Cech rzemiosł różnych: Różnice pomiędzy wersjami
Z Encyklopedia Zarządzania
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Cech rzemiosł różnych''' - to grupy rzemieślników na terenie Polski, | '''Cech rzemiosł różnych''' - to grupy rzemieślników na terenie Polski, które wraz z rozwojem gospodarczym prowadzą swoją wytwórczość w terenach miejskich, a specjalizowały się m.in. w piekarnictwie, krawiectwie, garbarstwie, kowalstwie, czy kamieniarstwie. Grupy rzemieślnicze posiadały swoje charakterystyczne znaki. Nazwa "cech" wywodzi się od słowa "zeichen", które w języku niemieckim oznacza znak. Od roku 2001 w Polsce przedstawicielem rzemieślników-pracodawców jest Związek Rzemiosła Polskiego, reprezentujący grupę ponad 250 tyś podmiotów gospodarczych. | ||
==Historia założenia== | ==Historia założenia== | ||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
* X-XIII wiek to czas przekształcenia produkcji terenów wiejskich w miejskie grupy rzemieślnicze, które wspólnie angażowały się o odpowiedni poziom produkcji oraz odpowiednie warunki sprzedaży | * X-XIII wiek to czas przekształcenia produkcji terenów wiejskich w miejskie grupy rzemieślnicze, które wspólnie angażowały się o odpowiedni poziom produkcji oraz odpowiednie warunki sprzedaży | ||
* XIV wiek to moment zaistnienia poważnych zrzeszeń rzemieślników miejskich, które w większych miastach Polski jak Kraków. Pojawiły się surowe reguły regulujące jakość wyrobów oraz dbałość o wartość sprzedaży | * XIV wiek to moment zaistnienia poważnych zrzeszeń rzemieślników miejskich, które w większych miastach Polski jak Kraków. Pojawiły się surowe reguły regulujące jakość wyrobów oraz dbałość o wartość sprzedaży | ||
* XV wiek jest rozwojem powstania cechów funkcjonujących u boku zakonów lub parafii, gdzie wzajemna troska członków grupy, pomagała w codziennym funkcjonowaniu oraz opiece medycznej. W tym okresie powstały określenia '''mistrz''', czyli pracodawca o doświadczeniu w rzemiośle oraz '''czeladnik''', czyli pracownik, który został wyszkolony i posiada wiedzę, doświadczenie i zdany egzamin czeladniczy | |||
* XVIII wiek to spowolnienie rozwoju rzemiosła na skutek wzrostu przemysłu | |||
* XIX wiek to przekształcenie w grupy związkowe cechów | |||
Wersja z 20:33, 1 kwi 2022
Cech rzemiosł różnych - to grupy rzemieślników na terenie Polski, które wraz z rozwojem gospodarczym prowadzą swoją wytwórczość w terenach miejskich, a specjalizowały się m.in. w piekarnictwie, krawiectwie, garbarstwie, kowalstwie, czy kamieniarstwie. Grupy rzemieślnicze posiadały swoje charakterystyczne znaki. Nazwa "cech" wywodzi się od słowa "zeichen", które w języku niemieckim oznacza znak. Od roku 2001 w Polsce przedstawicielem rzemieślników-pracodawców jest Związek Rzemiosła Polskiego, reprezentujący grupę ponad 250 tyś podmiotów gospodarczych.
Historia założenia
W historii Polski cech rzemiosł wywodził się z czasów Piastów, powstający od grup wytwarzających podobne wyroby. Było to początkiem powstawania sprecyzowanych zawodów, które znamy do dziś: piekarz, garncarz, kamieniarz itd.
- X-XIII wiek to czas przekształcenia produkcji terenów wiejskich w miejskie grupy rzemieślnicze, które wspólnie angażowały się o odpowiedni poziom produkcji oraz odpowiednie warunki sprzedaży
- XIV wiek to moment zaistnienia poważnych zrzeszeń rzemieślników miejskich, które w większych miastach Polski jak Kraków. Pojawiły się surowe reguły regulujące jakość wyrobów oraz dbałość o wartość sprzedaży
- XV wiek jest rozwojem powstania cechów funkcjonujących u boku zakonów lub parafii, gdzie wzajemna troska członków grupy, pomagała w codziennym funkcjonowaniu oraz opiece medycznej. W tym okresie powstały określenia mistrz, czyli pracodawca o doświadczeniu w rzemiośle oraz czeladnik, czyli pracownik, który został wyszkolony i posiada wiedzę, doświadczenie i zdany egzamin czeladniczy
- XVIII wiek to spowolnienie rozwoju rzemiosła na skutek wzrostu przemysłu
- XIX wiek to przekształcenie w grupy związkowe cechów
Zakres zastosowania komputerów przemysłowych
Wady i zalety komputerów przemysłowych
Najważniejsze zagadnienia dot. komputera przemysłowego
[2].
Przypisy
Bibliografia
- Gawrysiak P. (2008), Cyfrowa rewolucja, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
- Kasprzyk J. (2017), Programowanie sterowników przemysłowych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
- Morawski C. (2021), Komputery przemysłowe, Automatyka B2B Portal branżowy
- Pijanowski M. (2021), Komputery przemysłowe BOX i ich zastosowanie na produkcji, Astor Poradnik automatyka
- Urliński M. (2014), Rozwój technologii komputerów przemysłowych Simatic, Pomiary-Automatyka-Robotyka, nr 12, s.40
Autor: Jakub Wilczek
