Badania kontrolne: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
Kodeks pracy dokładnie precyzuje kto powinien poddać się badaniom kontrolnym. W myśl art. 229. § 2. „w przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą, pracownik podlega ponadto kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku” (Dz. U. 1974 Nr 24 poz. 141 z późn. zm.). | Kodeks pracy dokładnie precyzuje kto powinien poddać się badaniom kontrolnym. W myśl art. 229. § 2. „w przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą, pracownik podlega ponadto kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku” (Dz. U. 1974 Nr 24 poz. 141 z późn. zm.). | ||
W myśl art. 229. § 4 Kodeksu pracy pracodawca przed dopuszczeniem pracownika do pracy musi posiadać jego aktualne orzeczenie, które stwierdza, że nie posiada on przeciwskazań do pracy w określonych warunkach i na danym stanowisku. Kontrolne badania lekarskie są przeprowadzane na podstawie skierowania, które pracownik uzyskuje od pracodawcy. Dopuszczenie pracownika do pracy bez aktualnego orzeczenia jest niemożliwe (Dz. U. 1974 Nr 24 poz. 141 z późn. zm.). Co istotne koszty badań kontrolnych pokrywa pracodawca, jest to jasno określone w art. 229. § 6 Kodeksu pracy. (Dz. U. 1974 Nr 24 poz. 141 z późn. zm.). | W myśl art. 229. § 4 Kodeksu pracy pracodawca przed dopuszczeniem pracownika do pracy musi posiadać jego aktualne orzeczenie, które stwierdza, że nie posiada on przeciwskazań do pracy w określonych warunkach i na danym stanowisku. Kontrolne badania lekarskie są przeprowadzane na podstawie skierowania, które pracownik uzyskuje od pracodawcy. Dopuszczenie pracownika do pracy bez aktualnego orzeczenia jest niemożliwe (Dz. U. 1974 Nr 24 poz. 141 z późn. zm.). Co istotne koszty badań kontrolnych pokrywa pracodawca, jest to jasno określone w art. 229. § 6 Kodeksu pracy. (Dz. U. 1974 Nr 24 poz. 141 z późn. zm.). | ||
Zgodnie z treścią art. 229. § 3 Kodeksu Pracy kontrolne badania lekarskie powinny być przeprowadzane w miarę możliwości w godzinach pracy pracownika. Ponadto pracodawca jest zobowiązany wypłacić wynagrodzenie pracownikowi, za czas pracy podczas którego poddał się badaniom kontrolnym. Co istotne jeżeli badania kontrolne zlecone przez pracodawcę wykonywane są w miejscowości innej niż miejsce zamieszkania pracownika, to pracodawca zobligowany jest pokryć koszty dojazdu na badania według zasad dotyczących podróży służbowych (Dz. U. 1974 Nr 24 poz. 141 z późn. zm.). | |||
Z kolei Art. 304. Kodeksu Pracy uzupełnia, że badaniom kontrolnym powinna się poddać również każda osoba fizyczna, która podejmuje pracę na innej podstawie niż stosunek pracy i osoba, która prowadzi działalność gospodarczą na własny rachunek (Dz. U. 1974 Nr 24 poz. 141 z późn. zm.). | Z kolei Art. 304. Kodeksu Pracy uzupełnia, że badaniom kontrolnym powinna się poddać również każda osoba fizyczna, która podejmuje pracę na innej podstawie niż stosunek pracy i osoba, która prowadzi działalność gospodarczą na własny rachunek (Dz. U. 1974 Nr 24 poz. 141 z późn. zm.). | ||
Wersja z 19:31, 9 kwi 2022
Badania kontrolne
 |
To jest zalążek artykułu. |
Badania kontrolne – to badania konieczne do wykonania przez pracownika, który powraca do pracy bezpośrednio po zwolnieniu lekarskim, które trwało powyżej 30 dni. Skierowanie na takie badania otrzymuje również kobieta, która wraca do pracy z urlopu macierzyńskiego lub rodzicielskiego jeżeli podczas trwania okresu ciąży przebywała na zwolnieniu lekarski, które trwało ponad 30 dni (K. Dobkowska 2019, s. 82).
Kontrolne badania lekarskie
W myśl Art. 211. Pkt. 5 Kodeksu Pracy pracownik jest zobowiązany do przestrzegania przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. Pracownik jest zobowiązany do poddawania się m.in. badaniom kontrolnym, które zostały zlecone mu przez pracodawcę, a ponadto stosować się do zaleceń lekarza (Dz. U. 1974 Nr 24 poz. 141 z późn. zm.).
Kodeks pracy dokładnie precyzuje kto powinien poddać się badaniom kontrolnym. W myśl art. 229. § 2. „w przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą, pracownik podlega ponadto kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku” (Dz. U. 1974 Nr 24 poz. 141 z późn. zm.).
W myśl art. 229. § 4 Kodeksu pracy pracodawca przed dopuszczeniem pracownika do pracy musi posiadać jego aktualne orzeczenie, które stwierdza, że nie posiada on przeciwskazań do pracy w określonych warunkach i na danym stanowisku. Kontrolne badania lekarskie są przeprowadzane na podstawie skierowania, które pracownik uzyskuje od pracodawcy. Dopuszczenie pracownika do pracy bez aktualnego orzeczenia jest niemożliwe (Dz. U. 1974 Nr 24 poz. 141 z późn. zm.). Co istotne koszty badań kontrolnych pokrywa pracodawca, jest to jasno określone w art. 229. § 6 Kodeksu pracy. (Dz. U. 1974 Nr 24 poz. 141 z późn. zm.).
Zgodnie z treścią art. 229. § 3 Kodeksu Pracy kontrolne badania lekarskie powinny być przeprowadzane w miarę możliwości w godzinach pracy pracownika. Ponadto pracodawca jest zobowiązany wypłacić wynagrodzenie pracownikowi, za czas pracy podczas którego poddał się badaniom kontrolnym. Co istotne jeżeli badania kontrolne zlecone przez pracodawcę wykonywane są w miejscowości innej niż miejsce zamieszkania pracownika, to pracodawca zobligowany jest pokryć koszty dojazdu na badania według zasad dotyczących podróży służbowych (Dz. U. 1974 Nr 24 poz. 141 z późn. zm.).
Z kolei Art. 304. Kodeksu Pracy uzupełnia, że badaniom kontrolnym powinna się poddać również każda osoba fizyczna, która podejmuje pracę na innej podstawie niż stosunek pracy i osoba, która prowadzi działalność gospodarczą na własny rachunek (Dz. U. 1974 Nr 24 poz. 141 z późn. zm.).
