Produkt regionalny: Różnice pomiędzy wersjami
m (Dodanie MetaData Description) |
m (cleanup bibliografii i rotten links) |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
</ul> | </ul> | ||
}} | }} | ||
'''[[Produkt]] regionalny''' określany jest jako produkt mający „znane pochodzenie”, a jego [[jakość]] charakteryzuje się znacząco wyższym poziomem porównując do przeciętnych wyrobów. Cały [[proces]] przygotowywania, wytwarzania i przetwarzania oraz prezentacji odbywa się tam, skąd pochodzi dany produkt, w określonym regionie (R. Lubas 2018, s. 4). | '''[[Produkt]] regionalny''' określany jest jako produkt mający „znane pochodzenie”, a jego [[jakość]] charakteryzuje się znacząco wyższym poziomem porównując do przeciętnych wyrobów. Cały [[proces]] przygotowywania, wytwarzania i przetwarzania oraz prezentacji odbywa się tam, skąd pochodzi dany produkt, w określonym regionie (R. Lubas 2018, s. 4). | ||
==Regulacje prawne oraz proces rejestracji wniosków== | ==Regulacje prawne oraz proces rejestracji wniosków== | ||
Od momentu wejścia Polski do Unii Europejskiej, nadanie danemu produktowi czy daniu status/przymiotnik „regionalny” zależy od decyzji Rady do Spraw Tradycyjnych i Regionalnych Nazw Produktów Rolnych i Środków Spożywczych oraz Komisji Europejskiej, a reguluje to [[ustawa]] z dnia 17 grudnia 2004 r (Ustawa o rejestracji... 2004). | Od momentu wejścia Polski do Unii Europejskiej, nadanie danemu produktowi czy daniu status/przymiotnik „regionalny” zależy od decyzji Rady do Spraw Tradycyjnych i Regionalnych Nazw Produktów Rolnych i Środków Spożywczych oraz Komisji Europejskiej, a reguluje to [[ustawa]] z dnia 17 grudnia 2004 r (Ustawa o rejestracji... 2004). | ||
W Polsce, aby [[producent]] mógł uzyskać dla swojego produktu taki status, musi przednio złożyć odpowiednio sporządzony wniosek do Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Następnie wniosek ten jest skrupulatnie sprawdzany pod względem merytorycznym i formalnym, gdzie w międzyczasie zostaje opublikowana skrócona [[specyfikacja]] w dzienniku urzędowym ministra, a także na stronach internetowych. Dopiero po spełnienie wszystkich wymagań, wniosek zostaje przesłany do Komisji Europejskiej, która ma [[prawo]] do cofnięcia wniosku do kraju z prośba o dopracowanie. Gdy wniosek zostanie oceniony, [[Komisja Europejska]] publikuje go w '''Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich''', gdzie inne państwa mogą zgłosić ewentualne zastrzeżenia . Gdy cały proces zostanie zatwierdzony, nazwa produktu trafia do rejestru '''Chronionych Nazw Pochodzenia i Chronionych Oznaczeń Geograficznych lub Świadectw Specyficznego Charakteru''' (Dział Gospodarstwa Wiejskiego i Agroturystyki 2013, s.8). | W Polsce, aby [[producent]] mógł uzyskać dla swojego produktu taki status, musi przednio złożyć odpowiednio sporządzony wniosek do Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Następnie wniosek ten jest skrupulatnie sprawdzany pod względem merytorycznym i formalnym, gdzie w międzyczasie zostaje opublikowana skrócona [[specyfikacja]] w dzienniku urzędowym ministra, a także na stronach internetowych. Dopiero po spełnienie wszystkich wymagań, wniosek zostaje przesłany do Komisji Europejskiej, która ma [[prawo]] do cofnięcia wniosku do kraju z prośba o dopracowanie. Gdy wniosek zostanie oceniony, [[Komisja Europejska]] publikuje go w '''Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich''', gdzie inne państwa mogą zgłosić ewentualne zastrzeżenia . Gdy cały proces zostanie zatwierdzony, nazwa produktu trafia do rejestru '''Chronionych Nazw Pochodzenia i Chronionych Oznaczeń Geograficznych lub Świadectw Specyficznego Charakteru''' (Dział Gospodarstwa Wiejskiego i Agroturystyki 2013, s.8). | ||
<google>t</google> | <google>t</google> | ||
| Linia 39: | Linia 38: | ||
Oraz wiele wiele innych. Ich przykłady można zobaczyć na stronie rządowej Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi ([[Strona internetowa]] Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi 2018). | Oraz wiele wiele innych. Ich przykłady można zobaczyć na stronie rządowej Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi ([[Strona internetowa]] Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi 2018). | ||
==Znaczenie produktów regionalnych w lokalnych społecznościach== | ==Znaczenie produktów regionalnych w lokalnych społecznościach== | ||
W większości krajów europejskich istnieją systemy wsparcia dla funkcjonowania, w tym identyfikacji, zarządzaniu produkcją, promocją danego produktu regionalnego. Co prawda, w Unii Europejskiej [[różnorodność]] kulturowa jest ceniona od dawna, aczkolwiek dopiero w 1992 roku nadano jej urzędową moc na postawie dziedzictwa kulinarnego. W dzisiejszych czasach często dochodzi do takich sytuacji, gdzie małe gospodarstwa rolne, które do tej pory zajmowały się jedynie produkcją regionalnych produktów, otwierają gospodarstwa agroturystyczne. W taki sposób obszary wiejskie stają się bardziej atrakcyjne dla osób przyjezdnych, którzy uciekają od codziennego zgiełku w mieście, do zacisznych miejsc na wsi, a także dla przedsiębiorców z nieco mniejszymi zasobami, którzy w ten sposób chcą ulokować swój [[kapitał]] i uruchomić podobne miejsca (A, Sieczko 2008, s. 398). W Polsce [[rynek]] ten jest dopiero w fazie tworzenia, więc może przyczynić do utworzenia i rozwoju większej ilości mikroprzedsiębiorstw. Dlatego warto zaznaczyć jak ważna w tym przypadku jest [[promocja]] danych produktów, nie tylko w skali lokalnej, ale każde regionalnej czy nawet międzynarodowej. To dzięki niej możemy dotrzeć do szerszego grona odbiorów i zakręcić to ramię gospodarki (M. Grębowiec 2010, s. 28). | W większości krajów europejskich istnieją systemy wsparcia dla funkcjonowania, w tym identyfikacji, zarządzaniu produkcją, promocją danego produktu regionalnego. Co prawda, w Unii Europejskiej [[różnorodność]] kulturowa jest ceniona od dawna, aczkolwiek dopiero w 1992 roku nadano jej urzędową moc na postawie dziedzictwa kulinarnego. W dzisiejszych czasach często dochodzi do takich sytuacji, gdzie małe gospodarstwa rolne, które do tej pory zajmowały się jedynie produkcją regionalnych produktów, otwierają gospodarstwa agroturystyczne. W taki sposób obszary wiejskie stają się bardziej atrakcyjne dla osób przyjezdnych, którzy uciekają od codziennego zgiełku w mieście, do zacisznych miejsc na wsi, a także dla przedsiębiorców z nieco mniejszymi zasobami, którzy w ten sposób chcą ulokować swój [[kapitał]] i uruchomić podobne miejsca (A, Sieczko 2008, s. 398). W Polsce [[rynek]] ten jest dopiero w fazie tworzenia, więc może przyczynić do utworzenia i rozwoju większej ilości mikroprzedsiębiorstw. Dlatego warto zaznaczyć jak ważna w tym przypadku jest [[promocja]] danych produktów, nie tylko w skali lokalnej, ale każde regionalnej czy nawet międzynarodowej. To dzięki niej możemy dotrzeć do szerszego grona odbiorów i zakręcić to ramię gospodarki (M. Grębowiec 2010, s. 28). | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
<noautolinks> | |||
* Dział Gospodarstwa Wiejskiego i Agroturystyki, (2013), ’’Produkty tradycyjne i regionalne, zasady rejestracji’’, Małopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Karniowicach, Karniowice s. 8 | |||
* Dział Gospodarstwa Wiejskiego i Agroturystyki, (2013), | * Dział Gospodarstwa Wiejskiego i Agroturystyki, (2013), ’’Produkty tradycyjne i regionalne, zasady rejestracji’’, Małopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Karniowicach, Karniowice, s. 10 | ||
* Dział Gospodarstwa Wiejskiego i Agroturystyki, (2013), | * Grębowiec M., (2010), ’’Rola produktów tradycyjnych i regionalnych w podejmowaniu decyzji nabywczych przez konsumentów na rynku dóbr żywnościowych w Polsce’’, Zeszyty Naukowe SGGW W Warszawie, "Problemy Rolnictwa Światowego", Warszawa z.2, s. 28 | ||
* Lubas R., (2018), ’’Produkty tradycyjne i Regionalne’’, Ministerstwo Edukacji Narodowej, Europejski Fundusz Społeczny, s. 4 | |||
* Mucha S., (2018), [https://www.gov.pl/web/rolnictwo/lista-produktow-tradycyjnych12 ’’Zestawienie produktów wpisanych na Listę Produktów Tradycyjnych’’], "Lista produktów tradycyjnych", Strona internetowa Ministerstwa Rolnictwa I Rozwoju Wsi, Warszawa | * Mucha S., (2018), [https://www.gov.pl/web/rolnictwo/lista-produktow-tradycyjnych12 ’’Zestawienie produktów wpisanych na Listę Produktów Tradycyjnych’’], "Lista produktów tradycyjnych", Strona internetowa Ministerstwa Rolnictwa I Rozwoju Wsi, Warszawa | ||
* Sieczko A., (2008), | * Sieczko A., (2008), ’’Tworzenie rynku produktów tradycyjnych i regionalnych’’, Zeszyty Naukowe SGGW w Warszawie, "Problemy Rolnictwa Światowego", Warszawa, nr 4(19), s. 398 | ||
* | * Ustawa z dnia 17 grudnia 2004, ’’Ustawa o rejestracji i ochronie nazw i oznaczeń produktów rolnych i środków spożywczych oraz o produktach tradycyjnych’’, Dz.U. z 2005 r. Nr 10, poz. 68 | ||
</noautolinks> | |||
[[Kategoria:Towaroznawstwo]] | [[Kategoria:Towaroznawstwo]] | ||
Wersja z 22:11, 24 paź 2023
| Produkt regionalny |
|---|
| Polecane artykuły |
Produkt regionalny określany jest jako produkt mający „znane pochodzenie”, a jego jakość charakteryzuje się znacząco wyższym poziomem porównując do przeciętnych wyrobów. Cały proces przygotowywania, wytwarzania i przetwarzania oraz prezentacji odbywa się tam, skąd pochodzi dany produkt, w określonym regionie (R. Lubas 2018, s. 4).
Regulacje prawne oraz proces rejestracji wniosków
Od momentu wejścia Polski do Unii Europejskiej, nadanie danemu produktowi czy daniu status/przymiotnik „regionalny” zależy od decyzji Rady do Spraw Tradycyjnych i Regionalnych Nazw Produktów Rolnych i Środków Spożywczych oraz Komisji Europejskiej, a reguluje to ustawa z dnia 17 grudnia 2004 r (Ustawa o rejestracji... 2004). W Polsce, aby producent mógł uzyskać dla swojego produktu taki status, musi przednio złożyć odpowiednio sporządzony wniosek do Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Następnie wniosek ten jest skrupulatnie sprawdzany pod względem merytorycznym i formalnym, gdzie w międzyczasie zostaje opublikowana skrócona specyfikacja w dzienniku urzędowym ministra, a także na stronach internetowych. Dopiero po spełnienie wszystkich wymagań, wniosek zostaje przesłany do Komisji Europejskiej, która ma prawo do cofnięcia wniosku do kraju z prośba o dopracowanie. Gdy wniosek zostanie oceniony, Komisja Europejska publikuje go w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich, gdzie inne państwa mogą zgłosić ewentualne zastrzeżenia . Gdy cały proces zostanie zatwierdzony, nazwa produktu trafia do rejestru Chronionych Nazw Pochodzenia i Chronionych Oznaczeń Geograficznych lub Świadectw Specyficznego Charakteru (Dział Gospodarstwa Wiejskiego i Agroturystyki 2013, s.8).
Cele Listy Produktów Tradycyjnych oraz przykłady produktów w Polsce
Lista Produktów Tradycyjnych umożliwia:
- Wytwórcom ubieganie się do udzielenie dodatkowych odstępstw od aktualnie obowiązujących regulacji prawnych dotyczących wymogów produkcyjnych, np. sanitarnych, weterynaryjnych itp.
- Pogłębianie wiedzy potencjalnych nabywców na temat regionalnej i tradycyjnej żywności, a także dziedzictwa kulturowego
- Rozpowszechnianie informacji jak wytwarzane są produkty tradycyjne (Dział Gospodarstwa Wiejskiego i Agroturystyki 2013, s. 10).
Przykładami takich produktów w Polsce są:
- Oscypki
- Bryndza podhalańska
- Andruty kaliskie
- Rogal świętomarciński
- Miód wrzosowy z Borów Dolnośląskich
- Kiełbasa myśliwska
- Karp zatorski
- Olej rydzowy
- Wiśnia nadwiślanka
- Ser smażony z Nowego Tomyśla
- Staropolski miód pitny „Półtorak”
Oraz wiele wiele innych. Ich przykłady można zobaczyć na stronie rządowej Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Strona internetowa Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi 2018).
Znaczenie produktów regionalnych w lokalnych społecznościach
W większości krajów europejskich istnieją systemy wsparcia dla funkcjonowania, w tym identyfikacji, zarządzaniu produkcją, promocją danego produktu regionalnego. Co prawda, w Unii Europejskiej różnorodność kulturowa jest ceniona od dawna, aczkolwiek dopiero w 1992 roku nadano jej urzędową moc na postawie dziedzictwa kulinarnego. W dzisiejszych czasach często dochodzi do takich sytuacji, gdzie małe gospodarstwa rolne, które do tej pory zajmowały się jedynie produkcją regionalnych produktów, otwierają gospodarstwa agroturystyczne. W taki sposób obszary wiejskie stają się bardziej atrakcyjne dla osób przyjezdnych, którzy uciekają od codziennego zgiełku w mieście, do zacisznych miejsc na wsi, a także dla przedsiębiorców z nieco mniejszymi zasobami, którzy w ten sposób chcą ulokować swój kapitał i uruchomić podobne miejsca (A, Sieczko 2008, s. 398). W Polsce rynek ten jest dopiero w fazie tworzenia, więc może przyczynić do utworzenia i rozwoju większej ilości mikroprzedsiębiorstw. Dlatego warto zaznaczyć jak ważna w tym przypadku jest promocja danych produktów, nie tylko w skali lokalnej, ale każde regionalnej czy nawet międzynarodowej. To dzięki niej możemy dotrzeć do szerszego grona odbiorów i zakręcić to ramię gospodarki (M. Grębowiec 2010, s. 28).
Bibliografia
- Dział Gospodarstwa Wiejskiego i Agroturystyki, (2013), ’’Produkty tradycyjne i regionalne, zasady rejestracji’’, Małopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Karniowicach, Karniowice s. 8
- Dział Gospodarstwa Wiejskiego i Agroturystyki, (2013), ’’Produkty tradycyjne i regionalne, zasady rejestracji’’, Małopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Karniowicach, Karniowice, s. 10
- Grębowiec M., (2010), ’’Rola produktów tradycyjnych i regionalnych w podejmowaniu decyzji nabywczych przez konsumentów na rynku dóbr żywnościowych w Polsce’’, Zeszyty Naukowe SGGW W Warszawie, "Problemy Rolnictwa Światowego", Warszawa z.2, s. 28
- Lubas R., (2018), ’’Produkty tradycyjne i Regionalne’’, Ministerstwo Edukacji Narodowej, Europejski Fundusz Społeczny, s. 4
- Mucha S., (2018), ’’Zestawienie produktów wpisanych na Listę Produktów Tradycyjnych’’, "Lista produktów tradycyjnych", Strona internetowa Ministerstwa Rolnictwa I Rozwoju Wsi, Warszawa
- Sieczko A., (2008), ’’Tworzenie rynku produktów tradycyjnych i regionalnych’’, Zeszyty Naukowe SGGW w Warszawie, "Problemy Rolnictwa Światowego", Warszawa, nr 4(19), s. 398
- Ustawa z dnia 17 grudnia 2004, ’’Ustawa o rejestracji i ochronie nazw i oznaczeń produktów rolnych i środków spożywczych oraz o produktach tradycyjnych’’, Dz.U. z 2005 r. Nr 10, poz. 68
Autor: Klaudia Wach
