Gospodarka towarowo-pieniężna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
(Utworzono nową stronę "{{stub}}")
 
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{stub}}
{{Gospodarka towarowo-pieniężna}}
 
''Gospodarka towarowo-pieniężna'' –  gospodarka towarowo-pieniężna związaną jest z rozwojem kontaktów handlowych w codziennym życiu gospodarczym, a efektem jest pojawienie się i kształtowanie się rynku siły roboczej (tj. gospodarki towarowo-pieniężnej wraz z rynkiem siły roboczej), co z kolei umożliwia funkcjonowanie i rozwój przedsiębiorstw korzystających z siły najemnej (J. Topolski 2003, s. 22-23). Na gospodarkę towarowo-pieniężną składa się kompleks elementów powodujących aktywność rynku towarowo-pieniężnego (J. Topolski 2003, s. 29). W tego rodzaju  gospodarce pieniądz traktowany jest jako pośrednik w wymianie dóbr, a w praktyce często staje się gospodarką pieniężno-towarową, gdzie  towar jest  środkiem dojścia od mniejszych do większych zasobów pieniądza (M. Ratajczak 2014, s.262).
 
==Historia i przyczyny powstania==
Gospodarka towarowo-pieniężna formowała się już od ok. XII i XIII wieku, kiedy to miernikiem wartości towarów i relacji handlowych coraz częściej stawał się pieniądz. Gospodarka towarowo pieniężna była jednym z etapów rozwoju pomiędzy feudalizmem, a rodzącym się kapitalizmem. Rozwój związany był przede wszystkim z udoskonaleniem bankowości i giełd na poziomie ekonomicznym i finansowym, a na poziomie społecznym wynikał ze wzrostu demograficznego, postępu  techniczny oraz wzrost wymiany gospodarczej i handlowej.  Istotny stał się również wzrost napływu kruszców i metalów szlachetnych (wskutek również odkryć geograficznych i eksploatacji kolonii i terytoriów zamorskich) . Główną istotą gospodarki towarowo-pieniężnej jest wymiana dóbr (towarów) pomiędzy stroną sprzedającą, a stroną kupującą, gdzie miernikiem wartości oraz jednocześnie środkiem płatniczym jest pieniądz. Przekształcenie gospodarki naturalnej w gospodarkę towarowo-pieniężną możliwe było m.in. dzięki  podziałowi pracy, rozwoju produkcji oraz producentów (J. Topolski 2003, s. 15-85).
 
==Specyfika gospodarki towarowo-pieniężnej=
W ramach gospodarki towarowo-pieniężnej płace określają dwa strumienie, tj. produktów (zawierają koszty pracy i zużyte zasoby oraz aktywa) oraz pieniądze czyli ekwiwalent z tytułu wykonanej pracy. strumienie te konfrontują się w ramach wymiany wolnorynkowej i opisać je można w sposób ilościowy z uwzględnieniem funkcji produkcji i kreacji pieniądza kredytowego, a także poprzez analizę rynkowej równowagi, co umożliwia zrozumienie wartości jednostki pieniądza (M. Dobija 2002, s. 23). Dualizm gospodarki towarowo-pieniężnej związany jest z głównymi obszarami, których podstawą jest kapitał ludzki i wykonywana przez niego praca. W sensie ekonomicznym praca mierzona jest kosztami, które wraz z wykorzystywanymi aktywami i zasobami  tworzą produkt, a także stanowią ekwiwalent za wykonaną pracę. Podstawą gospodarki towarowo-pieniężnej jest proces wymiany towarów na pieniądze oraz konfrontacja dwóch obszarów opisanych powyżej, czego skutkiem jest kształtowanie się cen produktów i należności z tytułu wykonywanej pracy. Źródłem pozyskiwania pieniędzy w proces wymiany gospodarczej jest wykonywana praca (J. Barburski 2007, s. 11). Produkty powstają wskutek wykonywanej pracy i posiadanych aktywów. W ramach wymiany rynkowej dochodzi do wymiany produktów na pieniądze. Wówczas ostatecznie kształtuje się wartość pieniędzy tj. należności za pracę tworzącą produkty. Praca przyczynia się do pozyskiwania większej ilości pieniędzy, a w sytuacji gdy jest dobrze zorganizowana i produktywna prowadzi do bogactwa i rozwoju (M. Dobija 2010, s. 42-43).
 
==Bibliografia==
 
* Barburski J.  (2007), ''Ocena poziomu wynagradzania oraz zarządzania przedsiębiorstw na podstawie nieparametrycznej funkcji produkcji'', „Zagadnienia teorii i metodologii rachunkowości, kontroli i analizy “,  nr  2 (8),  http://pbo.ztu.edu.ua/article/view/71022/67068
* Cameron R., Neal L. (2001), ''Historia gospodarcza  świata. Od paleolitu do czasów najnowszych'', Wydawnictwo „Książka i Wiedza”, Warszawa.
* Dobija M. (2016), ''Ekonomia pracy, godziwych wynagrodzeń i racjonalnych nierówności – laboryzm'', „Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy”, nr 47, 3/2016, https://bibliotekanauki.pl/articles/942986.pdf.
* Dobija M. (2002), ''Struktura i koszt kapitału ludzkiego'', „ZN Akademii Ekonomicznej w Krakowie”,  nr 562, Kraków, https://r.uek.krakow.pl/jspui/bitstream/123456789/2067/1/13641.pdf.
* Dobija M. (2010), ''Rachunkowość pracy jako podstawa gospodarki towarowo-pieniężnej'', „Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości”, t.56 (112), Warszawa.
* Ratajczak M. (2014), ''Ekonomia w dobie finansyzacji gospodarki'',  „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny  i Socjologiczny”, t. 76, z.2.
* Topolski J. (2003), ''Narodziny kapitalizmu w Europie XIV – XVII wiek'', Wydawnictwo Poznańskie, Poznań..

Wersja z 12:55, 4 sty 2023

Szablon:Gospodarka towarowo-pieniężna

Gospodarka towarowo-pieniężna – gospodarka towarowo-pieniężna związaną jest z rozwojem kontaktów handlowych w codziennym życiu gospodarczym, a efektem jest pojawienie się i kształtowanie się rynku siły roboczej (tj. gospodarki towarowo-pieniężnej wraz z rynkiem siły roboczej), co z kolei umożliwia funkcjonowanie i rozwój przedsiębiorstw korzystających z siły najemnej (J. Topolski 2003, s. 22-23). Na gospodarkę towarowo-pieniężną składa się kompleks elementów powodujących aktywność rynku towarowo-pieniężnego (J. Topolski 2003, s. 29). W tego rodzaju gospodarce pieniądz traktowany jest jako pośrednik w wymianie dóbr, a w praktyce często staje się gospodarką pieniężno-towarową, gdzie towar jest środkiem dojścia od mniejszych do większych zasobów pieniądza (M. Ratajczak 2014, s.262).

Historia i przyczyny powstania

Gospodarka towarowo-pieniężna formowała się już od ok. XII i XIII wieku, kiedy to miernikiem wartości towarów i relacji handlowych coraz częściej stawał się pieniądz. Gospodarka towarowo pieniężna była jednym z etapów rozwoju pomiędzy feudalizmem, a rodzącym się kapitalizmem. Rozwój związany był przede wszystkim z udoskonaleniem bankowości i giełd na poziomie ekonomicznym i finansowym, a na poziomie społecznym wynikał ze wzrostu demograficznego, postępu techniczny oraz wzrost wymiany gospodarczej i handlowej. Istotny stał się również wzrost napływu kruszców i metalów szlachetnych (wskutek również odkryć geograficznych i eksploatacji kolonii i terytoriów zamorskich) . Główną istotą gospodarki towarowo-pieniężnej jest wymiana dóbr (towarów) pomiędzy stroną sprzedającą, a stroną kupującą, gdzie miernikiem wartości oraz jednocześnie środkiem płatniczym jest pieniądz. Przekształcenie gospodarki naturalnej w gospodarkę towarowo-pieniężną możliwe było m.in. dzięki podziałowi pracy, rozwoju produkcji oraz producentów (J. Topolski 2003, s. 15-85).

=Specyfika gospodarki towarowo-pieniężnej

W ramach gospodarki towarowo-pieniężnej płace określają dwa strumienie, tj. produktów (zawierają koszty pracy i zużyte zasoby oraz aktywa) oraz pieniądze czyli ekwiwalent z tytułu wykonanej pracy. strumienie te konfrontują się w ramach wymiany wolnorynkowej i opisać je można w sposób ilościowy z uwzględnieniem funkcji produkcji i kreacji pieniądza kredytowego, a także poprzez analizę rynkowej równowagi, co umożliwia zrozumienie wartości jednostki pieniądza (M. Dobija 2002, s. 23). Dualizm gospodarki towarowo-pieniężnej związany jest z głównymi obszarami, których podstawą jest kapitał ludzki i wykonywana przez niego praca. W sensie ekonomicznym praca mierzona jest kosztami, które wraz z wykorzystywanymi aktywami i zasobami tworzą produkt, a także stanowią ekwiwalent za wykonaną pracę. Podstawą gospodarki towarowo-pieniężnej jest proces wymiany towarów na pieniądze oraz konfrontacja dwóch obszarów opisanych powyżej, czego skutkiem jest kształtowanie się cen produktów i należności z tytułu wykonywanej pracy. Źródłem pozyskiwania pieniędzy w proces wymiany gospodarczej jest wykonywana praca (J. Barburski 2007, s. 11). Produkty powstają wskutek wykonywanej pracy i posiadanych aktywów. W ramach wymiany rynkowej dochodzi do wymiany produktów na pieniądze. Wówczas ostatecznie kształtuje się wartość pieniędzy tj. należności za pracę tworzącą produkty. Praca przyczynia się do pozyskiwania większej ilości pieniędzy, a w sytuacji gdy jest dobrze zorganizowana i produktywna prowadzi do bogactwa i rozwoju (M. Dobija 2010, s. 42-43).

Bibliografia

  • Barburski J. (2007), Ocena poziomu wynagradzania oraz zarządzania przedsiębiorstw na podstawie nieparametrycznej funkcji produkcji, „Zagadnienia teorii i metodologii rachunkowości, kontroli i analizy “, nr 2 (8), http://pbo.ztu.edu.ua/article/view/71022/67068
  • Cameron R., Neal L. (2001), Historia gospodarcza świata. Od paleolitu do czasów najnowszych, Wydawnictwo „Książka i Wiedza”, Warszawa.
  • Dobija M. (2016), Ekonomia pracy, godziwych wynagrodzeń i racjonalnych nierówności – laboryzm, „Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy”, nr 47, 3/2016, https://bibliotekanauki.pl/articles/942986.pdf.
  • Dobija M. (2002), Struktura i koszt kapitału ludzkiego, „ZN Akademii Ekonomicznej w Krakowie”, nr 562, Kraków, https://r.uek.krakow.pl/jspui/bitstream/123456789/2067/1/13641.pdf.
  • Dobija M. (2010), Rachunkowość pracy jako podstawa gospodarki towarowo-pieniężnej, „Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości”, t.56 (112), Warszawa.
  • Ratajczak M. (2014), Ekonomia w dobie finansyzacji gospodarki, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny”, t. 76, z.2.
  • Topolski J. (2003), Narodziny kapitalizmu w Europie XIV – XVII wiek, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań..