| [[Kategoria:Metody i techniki]] | |
| | |
| {{a|Róża Kaczor}}
| |
