Współczynnik asymetrii

Współczynnik asymetrii (współczynnik skośności) - jedna z miar asymetrii określająca kierunek i siłę asymetrii rozkładu wyrażona w postaci wzoru: $A_{s}={\frac {{\bar {x}}-M_{o}}{s}}$ gdzie ${\bar {x}}$ to średnia arytmetyczna dla grupy, $M_{o}$ to moda (dominanta), s to odchylenie standardowe.

Wskaźnik asymetrii (wskaźnik skośności), w odróżnieniu do współczynnika asymetrii (współczynnika skośności) bada jedynie wartość różnicy między średnią arytmetyczną a modalną i jest wyrażony wzorem: Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle A_s=\frac{\bar{x}-M_o}}

Kierunki asymetrii

W zależności od wartości współczynnika asymetrii, występującego jako miara pozycyjna, wyróżnia się następujące kierunki asymetrii:

• rozkład symetryczny lewostronnie (skośność lewostronna, asymetria ujemna) wstępuje, gdy $A_{s}<0$ a rozkład ma dłuższy lewy "ogon". Dla rozkładu o asymetrii lewostronnej ${\bar {x}}<M_{e}<M_{o}$
• rozkład symetryczny prawostronnie (skośność prawostronna, asymetria dodatnia) występuje, gdy $A_{s}>0$ a rozkład ma dłuższy prawy "ogon". Dla rozkładu o asymetrii prawostronnej ${\bar {x}}>M_{e}>M_{o}$
• rozkład symetryczny - dla ${\bar {x}}=M_{e}=M_{o}$

Klasyfikacja asymetrii

Asymetrie rozkładu klasyfikuje się najczęściej do jednej z poniższych reguł:

• rozkład symetryczny - dla $A_{s}=0$; liczebności rozmieszczone są jednakowo dla wartości cech w tej samej odległości od środka asymetrii (średniej arytmetycznej),
• słaba asymetria - dla $0<A_{s}<0,4$,
• umiarkowana asymetria - dla $0,4<A_{s}<0,7$,
• silna asymetria - dla $A_{s}>7$.

Podział miar asymetrii

Dla miar asymetrii wyróżnia się następujące miary:

• bezwzględne - określające kierunek asymetrii

1. wskaźnik asymetrii
2. kwartylowy wskaźnik asymetrii
3. trzeci moment centralny

• względne - określające kierunek oraz siłę asymetrii

1. klasyczno-pozycyjny współczynnik skośności (asymetrii)
2. kwartylowy współczynnik skośności (asymetrii)
3. absolutna miara asymetrii (trzeci moment centralny standaryzowany) - wynik miary może być uzyskany za pomocą obliczenia szeregu szczegółowego, rozdzielczego punktowego (jednostajnego) lub szeregu rodzielczego przedziałowego.

Bibliografia

• Marciniak S., (2004), Controlling filozofia projektowanie, Difin, Warszawa, s. 150, 152
• Nowak E., (2015), ilościowe w rachunku kosztów przedsiębiorstwa, Journal of Management and Finance, nr 13, s. 341

Autor: Mariola Karasińska

[[Kategoria:]]