Zysk na akcję

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 19:47, 22 maj 2020 autorstwa 127.0.0.1 (dyskusja) (LinkTitles.)
Zysk na akcję
Polecane artykuły


Zysk na akcję (ang. Earnings per Share, EPS) to wskaźnik przedstawiający jaka część zysku przedsiębiorstwa przypada na jedną akcję znajdującą się w obrocie.

Wskaźnik ESP – zysk na akcję jest on jednym podstawowych wskaźników na rynku kapitałowym. Dzięki niemu można ocenić prawdopodobne korzyści właścicieli akcji, w przypadku dywidend, ale również wzrostu rynkowej akcji. Jest to przede wszystkim uzależnione od zysku, który spółka generuje, w stosunku do jednej akcji (W. Bień 2001, s. 115). Ma to największym wpływ na zainteresowanych danymi akcjami, ponieważ pokazuje im zyska na każdą posiadaną akcję(M. R. Tyran 2001, s. 48). Ogromne znaczenie ma w sytuacjach zmiany kapitału, podwyższeniu w wyniku emisji lub też obniżenie na skutek umorzenia akcji (A. Rutkowski 2003, s. 95).

Wskaźnik ESP pokazuje, ile zysku wypracowuje zainwestowany kapitał przez akcjonariuszy. Jego zastosowanie jest w przedsiębiorstwach, które mają status spółki akcyjnej, ponieważ emitują akcję. Zazwyczaj inwestorzy wykorzystują go na giełdzie papierów wartościowych. Wielkość tego wskaźnika określa rangę spółki na rynku kapitałowym (A. Gąsior, 2011, s. 179). Na jego podstawie szybko możemy ocenić zmianę zyskowności spółki. Te zmiany w dłuższych okresach (np. rosnące, malejące lub stabilne), pozwalają na lepszą i trafniejszą ocenę przyszłości. Jednak wskaźnik zysk na akcję nie pozwala oceniać zyskowności firmy, porównują ją z zyskowności innych firm. Powodem tego zjawiska jest to, że nominalne wartości akcji różnych spółek akcyjnych są niejednakowe. Dodatkowo nie umożliwia niedostateczną ocenę efektywności lokowanych kapitałów w akcję danej spółki w porównaniu do akcji innych firm (W. Bień 2001, s. 116). Jednak pomimo wad, jest bardzo często stosowany (A. Gąsior, 2011, s. 179).

Praktyczne podejście do wskaźnika EPS

Ułomność tego wskaźnika polega na pominięciu otoczenia rynkowego oraz ograniczeniu ocen, tylko do porównaniu z ubiegłymi latami oraz wielkościami. Ma to skutek na pełną wartość poznawczą(T. Waśniewski, W. Skoczylas, 2002, s. 181).

Czynniki finansowe i niefinansowe oddziałujące na wartość wskaźnika EPS

Liczba i zakres analizowanych w literaturze czynników rentowności jest bardzo duża. Najczęściej można je podzielić na czynniki finansowe: płynność, intensywność kapitałowa, poziom zadłużenia, obrotowość aktywów, ryzyko, kapitał obrotowy, koszty pracy na jednego pracownika, produktywność kapitałowa, elastyczność finansowa, efektywność kosztowa, wskaźnik wypłaty dywidendy, przepływy pieniężne. Z kolei zasługujące na wyróżnienie czynniki niefinansowe to: nakłady na badania i rozwój, nakłady na reklamę, koncentrację udziałów w branży, wiek przedsiębiorstwa, możliwości rozwojowe, wielkość przedsiębiorstwa, udziały w rynku, działalność międzynarodowa podmiotu gospodarczego, funkcjonujące w przedsiębiorstwie systemy corporate governance, dywersyfikacja produktów, bariery wejścia i wyjścia z danej branży, wartość marki. Na wskaźnik EPS silnie działa płynność finansowa. Jej wysoki poziom zmniejsza ryzyko firmy, przez to wywiera dobry wpływ na wartość przedsiębiorstwa (S. J. Bhayani, 2010, s. 6–20).

Według J. H. Love i In. intensywność kapitałowa wywiera kluczowy wpływ na ponad przecięte wyniki finansowe firm. Jednakże, wartość tego wskaźnika pozytywniej działa na EPS wtedy gdy jest niższa. Wiek przedsiębiorstwa oddziałuje na wartość wskaźnika zysk na akcję, ponieważ staż wpływa na rentowność. Przeważnie firmy, które działają na rynku od dłuższego czasu mają większą wiedzę na temat branży, klientów, kontrahentów. To są te powody, przez które mogą generować większe zyski (Malik, 2011, s. 315–321).

Wzrost jednostki gospodarczej wywiera również wpływ na wskaźnik zysk na akcję. Przede wszystkim firmy, które posiadają duży potencjał realizują duże programy inwestycyjne. Wpływa to na zwiększenie wartości przychodów oraz wyniki finansowe. Kolejnym powodem jest to, że zazwyczaj te przedsiębiorstwa posiadają wysoką rentowność (S. J. Bhayani, 2010, s. 6–20).

Bibliografia

Autor: Paulina Góra