Uniwersalizm

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 11:54, 19 maj 2020 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Infobox update)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Uniwersalizm
Polecane artykuły


Uniwersalizm (łac. uniwersalis – ogólny, powszechny)[1] – dążenie do ogarnięcia pewnej całości, objęcia wszystkiego, całokształt postaw i uznanie zasady dominacji całości nad częściami; powszechność.

Wielorakość terminu uniwersalizm

Uniwersalizmem można nazwać brnięcie do schwytania czegoś w określoną całość.[2] Jest on rodzajem myślenia dążącym do wieloaspektowości, wielowymiarowości oraz do współdziałania scalonej całości.[3]

Termin uniwersalizm potocznie pojmuje się jako wszechstronność, wielofunkcyjność.[4]

Pojęcie uniwersalizm ma także kilka odmiennych znaczeń poza podanymi powyżej. Odnoszą się one także do filozofii oznaczając skupisko poglądów, które autoryzują „wyższość i dominację całości nad częściami, ogółu nad jednostkami, przeciwieństwo indywidualizmu i partykularyzmu”.[5]

Według I. Wallersteina uniwersalizm kształtował się już w XVI wieku i obecnie daje się odczuć w prawach człowieka.”[6] „Uniwersalizm nie występuje w sensie jednostkowym. Jest to kategoria społeczna."[7] Uniwersalista, to osoba szukająca harmonijnego dla wszystkich jednostek nurtu w kontekście zachowawczym czy rozwojowym.[8]

Rodzaje uniwersalizmu

Uniwersalizm można podzielić na:

  • uniwersalizm połączony z religią - najczęściej chrześcijaństwem,
  • uniwersalizm związany z filozofią,
  • uniwersalizm powiązany z polityką,[9]
  • uniwersalizm etyczny,
  • uniwersalizm ekonomiczny,[10]
  • uniwersalizm ekologiczny,
  • uniwersalizm społeczny.[11]

Przypisy

  1. Rosicki R. (2014). Uniwersalizm i partykularyzm, „W poszukiwaniu polityczności”, s. 35
  2. Rosicki R. (2014). Uniwersalizm i partykularyzm, „W poszukiwaniu polityczności”, s. 35
  3. Cynarski W. J. (2016). Droga do ostatecznej prawdy. Nowe rozumienie filozofii kyokushin, „Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu”, Vol. 54, s. 5
  4. Roguska A. (2011). Uniwersalizm, globalizacja, wartości kulturowe dawniej i dziś, „Uniwersalizm i tradycja w kulturze. Kulturowa różnorodność”, cz. II, s. 16
  5. Roguska A. (2011). Uniwersalizm, globalizacja, wartości kulturowe dawniej i dziś, „Uniwersalizm i tradycja w kulturze. Kulturowa różnorodność”, cz. II, s. 15
  6. Rosicki R. (2014). Uniwersalizm i partykularyzm, „W poszukiwaniu polityczności”, s. 42
  7. Roguska A. (2011). Uniwersalizm, globalizacja, wartości kulturowe dawniej i dziś, „Uniwersalizm i tradycja w kulturze. Kulturowa różnorodność”, cz. II, s. 16
  8. Roguska A. (2011). Uniwersalizm, globalizacja, wartości kulturowe dawniej i dziś, „Uniwersalizm i tradycja w kulturze. Kulturowa różnorodność”, cz. II, s. 16
  9. Rosicki R. (2014). Uniwersalizm i partykularyzm, „W poszukiwaniu polityczności”, s. 35
  10. Roguska A. (2011). Uniwersalizm, globalizacja, wartości kulturowe dawniej i dziś, „Uniwersalizm i tradycja w kulturze. Kulturowa różnorodność”, cz. II, s. 15
  11. Wojciaszek K. (2013). Specyfika systemu wartości harcerzy, „Młoda psychologia”, Vol. 2, s. 100

Bibliografia

Autor: Małgorzata Madej