Sprzeciw od nakazu zapłaty

Sprzeciw od nakazu zapłaty – to sprzeciw pozwanego od nakazu, który został wydany w postępowaniu upominawczym, nakazowym lub elektronicznym przez referendarza sądowego. Jednym ze skutków wniesienia sprzeciwu jest utrata mocy nakazu zapłaty, a także rozpoznanie sprawy przez sąd (P. Rylski 2011, s.146-147). Sprzeciw od nakazu zapłaty można wnieść w sytuacji, gdy pozwany nie akceptuje roszczeń wskazanych w nakazie zapłaty (R. Pawlik 2012, s. 118). Sprzeciw od nakazu zapłaty określany jest mianem zarówno pisma procesowego, jak i środka zaskarżenia. Jednak w literaturze przedmiotu druga opcja jest bardziej preferowana (P. Rylski 2011, s. 168).

Sprzeciw od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym i nakazowym

W myśl art. 480(1). § 1. Kodeksu postępowania cywilnego „Sąd wydaje nakaz zapłaty, jeżeli powód dochodzi roszczenia pieniężnego albo świadczenia innych rzeczy zamiennych, a w innych przypadkach – jeżeli przepis szczególny tak stanowi” (Dz.U. 1964 Nr 43 poz. 296)

Jak stanowi art. 480(1). § 2. Kodeksu postępowania cywilnego w przypadku, gdy nakaz zapłaty utraci moc, zostanie uchylony lub gdy nie ma podstaw do jego wydania to sąd może rozpoznać sprawę według przepisów ogólnych lub w odrębnym postępowaniu, które jest właściwe dla danej sprawy lub umorzyć postępowanie (Dz.U. 1964 Nr 43 poz. 296)

Zgodnie z art. 484(1) . Kodeksu postępowania cywilnego „nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym wydaje się na wniosek powoda zgłoszony w pozwie” (Dz.U. 1964 Nr 43 poz. 296).

W myśl art. 485. § 1. (pkt. 1., 2., 3.) Kodeksu postępowania cywilnego nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym jest wydawany przez sąd, gdy dołączone do pozwu fakty, które mają na celu uzasadnienie dochodzonych roszczeń są potwierdzone za pomocą (Dz.U. 1964 Nr 43 poz. 296):

• dokumentu urzędowego;
• rachunku, który jest zaakceptowany przez dłużnika;
• wezwania dłużnika do zapłaty, a także jego pisemnym oświadczeniem o akceptacji długu.

Art. 480(2) . § 1. Kodeksu Postępowania cywilnego wyjaśnia iż „w nakazie zapłaty sąd nakazuje pozwanemu, aby w terminie oznaczonym w nakazie zaspokoił roszczenie w całości wraz z kosztami albo wniósł środek zaskarżenia” (Dz.U. 1964 Nr 43 poz. 296).