Głosowanie większością kwalifikowaną: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
m (Dodanie MetaData Description)
m (cleanup bibliografii i rotten links)
Linia 13: Linia 13:
</ul>
</ul>
}}
}}
'''Głosowanie większością kwalifikowaną''' (ang. Qualified Majority Voting - QMV) - głosowanie za projektem lub kandydatem, stosując się do zasady większości kwalifikowanej zależnej od rodzaju instytucji. Większość określona jest poprzez minimum liczby głosów wyrażonych w postaci liczb ułamkowych lub procentowo <ref> Z. Rybicki 1980, s. 819 </ref>. Większość kwalifikowana jest częstą [[procedura głosowania|procedurą głosowania]] stosowaną w wielu krajach na całym świecie, zaliczając Rzeczpospolitą Polskę i organ [[Rada Unii Europejskiej|Rady Unii Europejskiej]] <ref> A. Bisztyga, P. Zientarski 2014 s. 58 </ref>.  
'''Głosowanie większością kwalifikowaną''' (ang. Qualified Majority Voting - QMV) - głosowanie za projektem lub kandydatem, stosując się do zasady większości kwalifikowanej zależnej od rodzaju instytucji. Większość określona jest poprzez minimum liczby głosów wyrażonych w postaci liczb ułamkowych lub procentowo <ref> Z. Rybicki 1980, s. 819 </ref>. Większość kwalifikowana jest częstą [[procedura głosowania|procedurą głosowania]] stosowaną w wielu krajach na całym świecie, zaliczając Rzeczpospolitą Polskę i organ [[Rada Unii Europejskiej|Rady Unii Europejskiej]] <ref> A. Bisztyga, P. Zientarski 2014 s. 58 </ref>.


==TL;DR==
==TL;DR==
Linia 19: Linia 19:


==Rodzaje większości==
==Rodzaje większości==
Po zakończeniu głosowania, wynik sprawy rozpatrywany jest w zależności od rodzaju stosowanej większości.  
Po zakończeniu głosowania, wynik sprawy rozpatrywany jest w zależności od rodzaju stosowanej większości.
Do najczęstszych form głosowania zalicza się trzy poniższe większości <ref> Biuro Analiz i Dokumentacji 2016, s. 3 </ref>:
Do najczęstszych form głosowania zalicza się trzy poniższe większości <ref> Biuro Analiz i Dokumentacji 2016, s. 3 </ref>:
* '''większość względna''' (zwykła) – ilość głosów ,,za" musi przewyższać ilość głosów ,,przeciw" a wstrzymujący się od głosu nie wliczają się do wyniku,
* '''większość względna''' (zwykła) – ilość głosów ,,za" musi przewyższać ilość głosów ,,przeciw" a wstrzymujący się od głosu nie wliczają się do wyniku,
Linia 28: Linia 28:
==Większość kwalifikowana w RP==
==Większość kwalifikowana w RP==
Głosowanie większością kwalifikowaną w RP ma swoje zastosowanie przy szczególnie ważnych decyzjach i dotyczy następujących jednostek <ref> Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej 1997, s. 18-35 </ref>:
Głosowanie większością kwalifikowaną w RP ma swoje zastosowanie przy szczególnie ważnych decyzjach i dotyczy następujących jednostek <ref> Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej 1997, s. 18-35 </ref>:
* Sejmu  
* Sejmu
Dla uzyskania większości kwalifikowanej w Sejmie występują 4 warianty wartości:
Dla uzyskania większości kwalifikowanej w Sejmie występują 4 warianty wartości:
# 2/3 głosów, przy obecności minimum połowy ustawowej liczy posłów - np. wyrażenie zgody na ratyfikację umów międzynarodowych, uchwalenie ustawy mającej na celu zmianę Konsytucji,
# 2/3 głosów, przy obecności minimum połowy ustawowej liczy posłów - np. wyrażenie zgody na ratyfikację umów międzynarodowych, uchwalenie ustawy mającej na celu zmianę Konsytucji,
Linia 42: Linia 42:


==Większość kwalifikowana w Radzie UE==
==Większość kwalifikowana w Radzie UE==
Każdemu Państwu Członkowskiemu przyznana jest odpowiednia ilość głosów, uzależniona od wielkości populacji w tym kraju <ref> J. Galster i in. 1995, s. 16 </ref>. Większość kwalifikowana w Radzie Unii Europejskiej wynosi 255 głosów z 345 możliwych, co daje 73,9%. Do przeforsowania wniosku konieczne są jeszcze dwa równoważne warunki - musi być on poparty przez większość Krajów Członkowskich (lub przez większość 2/3 Krajów Członkowskich, jeśli wnioskodawcą nie jest Komisja Europejska), oraz kraje popierające wniosek muszą reprezentować minimum 62% populacji Unii Europejskiej <ref> M. Witkowska 2008, s. 162 </ref>.  
Każdemu Państwu Członkowskiemu przyznana jest odpowiednia ilość głosów, uzależniona od wielkości populacji w tym kraju <ref> J. Galster i in. 1995, s. 16 </ref>. Większość kwalifikowana w Radzie Unii Europejskiej wynosi 255 głosów z 345 możliwych, co daje 73,9%. Do przeforsowania wniosku konieczne są jeszcze dwa równoważne warunki - musi być on poparty przez większość Krajów Członkowskich (lub przez większość 2/3 Krajów Członkowskich, jeśli wnioskodawcą nie jest Komisja Europejska), oraz kraje popierające wniosek muszą reprezentować minimum 62% populacji Unii Europejskiej <ref> M. Witkowska 2008, s. 162 </ref>.


Zgodnie z art. 23 p.&nbsp;2 [[Traktat Nicejski|Traktatu Nicejskiego]] QMV stosowane jest, gdy [[Rada Unii Europejskiej]] podejmuje wspólne decyzje i strategie dla wszystkich Krajów Członkowskich, podejmuje decyzję, która jest wykonaniem wspólnego działania, lub mianuje specjalnego przedstawiciela zgodnie z art. 18.
Zgodnie z art. 23 p.&nbsp;2 [[Traktat Nicejski|Traktatu Nicejskiego]] QMV stosowane jest, gdy [[Rada Unii Europejskiej]] podejmuje wspólne decyzje i strategie dla wszystkich Krajów Członkowskich, podejmuje decyzję, która jest wykonaniem wspólnego działania, lub mianuje specjalnego przedstawiciela zgodnie z art. 18.
Linia 51: Linia 51:


==Bibliografia==
==Bibliografia==
* Ambroziak A., Szypulewska - Porczyńska A. (2020), ''[https://ssl-kolegia.sgh.waw.pl/en/KGS/structure/kiipe/publications/Documents/Polska_w_UE_Ksiazka_jubileuszowa_dedykowana_Pani_Prof_E_Kaweckiej-Wyrzykowskiej.pdf Polska w Unii Europejskiej - od stowarzyszenia do piętnastolecia członkowstwa]'', Oficyna Wydawnicza SGH, Warszawa, s. 71
<noautolinks>
* Bisztyga A., Zientarski P. (2014), ''[https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/userfiles/_public/k8/agenda/seminaria/2013/131015/kierunki_zmian_poz_ustrojowej.pdf Kierunki zmian pozycji ustrojowej i funkcji Senatu RP]'', Kancelaria Senatu, Warszawa, s. 58
* Ambroziak A., Szypulewska - Porczyńska A. (2020), ''Polska w Unii Europejskiej - od stowarzyszenia do piętnastolecia członkowstwa'', Oficyna Wydawnicza SGH, Warszawa, s. 71
* Biuro Analiz i Dokumentacji (2016), ''[https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/145/plik/ot649_internet.pdf Głosowania w Senacie]'', Opracowania Tematyczne, Warszawa, s. 3
* Bisztyga A., Zientarski P. (2014), ''Kierunki zmian pozycji ustrojowej i funkcji Senatu RP'', Kancelaria Senatu, Warszawa, s. 58
* Biuro Analiz i Dokumentacji (2016), ''Głosowania w Senacie'', Opracowania Tematyczne, Warszawa, s. 3
* Galster J., Mik C. (1995), ''Podstawy europejskiego prawa wspólnotowego. Zarys wykładu'', Comer, Toruń, s. 16
* Galster J., Mik C. (1995), ''Podstawy europejskiego prawa wspólnotowego. Zarys wykładu'', Comer, Toruń, s. 16
* ''[https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU19970780483/U/D19970483Lj.pdf Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej]'' (1997),  Dz.U. nr 78 poz. 489, s. 18-35
* ''Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r.'' [https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=wdu19970780483 Dz.U. 1997 nr 78 poz. 483]
* Przyborowska - Klimczak A., Skrzydło - Tefelska E. (1996), ''Dokumenty Wspólnot Europejskich'', Morpol, Lublin, s. 32
* Przyborowska - Klimczak A., Skrzydło - Tefelska E. (1996), ''Dokumenty Wspólnot Europejskich'', Morpol, Lublin, s. 32
* Rulka M. (red.) (2019), ''[http://orka.sejm.gov.pl/przeglad.nsf/0/3B7CE4CE1B9A1E0CC12584F5003646B0/%24file/5.Marcin%20Rulka_Bartlomiej%20Wroblewski.pdf Większości konstytucyjne - wybrane problemy]'', Przegląd Sejmowy , nr 6, s. 102
* Rulka M. (red.) (2019), ''[http://orka.sejm.gov.pl/przeglad.nsf/0/3B7CE4CE1B9A1E0CC12584F5003646B0/%24file/5.Marcin%20Rulka_Bartlomiej%20Wroblewski.pdf Większości konstytucyjne - wybrane problemy]'', Przegląd Sejmowy , nr 6, s. 102
* Rybicki Z. (1980), ''Mała Encyklopedia Prawa'', Państwowe Wydawnictwo Naukowe Stan, Warszawa, s. 819
* Rybicki Z. (1980), ''Mała Encyklopedia Prawa'', Państwowe Wydawnictwo Naukowe Stan, Warszawa, s. 819
* Witkowska M. (2008), ''[https://www.researchgate.net/profile/Marta_Witkowska/publication/277714575_Rozdzia_IV_Zasady_stanowienia_prawa_w_UE_s.152-197/links/5571689808aee701d61cc3cc.pdf Zasady funkcjonowania Unii Europejskiej]'', Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa, s. 162
* Witkowska M. (2008), ''Zasady funkcjonowania Unii Europejskiej'', Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa, s. 162
</noautolinks>


{{a|Mariola Karasińska, Piotr Urbański}}
{{a|Mariola Karasińska, Piotr Urbański}}

Wersja z 21:15, 25 paź 2023

Głosowanie większością kwalifikowaną
Polecane artykuły

Głosowanie większością kwalifikowaną (ang. Qualified Majority Voting - QMV) - głosowanie za projektem lub kandydatem, stosując się do zasady większości kwalifikowanej zależnej od rodzaju instytucji. Większość określona jest poprzez minimum liczby głosów wyrażonych w postaci liczb ułamkowych lub procentowo [1]. Większość kwalifikowana jest częstą procedurą głosowania stosowaną w wielu krajach na całym świecie, zaliczając Rzeczpospolitą Polskę i organ Rady Unii Europejskiej [2].

TL;DR

Większość kwalifikowana to forma głosowania, w której wymagana jest większa liczba głosów niż zwykła większość. W Polsce stosuje się ją w Sejmie, Senacie i Zgromadzeniu Narodowym. W Radzie Unii Europejskiej większość kwalifikowana wynosi 73,9% głosów. Decyzje podejmowane większością kwalifikowaną muszą być poparte przez większość państw członkowskich i reprezentować minimum 62% populacji UE. Siła głosu każdego kraju zależy od udziału w kapitale Europejskiego Mechanizmu Stabilności.

Rodzaje większości

Po zakończeniu głosowania, wynik sprawy rozpatrywany jest w zależności od rodzaju stosowanej większości. Do najczęstszych form głosowania zalicza się trzy poniższe większości [3]:

  • większość względna (zwykła) – ilość głosów ,,za" musi przewyższać ilość głosów ,,przeciw" a wstrzymujący się od głosu nie wliczają się do wyniku,
  • większość bezwzględna (absolutna) – ilość głosów ,,za" musi przewyższać ilość wszystkich przystępujących do głosowania wliczając wstrzymujących się od głosowania,
  • większość kwalifikowana – ilość głosów wymagana do przegłosowania sprawy musi być większa od połowy głosujących a jej wartość określona jest najczęściej ułamkowo np. 2/3, 3/5, 3/4. Do większości kwalifikowanej zalicza się również jednomyślność, czyli sytuację w której wymagane jest opowiedzenie się wszystkich głosujących ,,za".

Większość kwalifikowana w RP

Głosowanie większością kwalifikowaną w RP ma swoje zastosowanie przy szczególnie ważnych decyzjach i dotyczy następujących jednostek [4]:

  • Sejmu

Dla uzyskania większości kwalifikowanej w Sejmie występują 4 warianty wartości:

  1. 2/3 głosów, przy obecności minimum połowy ustawowej liczy posłów - np. wyrażenie zgody na ratyfikację umów międzynarodowych, uchwalenie ustawy mającej na celu zmianę Konsytucji,
  2. 2/3 głosów ustawowej liczby posłów - np. skrócenie trwania kadencji Sejmu,
  3. 3/5 głosów, przy obecności minimum połowy ustawowej liczy posłów - np. w celu ponownego uchwalenia ustawy po rozpatrzeniu,
  4. 3/5 głosów ustawowej liczby posłów - np. pociągnięcie do odpowiedzialności członka Rady Ministrów w przypadku naruszenia przez niego Konstytucji, ustaw lub popełnienia przestępstwa.
  • Senatu

W Senacie występuje jedynie wartość kwalifikowana 2/3 głosów, np. w przypadku skrócenia trwania kadencji Senatu.

  • Zgromadzenia Narodowego

Dla jednostki Zgromadzenia narodowego występuje jedynie wartość kwalifikowana 2/3 głosów np. w przypadku wystąpienia trwałej niezdolności sprawowania roli Prezydenta ze względu na stan zdrowia.

Istotne dla wyrażenia wielkości kwalifikowanej jest pojęcie kworum, czyli minimalna liczba członków jednostki wymagana do prowadzenia obrad i uznania ważności wyniku głosowania [5]. W Polsce wynosi ona połowę ustawowej liczby członków organu.

Większość kwalifikowana w Radzie UE

Każdemu Państwu Członkowskiemu przyznana jest odpowiednia ilość głosów, uzależniona od wielkości populacji w tym kraju [6]. Większość kwalifikowana w Radzie Unii Europejskiej wynosi 255 głosów z 345 możliwych, co daje 73,9%. Do przeforsowania wniosku konieczne są jeszcze dwa równoważne warunki - musi być on poparty przez większość Krajów Członkowskich (lub przez większość 2/3 Krajów Członkowskich, jeśli wnioskodawcą nie jest Komisja Europejska), oraz kraje popierające wniosek muszą reprezentować minimum 62% populacji Unii Europejskiej [7].

Zgodnie z art. 23 p. 2 Traktatu Nicejskiego QMV stosowane jest, gdy Rada Unii Europejskiej podejmuje wspólne decyzje i strategie dla wszystkich Krajów Członkowskich, podejmuje decyzję, która jest wykonaniem wspólnego działania, lub mianuje specjalnego przedstawiciela zgodnie z art. 18. Istotne w podejmowaniu decyzji przez Radę Zarządzającą jest użycie większości kwalifikowanej zestawiając ją z siłą głosu każdego z Krajów Członkowskich. Siła głosu uzależniona jest od udziału w kapitale Europejskiego Mechanizmu Stabilności. Oznacza to, iż mimo uzyskania większości kwalifikowanej wymaganej w danej sprawie, państwa wyróżniające się największym udziałem (Niemcy, Francja) mogą unieważnić wynik [8].

Przypisy

  1. Z. Rybicki 1980, s. 819
  2. A. Bisztyga, P. Zientarski 2014 s. 58
  3. Biuro Analiz i Dokumentacji 2016, s. 3
  4. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej 1997, s. 18-35
  5. M. Rulka i in. 2019, s. 102
  6. J. Galster i in. 1995, s. 16
  7. M. Witkowska 2008, s. 162
  8. A. Ambroziak, A. Szypulewska - Porczyńska 2020, s. 71

Bibliografia

  • Ambroziak A., Szypulewska - Porczyńska A. (2020), Polska w Unii Europejskiej - od stowarzyszenia do piętnastolecia członkowstwa, Oficyna Wydawnicza SGH, Warszawa, s. 71
  • Bisztyga A., Zientarski P. (2014), Kierunki zmian pozycji ustrojowej i funkcji Senatu RP, Kancelaria Senatu, Warszawa, s. 58
  • Biuro Analiz i Dokumentacji (2016), Głosowania w Senacie, Opracowania Tematyczne, Warszawa, s. 3
  • Galster J., Mik C. (1995), Podstawy europejskiego prawa wspólnotowego. Zarys wykładu, Comer, Toruń, s. 16
  • Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. Dz.U. 1997 nr 78 poz. 483
  • Przyborowska - Klimczak A., Skrzydło - Tefelska E. (1996), Dokumenty Wspólnot Europejskich, Morpol, Lublin, s. 32
  • Rulka M. (red.) (2019), Większości konstytucyjne - wybrane problemy, Przegląd Sejmowy , nr 6, s. 102
  • Rybicki Z. (1980), Mała Encyklopedia Prawa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe Stan, Warszawa, s. 819
  • Witkowska M. (2008), Zasady funkcjonowania Unii Europejskiej, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa, s. 162


Autor: Mariola Karasińska, Piotr Urbański

Uwaga.png

Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych.

Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu.