Proletariat: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Proletariat''' – (z łac. proletarius „należący do najuboższej klasy<ref> Władysław Kopaliński: proletariat; Proletarier aller Lander vereinigt euch; proletaryzacja. W: Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [on-line]. slownik-online.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-01)].</ref>) | '''Proletariat''' – (z łac. proletarius „należący do najuboższej klasy<ref> Władysław Kopaliński: proletariat; Proletarier aller Lander vereinigt euch; proletaryzacja. W: Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [on-line]. slownik-online.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-01)].</ref>) warstwa społeczna, należąca do najbiedniej, utrzymująca się z pracy na rzecz innych osób. Mianem tym nazywani byli najczęściej robotnicy pracujący w fabrykach należących do burżuazji . | ||
==Wczesna historia == | ==Wczesna historia == | ||
W starożytnym Rzymie mianem proletariuszy byli nazywani obywatele, ograniczeni w swoich prawach, nie płacący podatków na rzecz państwa. Dla państwa byli warstwą reproduktorów, zwiększająca populacje, nie przynoszącą zysków jedynie będąca na ich utrzymaniu<ref> Kumaniecki K.(1964): ''Historia kultury starożytnej Grecji i Rzymu Warszawa'' s. 357.</ref>. Władza musiała wspierać tą warstwę społeczną przekazując im darmowe zboże i inne produkty. | W starożytnym Rzymie mianem proletariuszy byli nazywani obywatele, ograniczeni w swoich prawach, nie płacący podatków na rzecz państwa. Dla państwa byli warstwą reproduktorów, zwiększająca populacje, nie przynoszącą zysków jedynie będąca na ich utrzymaniu<ref> Kumaniecki K.(1964): ''Historia kultury starożytnej Grecji i Rzymu Warszawa'' s. 357.</ref>. Władza musiała wspierać tą warstwę społeczną przekazując im darmowe zboże i inne produkty. Liczebność tej warstwy społecznej zaczęła się stopniowo zwiększać, w wyniku podupadania gospodarstw rolnych. Zmniejszająca się ilość rekrutów do armii rzymskiej, spowodowała reformy jakie wprowadził Gajusz Mariusz na przełomie II i I p.n.e. Nie spełniający do tej pory kryteriów proletariusze zostali wcieleni do armii, dostając za swoje usługi niewielki żołd i możliwość zebrania łupów wojennych. | ||
== W czasie rewolucji przemysłowej == | == W czasie rewolucji przemysłowej == | ||
Proletariat fabryczny powstał w czasie rewolucji przemysłowej w XIX wieku. Tak nazwana została grupa społeczna pracująca w fabrykach. W tamtym okresie rolnictwo przestawało być wystarczający źródłem utrzymania, wiele zakładów rzemieślniczych i manufaktur zaczęło upadać. Ludność zaczęła szukać innego źródła utrzymania, zaczęto przenosić się do miast i pracować na rzecz fabryk. | Proletariat fabryczny powstał w czasie rewolucji przemysłowej w XIX wieku. Tak nazwana została grupa społeczna pracująca w fabrykach. W tamtym okresie rolnictwo przestawało być wystarczający źródłem utrzymania, wiele zakładów rzemieślniczych i manufaktur zaczęło upadać. Ludność zaczęła szukać innego źródła utrzymania, zaczęto przenosić się do miast i pracować na rzecz fabryk. | ||
| Linia 16: | Linia 15: | ||
W dobie XXI wieku definicja proletariatu dostosowała się do współczesnego świata. Obecnie określa grupę społeczną, która nie posiada dostępu do technologii informacyjnych. Wszystkie źródła, z których możemy dostać informacje w obecnych czasach są bezcenne. Dobra takie jak kapitał, ziemia , fabryka zmniejszyły swoją wartość na rzecz informatyki , telekomunikacji narzędzi i innych technologii związanych z informacją<ref>Sikorski W., Podstawy technik informatycznych, PWN 2006</ref>. Przyglądając się tym zmiana można stwierdzić, że we współczesnym świecie burżuazją stali się przedstawiciele świata informacji i technologii - informatycy. | W dobie XXI wieku definicja proletariatu dostosowała się do współczesnego świata. Obecnie określa grupę społeczną, która nie posiada dostępu do technologii informacyjnych. Wszystkie źródła, z których możemy dostać informacje w obecnych czasach są bezcenne. Dobra takie jak kapitał, ziemia , fabryka zmniejszyły swoją wartość na rzecz informatyki , telekomunikacji narzędzi i innych technologii związanych z informacją<ref>Sikorski W., Podstawy technik informatycznych, PWN 2006</ref>. Przyglądając się tym zmiana można stwierdzić, że we współczesnym świecie burżuazją stali się przedstawiciele świata informacji i technologii - informatycy. | ||
== Przypisy == | == Przypisy == | ||
Wersja z 13:19, 18 maj 2021
Proletariat – (z łac. proletarius „należący do najuboższej klasy[1]) warstwa społeczna, należąca do najbiedniej, utrzymująca się z pracy na rzecz innych osób. Mianem tym nazywani byli najczęściej robotnicy pracujący w fabrykach należących do burżuazji .
Wczesna historia
W starożytnym Rzymie mianem proletariuszy byli nazywani obywatele, ograniczeni w swoich prawach, nie płacący podatków na rzecz państwa. Dla państwa byli warstwą reproduktorów, zwiększająca populacje, nie przynoszącą zysków jedynie będąca na ich utrzymaniu[2]. Władza musiała wspierać tą warstwę społeczną przekazując im darmowe zboże i inne produkty. Liczebność tej warstwy społecznej zaczęła się stopniowo zwiększać, w wyniku podupadania gospodarstw rolnych. Zmniejszająca się ilość rekrutów do armii rzymskiej, spowodowała reformy jakie wprowadził Gajusz Mariusz na przełomie II i I p.n.e. Nie spełniający do tej pory kryteriów proletariusze zostali wcieleni do armii, dostając za swoje usługi niewielki żołd i możliwość zebrania łupów wojennych.
W czasie rewolucji przemysłowej
Proletariat fabryczny powstał w czasie rewolucji przemysłowej w XIX wieku. Tak nazwana została grupa społeczna pracująca w fabrykach. W tamtym okresie rolnictwo przestawało być wystarczający źródłem utrzymania, wiele zakładów rzemieślniczych i manufaktur zaczęło upadać. Ludność zaczęła szukać innego źródła utrzymania, zaczęto przenosić się do miast i pracować na rzecz fabryk.
Według Karola Marksa proletariat to warstwa społeczna nie posiadająca środków produkcji , będąca w z burżuazją w konfliktowych relacjach przez cały okres trwania ich stosunku. Podzielił on społeczeństwo na dwie klasy: kapitalistów- i proletariuszy.
- Kapitaliści- byli posiadaczami takich wartości jak ziemia, kapitał finansowy, fabryki. Według Marksa pochłaniali oni większość wartości dodanej ( wartość jaką nabyło dobro podczas procesu produkcji)
- Proletariusze – robotnicy, którzy byli siłą napędzająca proces produkcji. Nie posiadali dóbr, ich wartością była praca własnych rąk jaką mogli zaoferować.
Waśń, pomiędzy tymi klasami społecznymi Karol Marks zdefiniował stwierdzeniem, że skoro dodatkowa wartość produktu zawdzięczamy robotnikom, to właściciel produkcji jest tu elementem zbędnym.
Czasy współczesne
W dobie XXI wieku definicja proletariatu dostosowała się do współczesnego świata. Obecnie określa grupę społeczną, która nie posiada dostępu do technologii informacyjnych. Wszystkie źródła, z których możemy dostać informacje w obecnych czasach są bezcenne. Dobra takie jak kapitał, ziemia , fabryka zmniejszyły swoją wartość na rzecz informatyki , telekomunikacji narzędzi i innych technologii związanych z informacją[3]. Przyglądając się tym zmiana można stwierdzić, że we współczesnym świecie burżuazją stali się przedstawiciele świata informacji i technologii - informatycy.
Przypisy
- ↑ Władysław Kopaliński: proletariat; Proletarier aller Lander vereinigt euch; proletaryzacja. W: Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [on-line]. slownik-online.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-01)].
- ↑ Kumaniecki K.(1964): Historia kultury starożytnej Grecji i Rzymu Warszawa s. 357.
- ↑ Sikorski W., Podstawy technik informatycznych, PWN 2006
Bibliografia
- Engels M.(1875) List Engelsa do Augusta Bebla1 https://www.marxists.org/polski/marks-engels/1875/letters/75_03_28.htm,
- Kumaniecki K.(1964) Historia kultury starożytnej Grecji i Rzymu Warszawa s. 357,
- Lipowidz M.(2014) Idea sprawiedliwości w myśl Karola Mraksa https://repozytorium.uwb.edu.pl/jspui/bitstream/11320/3237/1/06-Lipowicz.pdf,
- Lenin W.I.(1979) Trzy źródła i trzy części składowe Marksizmu. W: Włodzimierz Lenin: Karol Marks (Krótki szkic biograficzny wraz z wykładem marksizmu); Trzy źródła i trzy części składowe Marksizmu. Wstępem opatrzył Stanisław Rainko. Warszawa: Książka i Wiedza, s. 45-52, seria: Popularna biblioteka klasyków marksizmu-leninizmu,
- Marks K. (1865)Płaca ,cena i zysk http://bc.gbpizs.gov.pl/Content/1605/3283%20KPiP%20P%C5%82aca,%20cena%20i%20zysk.pdf,.
Autor: Róża Kaczor
