Metoda gordona: Różnice pomiędzy wersjami
Z Encyklopedia Zarządzania
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Metoda Gordona''' – zwana również synektyką(pochodzi od słowa synektykios co z greckiego oznacza trzymający razem obejmujący) , jest sposobem na twórcze i kreatywne rozwiązywanie problemów. Koncepcja ta odchodzi od myślenia schematycznego, skupiając się na pomysłach nieszablonowych. Wykorzystuje umiejętność ludzkiego mózgu do znajdywania podobieństw w na pozór nie podobnych do siebie elementach, pobudzając do niekonwencjonalnych pomysłów. Za jej twórcę uznaje się Williama Gordona, który w 1961 przedstawił ja w swoim dziele pt. ''Synectics: The Development of Creative Capacity''. | |||
Gordon wyróżnił cztery rodzaje analogii jako narzędzi posługujących się w synektyce: | Gordon wyróżnił cztery rodzaje analogii jako narzędzi posługujących się w synektyce: | ||
Linia 12: | Linia 12: | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
* T. | * Arciszewski T. ''Inventive Engineering: Knowledge and Skills for Creative Engineers'', CRC Press, Taylor & Francis Group, 2016 | ||
* Gordon W. Synectics: The Development of Creative Capacity (1961), | * Gordon W. ''Synectics: The Development of Creative Capacity'' (1961), | ||
* Limont, W. (1994). Synektyka a zdolności twórcze: eksperymentalne badania stymulowania rozwoju zdolności twórczych z wykorzystaniem aktywności plastycznej. Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. | * Limont, W. (1994). ''Synektyka a zdolności twórcze: eksperymentalne badania stymulowania rozwoju zdolności twórczych z wykorzystaniem aktywności plastycznej.'' Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. | ||
* Nęcka, E. (2012). Psychologia twórczości. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo | * Nęcka, E. (2012). ''Psychologia twórczości''. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne | ||
[[Kategoria:Metody i techniki]] | |||
{{a|Róża Kaczor}} | {{a|Róża Kaczor}} |
Wersja z 20:03, 12 maj 2021
Metoda Gordona – zwana również synektyką(pochodzi od słowa synektykios co z greckiego oznacza trzymający razem obejmujący) , jest sposobem na twórcze i kreatywne rozwiązywanie problemów. Koncepcja ta odchodzi od myślenia schematycznego, skupiając się na pomysłach nieszablonowych. Wykorzystuje umiejętność ludzkiego mózgu do znajdywania podobieństw w na pozór nie podobnych do siebie elementach, pobudzając do niekonwencjonalnych pomysłów. Za jej twórcę uznaje się Williama Gordona, który w 1961 przedstawił ja w swoim dziele pt. Synectics: The Development of Creative Capacity.
Gordon wyróżnił cztery rodzaje analogii jako narzędzi posługujących się w synektyce:
- analogia prosta – polega na poszukiwaniu podobieństwa w funkcjonowaniu przedmiotu, obiektu czy zjawiska na wzór poruszanego tematu. Analogia ta daje nowe spojrzenie na znane nam rzeczy.
- analogia fantastyczna – zastosowano w niej podejście wychodzące poza granice rozsądku i logicznego myślenia. Wkracza w przestrzeń ludzkiej wyobraźni i fantazji , zadając pytanie: Co by było, gdyby… ?
- analogia personalna – polega na wyobrażaniu sobie, co moglibyśmy zrobić gdybyśmy byli na miejscu omawianego obiektu. Osobiste utożsamienie się z problemem pomaga głębiej go zrozumieć.
- analogia symboliczna – minimalizuje budowę opracowywanego tematu do określającego go symbolu. Zastosowanie takiej metody, aktywnie wpływa na nowe, kreatywne możliwości rozwiązania.
Bibliografia
- Arciszewski T. Inventive Engineering: Knowledge and Skills for Creative Engineers, CRC Press, Taylor & Francis Group, 2016
- Gordon W. Synectics: The Development of Creative Capacity (1961),
- Limont, W. (1994). Synektyka a zdolności twórcze: eksperymentalne badania stymulowania rozwoju zdolności twórczych z wykorzystaniem aktywności plastycznej. Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
- Nęcka, E. (2012). Psychologia twórczości. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne
Autor: Róża Kaczor