Dobre praktyki
Dobre praktyki |
---|
Polecane artykuły |
Dobrymi praktykami określamy działanie przynoszące konkretne i pozytywne rezultaty oraz zawierające w sobie pewien potencjał innowacji. Jest ono trwałe i powtarzalne oraz możliwe do zastosowania w podobnych warunkach w innym miejscu lub przez inne podmioty (Bednarek M. 2007, s. 161).
Dobre praktyki są wykorzystywane głównie w celu udoskonalenia standardów prowadzonej działalności a także są narzędziem podnoszenia jakości kapitału ludzkiego oraz uczą jak wzbogacać swoją wiedzę wykorzystując doświadczenia innych.
Obecnie każdy kraj w różnych dziedzinach życia społecznego, politycznego czy gospodarczego wprowadza zestawy dobrych praktyk. Gromadzą je korporacje oraz organizacje o charakterze międzynarodowym ale też instytucje administracji publicznej, firmy ubezpieczeniowe, finansowe, banki czy organizacje pozarządowe. W różnych krajach definicje dobrych praktyk są różne. Zależą od obowiązującego prawa, sytuacji ekonomicznej, norm kulturowych oraz posiadanych doświadczeń (Osiadacz J. 2012 s. 3).
Analiza dobrych praktyk
W prawie i literaturze przedmiotu nie ma jednoznacznych uregulowań, które by określały sposób wyboru dobrych praktyk. W pracy "Przedsiębiorczość i korzyści społeczne: identyfikacja dobrych praktyk w ekonomii” są zasugerowane takie kryteria jak (Karwińska A., Wiktor D. 2008, s. 6-8):
- skuteczność (osiągnięcie założeń, realizacja planów, urzeczywistnienie misji organizacji, powiązanie planów i celów, przyczynienie się do dalszego rozwoju, rozpoznanie środowiska poprzez realizacją badań, rozmowy z adresatami projektu i zebranie informacji o rzeczywistych potrzebach ludzi),
- planowanie (analiza sytuacji i uwarunkowań, opracowanie strategii działania oraz sporządzenie planu działań operacyjnych),
- innowacyjność (poziom nowatorstwa proponowanej praktyki),
- wydajność(analiza jakościowa i ilościowa oraz analiza wykorzystania zasobów środków materialnych czyli finansów, technologii i infrastruktury oraz niematerialnych a głównie kapitału ludzkiego i społecznego),
- refleksyjność(istnienie narzędzi ewaluacyjnych i ich stosowanie, ocena obiektywności narzędzi, wykorzystywanie wyników ewaluacji do poprawy działań),
- uniwersalność(zaadaptowanie już zrealizowanych projektów do nowych lub zbliżonych warunków i kontekstów lub wykorzystanie tylko jako źródło inspiracji)
- etyczność (zgodność proponowanego działania z prawem, zgodność z przyjętymi w danym społeczeństwie, branży czy obszarze działania normami moralnymi, dobry wizerunek organizacji),
- przedsiębiorczość (użyteczność dla realizacji misji, posiadanie "żyłki biznesowej”, samodzielność finansowa, działanie w obszarze niszowym rynku, racjonalność ekonomiczna, rozpoznanie grupy beneficjentów i klientów),
- realizowanie korzyści społecznych (tworzenie miejsc pracy, poziom wpływu projektu na usamodzielnianie się beneficjentów, adekwatność praktyki w stosunku do potrzeb, świadczenie usług dobrej jakości).
Opis dobrych praktyk
W Polsce kwestie dobrych praktyk są ciągle w początkowej fazie tworzenia, ale istnieją instytucje, fundacje, korporacje czy stowarzyszenia z powodzeniem gromadzące i wykorzystujące dobre praktyki. Najczęściej są to banki i korporacje. Aby działanie stało się dobrą praktyką trzeba je opisać i udostępnić innym. Udostępnienie dobrej praktyki może być promocją organizacji.
Opis dobrych praktyk powinien zawierać informacje na temat (Szczeblewska H. 2016):
- organizacji realizującej projekt (dane dotyczące liczby członków, umiejętności, krótką informację o aktywności oraz inne istotne informacje z punktu widzenia potencjalnego odbiorcy),
- kontekstu przedsięwzięcia (zwięzły opis miejscowości, kluczowe problemy, cele realizowane w projekcie, jego pomysłodawca, sposób tworzenia planu projektu i inne informacje merytoryczne),
- głównego działania projektu (działania projektu, które doprowadziły do osiągnięcia celu oraz zakładanych rezultatów),
- konkretnych produktów i rezultatów (konkretne efekty wyrażone w jednostkach miary),
- wartości dodanej projektu (wartość dodatkowa w stosunku do wartości wytworzonej),
- napotkanych problemów i zdobytych doświadczeń,
- czasu trwania projektu (informacja praktyczna pozwalająca na określenie czasu pracy),
- budżetu (środki finansowe, źródła finansowania),
- uzasadnienie (dlaczego projekt jest przykładem dobrej praktyki?).
Bibliografia
- Grocki R. (2012), Zarządzanie kryzysowe. Dobre praktyki. Difin, Warszawa,
- Drucker P.F. (2002) Myśli przewodnie Druckera, MT Biznes, Warszawa,
- Bednarek M. (2007), Doskonalenie systemów zarządzania: nowa droga do przedsiębiorstwa lean Difin, Warszawa,
- Społeczna odpowiedzialność biznesu w obliczu kryzysu gospodarczego Studia i prace wydziału nauk ekonomicznych i zarządzania nr 28
- Karwińska A., Wiktor D. (2008) Przedsiębiorczość i korzyści społeczne: Identyfikacja dobrych praktyk Ekonomia społeczna teksty, nr 6/2008,
- Małecka-Łyszczek M., Wesołowski Z. (2008) Modele współpracy podmiotów ekonomii społecznej z administracją publiczną Ekonomia społeczna teksty, nr 5/2008,
- Szczeblewska H. (2016) Formularz zgłoszenia Dobrych Praktyk Złota księga dobrych praktyk,
- Osiadacz J (2012), Innowacje w sektorze usług – przewodnik po systematyce oraz przykłady dobrych praktyk, Klub Innowacyjnych Przedsiębiorstw, Warszawa.
Autor: Anna Kluszczyńska