Metoda gordona: Różnice pomiędzy wersjami
Z Encyklopedia Zarządzania
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
* | |||
* | * Antoszkiewicz J. (1990). Metody heurystyczne. Twórcze rozwiązywanie problemów, PWN, Warszawa. | ||
* Nęcka E. (1982). Z badań nad efektywnością techniki twórczego myślenia, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagielońskiego, Zeszyty 3-4, Kraków | |||
* | * Limont, W. (1994). Synektyka a zdolności twórcze: eksperymentalne badania stymulowania rozwoju zdolności twórczych z wykorzystaniem aktywności plastycznej. Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. | ||
[[Kategoria: Metody i techniki]], | [[Kategoria: Metody i techniki]], | ||
{{a|Róża Kaczor}} | {{a|Róża Kaczor}} | ||
Wersja z 19:03, 12 maj 2021
Metoda Gordona – zwana również synektyką(pochodzi od słowa synektykios co z greckiego oznacza trzymający razem obejmujący) , jest sposobem na twórcze i kreatywne rozwiązywanie problemów. Koncepcja ta odchodzi od myślenia schematycznego, skupiając się na pomysłach nieszablonowych. Wykorzystuje umiejętność ludzkiego mózgu do znajdywania podobieństw w na pozór nie podobnych do siebie elementach, pobudzając do niekonwencjonalnych pomysłów. Za jej twórcę uznaje się Williama Gordona, który w 1961 przedstawił ja w swoim dziele pt. Synectics: The Development of Creative Capacity.
Bibliografia
- Antoszkiewicz J. (1990). Metody heurystyczne. Twórcze rozwiązywanie problemów, PWN, Warszawa.
- Nęcka E. (1982). Z badań nad efektywnością techniki twórczego myślenia, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagielońskiego, Zeszyty 3-4, Kraków
- Limont, W. (1994). Synektyka a zdolności twórcze: eksperymentalne badania stymulowania rozwoju zdolności twórczych z wykorzystaniem aktywności plastycznej. Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.,
Autor: Róża Kaczor
