Zasady negocjacji

To jest zalążek artykułu. Jeśli posiadasz kompetencje i uprawnienia, możesz go rozbudować. Usuń tę informację po rozbudowie hasła

Zasady negocjacji - najbardziej znane zasady negocjacji zostały opisane w książce "„Getting to Yes: Negotiating Agreement Without Giving In". Jej autorami są Roger Fisher, William Ury i Bruce Patton.

Zasady

Cztery główne zasady to:

1. Oddziel ludzi od problemu

Silne emocje mogą wmieszać się w ważne aspekty w negocjacjach i skomplikować je. Negocjatorzy powinni pracować nad umiejętnością radzenia sobie z emocjami oraz problemami osobistymi, tak aby nie zakłócać postepowań. Na przykład, jeśli kierownicy dwóch działów ciągle kłócą się o zasoby, oni lub ich przełożeni odniosą się do silnych emocji, które są podwalinami ich konfliktu poprzez aktywne słuchanie i inne techniki komunikacyjne. Celem nie jest wygrana, a osiągnięcie lepszego zrozumienia trosk każdej strony.

1. Skup się na interesach, nie stanowiskach

Negocjatorzy często marnują czas na kłótnie, który z nich powinien dopiąć swego lub na próby znalezienia punktu kompromisowego pomiędzy swoimi stanowiskami. Powinno się patrzeć ponad takie twarde i szybkie pozycje, aby znaleźć zasadnicze interesy – podstawowe potrzeby i motywacje. Przykładowo, dwójka rodzeństwa chce zorganizować przyjęcie dla swoich rodziców. Jedno chce aby było w restauracji, a drugie w domu. Mogą dogadać się tylko wtedy, jeśli dotrą do swoich głębszych motywów – pierwsze z nich nie ma czasu na przygotowania, a drugie jest zaniepokojone potencjalnie wysokimi kosztami. Dzięki zrozumieniu swoich interesów, dochodzą do wniosku, że najlepiej będzie zorganizować przyjęcie w relatywnie niedrogim lokalu.

1. Wymyślaj rozwiązania, które przynoszą korzyści obu stronom

Negocjatorzy często przystają na pierwszym, niestratnym porozumieniu, które udało im się osiągnąć. Powinno się jednak poświęcać więcej czasu na burzę mózgów, mającą na celu wymyślenie jak największej ilość rozwiązań. W negocjacjach, rozwiązanie to każdy możliwy wybór, jaki strony mogą rozważyć aby zaspokoić swoje interesy, w tym warunki, zabezpieczania i wymiany. Na przykład, negocjacja o pracę, w której kandydat ceni wysoką pensję, a organizacji zależy na pełnym stanie zatrudnienia. W tej sytuacji, poszukujący pracy może być skłonny dokonać koncesji na dniach urlopowych w zamian za obietnicę wyższej pensji.

1. Nalegaj na używanie obiektywnych kryteriów

Częstym zjawiskiem podczas negocjacji jest kłótnia stron o to, czyje fakty są poprawne. Tego typu spór prawdopodobnie zakończy się impasem lub kiepskim kompromisem. Negocjatorzy powinni polegać na obiektywnych kryteriach – sprawiedliwych i niezależnych – aby rozstrzygnąć wątpliwości. Na przykład, mogą się zgodzić na przestrzeganie standardów, tj. ceny rynkowe, opinia ekspercka, protokół branżowy lub prawo. Ważne jest, aby wcześniej uzgodnić które kryteria mają być brane pod uwagę przy uzgadnianiu końcowego rezultatu.

Dodatkowym elementem jest: nie zapominaj o BATNA (ang. best alternative to a negotiated agreement) – czyli o najlepszej alternatywie do negocjowanego porozumienia. Strony uczestniczące w negocjacjach powinny pamiętać, że ich celem jest osiągnięcie porozumienia, które będzie lepsze niż ich BATNA. Powinno się je analizować zarówno podczas przygotowań jak i negocjacji. Im silniejsze BATNA, tym więcej można próbować wynegocjować. Przykładowo, osoba poszukująca mieszkania lub domu, jest w negocjacjach na dwa lub trzy miejsca jednocześnie. Dodatkowo robi plan awaryjny, gdyby żaden układ się nie powiódł. Jeśli strony dokładnie zbadały swoje opcje, nie ma wstydu, jeśli jedna z nich zrezygnuje z porozumienia na rzecz korzystniejszego BATNA – jest to jak najbardziej odpowiednia decyzja do podjęcia (R. Fisher, W. Ury, B. Patton, 1994, s. 47-147).

Bibliografia

• Fisher R., Ury W., Patton B. (1994)., "Dochodząc do tak - Negocjowanie bez poddawania się", Warszawa