Ładunek ponadgabarytowy

Zdefiniowanie terminu „ładunek ponadnormatywny”, przez rozpatrzenie jego charakterystyki w ujęciu transportu drogowego, jak również z punktów widzenia innych gałęzi transportu, możemy stwierdzić, że determinantami „ponadnormatywności” są wymiary lub ciężar ładunku, ale również osiągalna przestrzeń ładunkowa w środku transportu i dopuszczalne naciski na powierzchnię ładunkową (W. Galor, A. Krzyżan 2011, s. 695).

Bardzo istotnym elementem jest również kształt transportowanego ładunku. W kontekście cech, które określają ładunki ponadnormatywne najtrafniejsza i ujmująca każdą z gałęzi transportu, jest definicja, że ładunek ponadgabarytowy (nazywany również ponadnormatywnym) to taki ładunek, który po załadowaniu na zestaw transportowy przekracza jeden lub kilka czy kilkanaście parametrów (szerokość, wysokość, długość, masa). W związku z tym transport tego rodzaju ładunku jest bardzo trudny (K. Grzybowska 2009, s. 226).

Ładunek ponadgabarytowy w odniesieniu do transportu kolejowego

W odniesieniu do transportu kolejnego ładunek ponadnormatywny definiowany jest jako przesyłka, której nie można przetransportować bez naruszenia skrajni ładunkowej wagonów lub przekroczenia dozwolonego nacisku na oś wagonu lub metr bieżący szyny oraz w sytuacji , gdy oba te niezbędne aspekty są spełnione jednocześnie . W porównaniu do transportów drogowych, do ich zdefiniowania nie używa się aż tak mnogiego słownictwa. Ładunek ponadgabarytowy, transportowany przy

1. wykorzystaniu taboru kolejowego, określa się pojęciem „przesyłki nadzwyczajnej”, która ze względu na:
2. wymiary, masę i kształt;
3. trasę przewozu;
4. wykorzystany tabor przewozowy i zabezpieczenie ładunku na nim;
5. sposoby załadunku i wyładunku,

Niezbędna jest precyzja podczas transportu oraz zachowania właściwych warunków, jakie zostały określone przez przewoźnika kolejowego (R. Rudziński, M. Kowalska 2012, s. 347).

Ładunek ponadgabarytowy w odniesieniu do transportu morskiego

W odniesieniu do transportu morskiego ładunek ponadnormatywny jest określany jako jednostka ładunku drobnicowego (czyli „policzalnego” a nie sypkiego), którego parametry są większe niż typowy, standardowe parametry przyjęte dla drobnicowych jednostek ładunkowych (A. Galor, W. Krzyżan 2011, s. 696).

Ich waga może być określana nawet w tysiącach ton, a wymiary- osiągać kilkaset lub kilkadziesiąt metrów. W tym przypadku wyróżnić możemy dwa rodzaje ładunków ponadnormatywnych, są to ładunki ponadgabarytowe:

1. Superciężkie i Ciężkie, które z ze względu na to iż charakteryzują się większą wagę czy też wymiarami w odniesieniu do typowych ładunków wymagają wykorzystania właściwych technik przeładunkowych i przystosowanych jednostek transportowych.
2. Ładunki Superciężkie występują wówczas, gdy ich waga osiąga nawet do kilkudziesięciu tysięcy ton a wymiary – do kilkuset metrów. Ładunki ponadgabarytowe ciężkie to takie ładunki których waga określana jest na kilka do kilkunastu tysięcy ton i wymiarach do kilkudziesięciu / kilkuset metrów (B. M. Christowa 2011, s. 469).