Dyskusja:Planowanie zasobów ludzkich

Planowanie zasobów ludzkich -- EwaMorawska 00:16, 30 maj 2013 (CEST)

Charakterystyka

Zasoby ludzkie ( z ang. Personnel Management ) w przedsiębiorstwie to zbiorowość pracowników, czyli tak zwana zorganizowana grupa robocza, która tworzy odpowiedni system.

Planowanie zasobów ludzkich jest wszechstronnym procesem, który formułuje specyficzne cele organizacji. Proces ten jest bardzo ważny, ponieważ ustalone w nim cele ograniczają zasięg działań oraz planów danego systemu w organizacji.

Planowanie zasobami ludzkimi rozumiane jest także jako przewidywanie przyszłych działań w wybranych obszarach zadaniowych zarządzania zasobami ludzkimi. Oznacza również przewidywanie zmian w stanie i strukturze zatrudnienia niezbędnej w określonym czasie i miejscu liczby pracowników o odpowiednich kwalifikacjach na odpowiednie stanowiska pracy w poszczególnych komórkach organizacyjnych. Działania, które wchodzą w skład planowania zasobów ludzkich jest między innymi pozyskiwanie nowych pracowników, jak i ich zwolnienia.

Proces planowania zasobów ludzkich składa się z trzech głównych dziedzin:

- planowania potrzeb ludzkich, którego celem jest przewidywanie zapotrzebowania na zasoby ludzkie,

- planowanie wyposażenia personalnego, gdzie analizowana jest dostępność i podaż zasobów ludzkich,

- planowanie obsad personalnych, czyli rozdysponowanie zadań do wykonania między pracowników danej organizacji.

W planowaniu zasobów ludzkich wykorzystywane są informacje, które przepływają pomiędzy organizacją a otoczeniem. Informacje wykorzystywane wewnątrz są związane z misją przedsiębiorstwa, jej celami, strategią, strukturą organizacyjną, strukturą zasobów ludzkich, stosowanymi formami zatrudnienia, itp. Informacje zewnętrzne dotyczyć mogą: sytuacji na rynku pracy, poziomu i struktury bezrobocia, poziomu wynagrodzeń w innych firmach, rozwoju edukacji i konsultingu czy obowiązujących przepisów prawa.

W procesie planowania zasobami ludzkimi wykorzystywane są dwie podstawowe grupy planów:

- plan strategiczny; który to wiąże się z misją przedsiębiorstwa i często zwany „planem długookresowym”. Najczęściej polityką firmy jest, by np. na wyższe szczeble awansować ludzi z wewnątrz. Na ogół czas planowania strategicznego wynosi pięć lat lub więcej.

- plan operacyjny; który koncentruje się na celach krótkookresowych, zwany „planem taktycznym”. Na ogół czas planowania operacyjnego mieści się w przedziale do jednego roku. W dużych organizacjach może to być kilka planów (np. rekrutacji, zwolnień, szkoleń, produktywności).

---

Bibliografia

A.Stabrya - Podstawy zarządzania firmą, Wyd. Drukarnia Antykwa s.c. Kraków – Kluczbork 1997

A.Pocztowski - Zarządzanie zasobami ludzkimi, Wyd.Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1996

Lester R. Bittel – Krótki kurs zarządzania, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa-Londyn 1998