Kasa zapomogowo pożyczkowa

Z Encyklopedia Zarządzania

Kasa zapomogowo – pożyczkowa (KZP) to organizacja, która powstaje w zakładach pracy na podstawie art. 39 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych oraz rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pracowniczych kas zapomogowo-pożyczkowych. Kasa może być zorganizowana jeśli przynajmniej 10 pracowników zadeklaruje gotowość przynależności do KZP. W jednym zakładzie pracy może działać tylko jedna KZP[1]. Istnieje możliwość założenia międzyzakładowej kasy zapomogowo – pożyczkowej, jeżeli w zakładzie nie znajdzie się 10 pracowników zgłaszających gotowość przystąpienia do kasy.

Zmiany z 1 stycznia 2019 roku

Od 1 stycznia 2019 r. członkami kasy mogą być osoby wykonujące pracę zarobkową, także te zatrudnione na innej podstawie niż stosunek pracy, niebędące pracownikami w rozumieniu Kodeksu pracy, pod warunkiem podsiadania praw i interesów związanych z wykonywaniem pracy, jakie „mogą być reprezentowane i bronione przez związek zawodowy”. Wobec tego w art. 11 ustawy o związkach zawodowych wprowadzono stosowną definicję „osoby wykonującej pracę zarobkową”, a także definicję „pracodawcy”, które zastąpiło pojęcie "zakład pracy"[2].

Cel i zasady funkcjonowania kasy zapomogowo – pożyczkowej

Celem funkcjonowania KZP jest udzielanie jej członkom pomocy materialnej. Pomoc może być udzielana w formie długoterminowych, krótkoterminowych pożyczek oraz zapomóg. Zasady funkcjonowania KZP są określone w statucie. Aby zostać członkiem kasy należy złożyć deklarację, uchwałę o przyjęciu podejmuje zarząd kasy nie później niż w ciągu jednego miesiąca od dnia jej złożenia. Szczegółowe warunki świadczenia pomocy określa umowa zawarta między pracodawcą a kasą zapomogowo-pożyczkową. Pomoc może być udzielana w postaci bezzwrotnej zapomogi w sytuacjach określonych regulaminem kasy lub nieoprocentowanej pożyczki, która jest spłacana w miesięcznych ratach. [3] [4].

Kasa zapomogowo – pożyczkowa - prawa i obowiązki członków

Członek KZP ma prawo[5]:

  1. gromadzić oszczędności według zasad określonych w statucie,
  2. korzystać z pożyczek,
  3. w razie wydarzeń losowych ubiegać się o udzielenie zapomogi,
  4. brać udział w obradach walnego zgromadzenia
  5. wybierać i być wybieranym do zarządu KZP i komisji rewizyjnej.

Członek KZP jest zobowiązany[6]:

  1. wpłacić wpisowe
  2. wpłacać miesięczny wkład członkowski lub wyrazić zgodę na potrącenie wkładu z wynagrodzenia za pracę lub z zasiłku chorobowego lub wychowawczego
  3. przestrzegać przepisy statutu oraz uchwał organów KZP.

Kasa zapomogowo – pożyczkowa - obowiązki pracodawcy

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów pracodawca powinien[7]:

  1. zapewniać pomieszczenia biurowe i odpowiednio zabezpieczone miejsca na przechowywanie pieniędzy,
  2. zapewniać transport pieniędzy z banku,
  3. zapewniać prowadzenie księgowości, obsługę kasową i prawną,
  4. dostarczać druki i formularze,
  5. dokonywać na rzecz KZP potrąceń w listach płac, listach wypłat zasiłków chorobowych i zasiłków wychowawczych, wpisowego, wkładów miesięcznych i rat pożyczek,
  6. przyjmować wpłaty wnoszone przez emerytów i rencistów oraz osoby przebywające na urlopach wychowawczych,
  7. odprowadzać wpłaty na rachunek bankowy KZP,
  8. informować przynajmniej raz w roku członków kas o stanie ich wkładów i zadłużeń.

Przypisy

Bibliografia

Uwaga.png

Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych.

Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu.

Autor: Dorota Pancerz

At work.png

To jest zalążek artykułu.
Jeśli posiadasz kompetencje i uprawnienia, możesz go rozbudować.
Usuń tę informację po rozbudowie hasła