Umowy dotyczące łańcucha dostaw

Umowy dotyczące łańcucha dostaw
Polecane artykuły
Umowa outsourcingowa Przedsiębiorstwo jako wiązka kontraktów Umowa współpracy List intencyjny Negocjacje zbiorowe Oportunizm Strategia koalicji (negocjacje) Rola negocjacji Mediacja

Umowy dotyczące łańcucha dostaw – umowy takie są elementami formalizującymi współpracę w łańcuchu dostaw (B.Tundys, 2017, str. 80). Są one zawierane w ramach koordynacji współpracy, czyli wszystkich działaniach podejmowanych by zarządzać relacjami w łańcuchu dostaw. Innymi instrumentami, obok umów, są też zaufanie, standardy czy normy etyczne (U.Ryciuk, 2017, s. 56).

Według K.Nowickiej, przedsiębiorstwa decydujące się na długoterminową współpracę muszą podjąć się "wydzielenia części posiadanych procesów, powiązując je w zbiór współzależności działających na rzecz sukcesu wspólnego przedsięwzięcia” (K.Nowicka, 2017, s. 5).

Ten proces obejmuje kilka etapów (K.Nowicka, 2017, s. 5):

• analiza czynników, które wpływają na potrzebę zyskania zasobów partnera oraz możliwych korzyści, osiąganych poprzez synergię działań
• "formalizacja związku”, określenie zasad współpracy, podziału obowiązków, ustalanie warunków umowy oraz jej podpisanie
• realizacja założeń

Dobre praktyki

W dokumencie stworzonym przez członków platformy B2B dotyczącym wertykalnych stosunków w łańcuchu dostaw żywności, można znaleźć szereg cech prawidłowo sporządzonej umowy. Pierwszą jest zdecydowanie ścisłe postępowanie zgodne z prawem, wliczając w to prawo konkurencji.

Zasady szczegółowe dotyczące zawierania umów obejmują między innymi (Stosunki wertykalne w łańcuchu (…), 2011, str. 3):

• Tworzenie umowy na piśmie – dopuszczalne jest niespełnienie tego punktu, w przypadku, gdy okazałoby się to niepraktyczne, lub gdy obie strony zgadzają się na formę ustną.
• Przewidywalność – zmiany w umowie należy konsultować z drugą stroną
• Przestrzeganie umów
• Odpowiedzialność za ryzyko – "Wszystkie umawiające się strony w łańcuchu dostaw powinny być obciążone własnym odpowiednim ryzykiem gospodarczym”

W dokumencie podano również przykłady nieuczciwych praktyk, takich jak odmowa lub unikanie zawarcia ważnych postanowień na piśmie, odstąpienie od umowy bez wypowiedzenia, sankcje zawarte w umowie są określone w sposób nieprzejrzysty, nieujawnianie istotnych dla drugiej strony informacji dotyczących zawieranej umowy lub wykorzystywanie informacji szczególnie chronionych bez pozwolenia drugiej strony.

Zaufanie

Zawieranie umowy, a więc formalizacja współpracy jest początkowym etapem budowania zaufania pomiędzy organizacjami. Według U. Ryciuk, relacje opierające się jedynie na umowach nie zapewniają pomyślnej współpracy, ponieważ zawierane umowy nigdy nie są "wystarczająco szczegółowe i kompletne”, a zaufanie pojawia się wraz z rozwojem współpracy, gdy strony wywiązują się z postanowień (U.Ryciuk, 2016, s. 26). Autorka przytacza też opinię, jakoby umowy formalne zmniejszały zaufanie (Lui, Ngo, 2004, s. 476; Wuyts, Geyskens, 2005, s. 101).

R.Sroka ujmuje również ekonomiczne znaczenie zaufania między partnerami, pokazując zawieranie umowy jako proces kosztowny i czasochłonny, podczas którego należy dokonać sprawdzenia kontrahentów oraz stworzenia owej umowy zawierającej również system kar i sankcji. Wskazuje również na fakt, że wzajemne zaufanie staje się też powodem "utrzymania ciągłości relacji" między partnerami (R.Sroka,2011, s. 18)

Bibliografia

• Kruczek M., Żebrucki Z. (2011). Charakterystyka wybranych przedsiębiorstw w łańcuchach dostaw wybranych branż "Logistyka" nr 2, str. 363
• Lui S.S., Ngo H.Y. (2004).The Role of Trust and Contractual Safeguards on Cooperation in Non-equity Alliances,"Journal of Management", nr 30, str. 471
• Nowicka K. (2011). Współpraca partnerska w łańcuchu dostaw, "Gospodarka Materiałowa i Logistyka", nr 6, str.2
• Ryciuk U.(2016). Formalizacja współpracy a zaufanie w łańcuchach dostaw w budownictwie, "Przegląd Organizacji", nr 6, str. 25
• Sroka R. (2011). Ekonomiczne aspekty zarządzania dostawami, "Wspólna odpowiedzialność", Forum Odpowiedzialnego Biznesu, s. 16
• Stosunki wertykalne w łańcuchu dostaw żywności|Zasady dobrej praktyki, (2011)
• Tundys B. (2017). Zarządzanie zrównoważonym i odpowiedzialnym łańcuchem dostaw - analiza metod, narzędzi i dobrych praktyk, "Zeszyty naukowe Politechniki Częstochowskiej", Zarządzanie, nr 25, s. 73
• Wuyts S., Geyskens I. (2005). The Formation of Buyer-Supplier Relationships: Detailed Contract Drafting and Close Partner Selection, "Journal of Marketing", Vol. 69, No. 4, str. 103

Autor: Weronika Plewniak

Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych. Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu.