Sprzeciw od nakazu zapłaty
Sprzeciw od nakazu zapłaty – to sprzeciw pozwanego od nakazu, który został wydany w postępowaniu upominawczym, nakazowym lub elektronicznym przez referendarza sądowego. Jednym ze skutków wniesienia sprzeciwu jest utrata mocy nakazu zapłaty, a także rozpoznanie sprawy przez sąd (P. Rylski 2011, s.146-147). Sprzeciw od nakazu zapłaty można wnieść w sytuacji, gdy pozwany nie akceptuje roszczeń wskazanych w nakazie zapłaty (R. Pawlik 2012, s. 118). Sprzeciw od nakazu zapłaty określany jest mianem zarówno pisma procesowego, jak i środka zaskarżenia. Jednak w literaturze przedmiotu druga opcja jest bardziej preferowana (P. Rylski 2011, s. 168).
Sprzeciw od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym i nakazowym
W myśl art. 480(1). § 1. Kodeksu postępowania cywilnego „Sąd wydaje nakaz zapłaty, jeżeli powód dochodzi roszczenia pieniężnego albo świadczenia innych rzeczy zamiennych, a w innych przypadkach – jeżeli przepis szczególny tak stanowi” (Dz.U. 1964 Nr 43 poz. 296)
Jak stanowi art. 480(1). § 2. Kodeksu postępowania cywilnego w przypadku, gdy nakaz zapłaty utraci moc, zostanie uchylony lub gdy nie ma podstaw do jego wydania to sąd może rozpoznać sprawę według przepisów ogólnych lub w odrębnym postępowaniu, które jest właściwe dla danej sprawy lub umorzyć postępowanie (Dz.U. 1964 Nr 43 poz. 296)
Zgodnie z art. 484(1) . Kodeksu postępowania cywilnego „nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym wydaje się na wniosek powoda zgłoszony w pozwie” (Dz.U. 1964 Nr 43 poz. 296).
W myśl art. 485. § 1. (pkt. 1., 2., 3.) Kodeksu postępowania cywilnego nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym jest wydawany przez sąd, gdy dołączone do pozwu fakty, które mają na celu uzasadnienie dochodzonych roszczeń są potwierdzone za pomocą (Dz.U. 1964 Nr 43 poz. 296):
- dokumentu urzędowego;
- rachunku, który jest zaakceptowany przez dłużnika;
- wezwania dłużnika do zapłaty, a także jego pisemnym oświadczeniem o akceptacji długu.
Art. 480(2) . § 1. Kodeksu Postępowania cywilnego wyjaśnia iż „w nakazie zapłaty sąd nakazuje pozwanemu, aby w terminie oznaczonym w nakazie zaspokoił roszczenie w całości wraz z kosztami albo wniósł środek zaskarżenia” (Dz.U. 1964 Nr 43 poz. 296).
Zgodnie z przepisami art. 505. § 1. Kodeksu postępowania cywilnego pozwany w postępowaniu upominawczym ma prawo wnieść sprzeciw od wydanego przez sąd nakazu zapłaty (Dz.U. 1964 Nr 43 poz. 296).
Pozwanemu przysługuje termin dwóch tygodni na złożenie sprzeciwu od nakazu zapłaty licząc od dnia doręczenia stosownego nakazu, jeżeli doręczenie go ma miejsce w kraju (Art. 480(2) § 2. Pkt. 1. Kpc, Dz.U. 1964 Nr 43 poz. 296)
Z kolei, gdy (Dz.U. 1964 Nr 43 poz. 296):
- miejsce doręczenia nakazu wydanego w postępowaniu upominawczym ma miejsce poza granicami kraju, ale znajduje się na terytorium Unii Europejskiej pozwanemu przysługuje termin jednego miesiąca na złożenie sprzeciwu, licząc od dnia doręczenia;
- miejsce doręczenia nakazu wydanego w postępowaniu nakazowym ma na terytorium Unii Europejskiej pozwanemu przysługuje termin jednego miesiąca na złożenie sprzeciwu, licząc od dnia doręczenia stosownego nakazu;
- miejsce doręczenia nakazu zapłaty znajduje się poza terenem Unii Europejskiej, pozwanemu przysługuje termin trzech miesięcy na złożenie sprzeciwu, od dnia doręczenia nakazu;
