Work-life balance

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

Work-life balance - umiejętność połączenia pracy wraz z innymi sferami życia człowieka, takich jak: dom, rodzina, aktywność społeczna czy własne zainteresowania. Osiągnięcie takiej równowagi jest możliwe w momencie, kiedy praca nie zawłaszcza życia osobistego oraz kiedy życie osobiste nie funkcjonuje kosztem pracy. Zamysł work-life balance narodził się w Stanach Zjednoczonych pod koniec lat 80 XX wieku, głównie ze względu na pracowników przedsiębiorstw dla których istotnym elementem jest atmosfera w pracy oraz godzenie obowiązków zawodowych z życiem osobistym. Badania ukazane w sprawozdaniu Workers Preferences and Workplace Ability z 2014 roku dowodzą, że dla 42% pracowników w Polsce i 56% na świecie zamysł work-life balance ma o wiele większe znaczenie od zarobków i awansów (W.Leoński 2015, s. 3).

TL;DR

Work-life balance to umiejętność połączenia pracy z innymi sferami życia. Badania pokazują, że dla wielu pracowników ma większe znaczenie niż zarobki. Równowaga między pracą a życiem prywatnym jest różna dla każdej osoby. Stosowanie work-life balance przynosi korzyści dla pracownika i przedsiębiorstwa. Niewłaściwe rozumienie tej idei może prowadzić do błędów. Przedsiębiorstwa coraz częściej podejmują działania w celu zapewnienia równowagi między pracą a życiem prywatnym. Polska zajmuje 28 miejsce na świecie pod względem work-life balance.

Równowaga

Koncepcja równowagi między pracą, a życiem osobistym jest rozmaita, ponieważ każdej osobie kojarzy się ona z czymś innym. Powinna ona dawać każdemu uczucie harmonii, zadowolenia, przyjemności, spokoju i radości. Istotą nie jest w tym przypadku równomierne wyrównanie czasu poświęconemu pracy z czasem poświęconym rodzinie oraz własnym sprawom - jest to najzwyczajniej w świecie niemożliwe. Czas przeznaczony na poszczególne działania jest rzeczą ważną, ale nie kluczową. Zasadniczym elementem jest elastyczność oraz gotowość w sytuacjach nieprzewidzianych, ponieważ życie składa się z wielu wymiarów do których nie należy tylko i wyłącznie praca czy dom. Koncepcja równowagi między pracą, a życiem osobistym to hasło, pewien symbol i umowny sposób myślowy, gdyż każdy człowiek sam decyduje co jest dla niego istotne i powinien on znaleźć swój sposób osiągnięcia równowagi, który da mu harmonię, zadowolenie i bezpieczeństwo (B.Rzepka 2016, s. 11-12). Współczesne przedsiębiorstwa powinny mieć również na celu, aby stale dbać o równowagę na tych płaszczyznach wśród swoich podwładnych, aby nie stracić wartościowych zasobów ludzkich, które wpływają na ich satysfakcję i chęć do poszerzania horyzontów. Mają one obowiązek podchodzić do jednostek indywidualnie wraz z właściwą komunikacją, żeby możliwe było określenie ich potrzeb oraz oczekiwań (K.Dąbrowska 2014, s. 4).

Korzyści ze stosowania work-life balance

Harmonia związana ze stosowaniem work-life balance przynosi wiele korzyści dla pracownika oraz przedsiębiorstwa, takich jak:

  • spadek częstotliwości konfliktów rodzinnych,
  • poprawa kondycji psychicznej i fizycznej,
  • rozsądne dysponowanie czasem,
  • jednoczenie celów pracownika z celami przedsiębiorstwa,
  • ustabilizowanie zatrudnienia,
  • spadek nieobecności w pracy,
  • polepszenie renomy organizacji,
  • wzrost usatysfakcjonowania klientów,
  • wzrost zaangażowania związanego z poprawą warunków pracy (K.Dąbrowska 2014, s. 7).

Błędne pojmowanie idei work-life balance

Niewłaściwe rozumienie idei work-life balance wiąże się z całkowicie rozłącznym postrzeganiem pracy oraz życia prywatnego, czego przykładem może być:

  • skrajne ograniczenie czasu pracy do wymaganego minimum,
  • nie odbieranie telefonów z pracy po zakończeniu zmiany,
  • nieobecność podczas spotkań firmowych, zebraniach odbywających się poza godzinami pracy, nieprzychylność w stosunku do wyjazdów weekendowych.

Na początku lat 70 XX wieku amerykańscy naukowcy zwrócili uwagę na alarmujące zjawiska wśród pracowników badanych przedsiębiorstw takich jak: duży spadek efektywności, produktywności, kreatywności oraz zaangażowania przy wydłużającym się czasie pracy, a także stale powiększająca się liczba nieobecnych w pracy ze względu na problemy zdrowotne z przyczyn psychosomatycznych. Powodem wspomnianych sytuacji był brak równowagi i harmonii w życiu człowieka (B.Babczyński 2011, s. 4-5).

Work-life balance w praktyce

Wiele przedsiębiorstw podejmuje właściwe kroki dotyczące równowagi między pracą zawodową, a życiem prywatnym - głównie za cel stawiają one młodych rodziców, a przede wszystkim kobiety. Przykładem stosowania work-life balance w praktyce są poniższe korporacje.

  1. Firma LG Electronics proponuje siedem elementów dla swoich pracowników z zakresu work-life balance: rozrywka (zakłady wypoczynkowe), opieka nad kobietami w ciąży i na urlopach macierzyńskich (miejsca do wypoczynku, udogodnienia związane z opieką nad dzieckiem, urlop macierzyński), dom (pożyczki na zakup mieszkania lub domu) świadczenia pieniężne, opieka zdrowotna (zwrot kosztów związanych z leczeniem), edukacja (wykłady), świadczenia prawne (składki).
  2. Firma IBM z zakresu work-life balance gwarantuje kobietom w ciąży osobisty komputer i telefon, aby mogły być stale w kontakcie z przedsiębiorstwem, dzięki czemu powrót do struktur będzie dla nich mniej stresujący. Oferują również ochronę lekarską dla całych rodzin, obozy dla dzieci, prowadzą stronę internetową z poradami (K.Dąbrowska 2014, s. 10-11).

Work-life balance na świecie

Zgodnie z raportem Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju z 2014 roku najlepsze predyspozycje połączenia pracy wraz z innymi sferami życia człowieka gwarantowały przedsiębiorstwa w Danii, Hiszpanii, Belgii i Holandii, natomiast najgorsze w Turcji, Meksyku oraz Korei Południowej. Polska zajęła wówczas 28 miejsce na 36 przebadanych państw. Raport został obliczony za pośrednictwem szerokiego wachlarzu danych, między innymi liczby godzin wolnych od pracy, poziomu zatrudnienia kobiet posiadających dzieci między 6, a 14 rokiem życia, czy też ludzi pracujących więcej niż 50 godzin tygodniowo (W.Leoński 2015, s. 3-4).


Work-life balanceartykuły polecane
Klub fitnessZaangażowanie pracownikówTurystyka motywacyjnaPraca w Katolickiej Nauce SpołecznejStopa zatrudnieniaRyzyko kadroweBadanie Geerta HofstedeNiepełnosprawnośćPsychologia pracy

Bibliografia


Autor: Klaudia Satoła