Trening interpersonalny

Trening interpersonalny
Polecane artykuły
Okno Johari Metoda Myers-Briggs Zdolność do pracy w zespole Philip Zimbardo Etapy tworzenia zespołu Metody szkoleń Pracoholizm Konflikt Dyskusja

Trening interpersonalny jest to metoda intensywnego rozwoju osobistego poprzez doświadczenie interpersonalne, czyli bycie z innymi ludźmi. Trening opiera się na procesie grupowym, którego celem jest stworzenie warunków do rozwoju umiejętności potrzebnych w budowaniu relacji z innymi. Taka forma treningu szczególnie polecana jest profesjonalistom, którzy zamierzają pracować z ludźmi. Doświadczenia interpersonalne to całość:

• wrażeń,
• uczuć,
• spostrzeżeń,
• wyobrażeń,
• myśli,
• doznań somatycznych

pojawiających się w człowieku w trakcie jego spotkań z innymi ludźmi. Doświadczenia interpersonalne kształtują właściwości indywidualne oraz sposób życia. Jednym z najważniejszych momentów w czasie trwania treningu interpersonalnego jest przekazywanie informacji zwrotnych, czyli wzajemne komunikowanie informacji o nieobiektywnych reakcjach jednej osoby na postępowanie drugiej osoby. Poprzez uzyskiwanie takich informacji uczestnik treningu interpersonalnego dowiaduje się, jak jest odbierany przez innych ludzi w konkretnych sytuacjach, które wystąpiły w trakcie trwania treningu. .

Historia

W roku 1946 w Connecticut przeprowadzono pierwsze warsztaty grupowe dla kadry kierowniczej programów finansowanych przez rząd USA. Warsztaty te były prowadzone przez współpracowników Kurta Lewina- słynnego psychologa. Warsztaty te były prowadzone w formie seminariów, wykładów a także spotkań w grupach, podczas których omawiane były problemy uczestników napotkane w pracy. Początkowo trening ten był wykorzystywany do szkolenia kierowników, psychologów i innych ludzi, którzy profesjonalnie zajmowali się pracą z innymi ludźmi . Nazwa "trening interpersonalny" została stworzona przez Jerzego Mellibrude w w 1969 roku. .

Rodzaje grup

Równolegle rozwijały się dwa kierunki treningu interpersonalnego:

• "Grupy T" (training group)

Głównym celem było wyrabianie umiejętności członków grupy natomiast zaobserwowano, że dodatkowym rezultatem treningów był wzrost zaufania do ludzi, zwiększenie poczucia własnej wartości oraz elastyczności zachowania.

• "Grupy spotkaniowe"

Głównym celem treningów był wzrost zaufania do ludzi, zwiększenie poczucia własnej wartości oraz inne cele, które w "grupach T" były uznane jako niespecyficzne konsekwencje uczestniczenia w treningach.

Cechy treningu interpersonalnego

• Wyraźny punkt podania norm pracy grupowej,
• Wyraźny punkt zawarcia kontraktu,
• Trening powinien trwać 40 godzin.
• Trening skierowany jest do ludzi zdrowych więc nie jest on terapią.

W grupie treningowej po jakimś czasie wyłania się specyficzny dla treningu interpersonalnego zbiór norm i zwyczajów, czyli tak zwana kultura grupy treningowej, która odróżnia ją od innych rodzajów treningów psychologicznych.

Cele treningu interpersonalnego według Jerzego Mellibrudy

Według J. Mellibrudy . jest pięć głównych celów treningu interpersonalnego:

1. spostrzeganie i pojmowanie innych ludzi w trakcie kontaktów z innymi oraz i samego siebie,
2. wyrażanie swoich myśli i uczuć,
3. rozwiązywanie problemów i konfliktów międzyludzkich,
4. udzielania i przyjmowania wsparcia psychologicznego
5. kształcenie się w oparciu o doświadczenia osobiste.

Trener

Wspólnym pierwiastkiem prawie wszystkich grup treningowych jest obecność osoby profesjonalnej przygotowanej do prowadzenia treningu interpersonalnego nazywanej trenerem. Przygotowanie trenera powinno obejmować oprócz wykształcenia psychologicznego, doświadczenie jako:

• uczestnika,
• obserwatora,
• asystenta innego trenera.

Bibliografia

• Banach M. (2013) Trening umiejętności społecznych jako forma podnoszenia kompetencji społecznych, Państwowa Wyższa Szkoła Informatyki i Przedsiębiorczości w Łomży, Instytut Społeczno– Humanistyczny
• Jedliński K. (red) (2008) Trening interpersonalny, WAB, Warszawa
• Mellibruda J. (2018) Instytut Psychologii Zdrowia, Trening interpersonalny- wprowadzenie
• Pelczar M. (2009) Problemy edukacyjne osób bezrobotnych, Akademia Górniczo-Hutnicza, Kraków
• Wojtczuk A. (red) (2005) Zastosowanie warsztatów i treningów psychologicznych w edukacji ekonomistów, Edukacja Ekonomistów i Menedżerów: problemy, innowacje, projekty

Przypisy

Autor: Jakub Hamerlak