Teoria preferencji podatkowych: Różnice pomiędzy wersjami
m (Infobox update) |
(LinkTitles.) |
||
| Linia 23: | Linia 23: | ||
Autorzy na podstawie rynku amerykańskiego przed 1986r. pokazali, że stopy podatkowe mogą wpływać na preferencje [[inwestor]]ów. W tamtym okresie [[podatek]] od dywidend wynosił w USA nawet 50%, podczas gdy maksymalna stawka dla [[zysk]]ów kapitałowych wynosiła jedynie 20%. | Autorzy na podstawie rynku amerykańskiego przed 1986r. pokazali, że stopy podatkowe mogą wpływać na preferencje [[inwestor]]ów. W tamtym okresie [[podatek]] od dywidend wynosił w USA nawet 50%, podczas gdy maksymalna stawka dla [[zysk]]ów kapitałowych wynosiła jedynie 20%. | ||
<google>ban728t</google> | <google>ban728t</google> | ||
Ponadto podatek od dywidendy płatny jest z reguły w momencie jej otrzymania, natomiast podatek od zysków kapitałowych naliczany jest dopiero w momencie zbycia akcji. Ponieważ [[pieniądz]] zmienia swoją wartość w czasie to podatek od zysków kapitałowych zapłacony w przyszłości stanowi dla inwestora mniejsze obciążenie niż podatek od dywidendy zapłacony od razu. | Ponadto [[podatek od dywidendy]] płatny jest z reguły w momencie jej otrzymania, natomiast podatek od zysków kapitałowych naliczany jest dopiero w momencie zbycia akcji. Ponieważ [[pieniądz]] zmienia swoją [[wartość]] w czasie to podatek od zysków kapitałowych zapłacony w przyszłości stanowi dla inwestora mniejsze [[obciążenie]] niż podatek od dywidendy zapłacony od razu. | ||
Teoria ta wykazuje, iż inwestorzy wolą akcje spółek zatrzymujących zyski, przez co im większy udział dywidendy w zysku netto tym wyższy [[koszt]] kapitału własnego i tym niższa rynkowa [[cena]] akcji. | Teoria ta wykazuje, iż inwestorzy wolą akcje spółek zatrzymujących zyski, przez co im większy [[udział]] dywidendy w zysku netto tym wyższy [[koszt]] kapitału własnego i tym niższa rynkowa [[cena]] akcji. | ||
Teoria ta zaliczana jest do grupy radykalnej, która utrzymuje, że konsekwencją wzrostu wypłacanej dywidendy jest spadek kursu akcji danej spółki. | Teoria ta zaliczana jest do grupy radykalnej, która utrzymuje, że konsekwencją wzrostu wypłacanej dywidendy jest spadek kursu akcji danej spółki. | ||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
==Przykład== | ==Przykład== | ||
Dwie firmy, A i B, są takie same pod każdym względem z wyjątkiem prowadzonej polityki dywidend. Zysk netto w obu firmach wynosi 2000 zł. [[Firma]] A zatrzymuje całość zysku wypracowanego przez [[przedsiębiorstwo]] natomiast firma B wypłaca całość zysku w postaci dywidendy. Zakładamy, że [[podatek dochodowy]] dla akcjonariuszy firmy A wynosi 20%, natomiast podatek od dywidendy dla akcjonariuszy firmy B wynosi 30%. Oczekiwana [[stopa zwrotu]] na kapitale własnym po opodatkowaniu jest identyczna dla obu firm i wynosi 10%. | Dwie firmy, A i B, są takie same pod każdym względem z wyjątkiem prowadzonej polityki dywidend. [[Zysk netto]] w obu firmach wynosi 2000 zł. [[Firma]] A zatrzymuje całość zysku wypracowanego przez [[przedsiębiorstwo]] natomiast firma B wypłaca całość zysku w postaci dywidendy. Zakładamy, że [[podatek dochodowy]] dla akcjonariuszy firmy A wynosi 20%, natomiast podatek od dywidendy dla akcjonariuszy firmy B wynosi 30%. Oczekiwana [[stopa zwrotu]] na kapitale własnym po opodatkowaniu jest identyczna dla obu firm i wynosi 10%. | ||
{| border=1 | {| border=1 | ||
| Wyszczególnienie | | Wyszczególnienie | ||
Wersja z 05:35, 22 maj 2020
| Teoria preferencji podatkowych |
|---|
| Polecane artykuły |
Teoria preferencji podatkowych jest jedną z głównych teorii dotyczących polityki dywidend. Została stworzona przez R.H. Litzenbergera oraz K. Ramaswamy. Teoria ta głosi, że ze względu na różnice w opodatkowaniu inwestorzy wolą, aby spółka zatrzymywała wypracowane przez siebie zyski. W związku z tym są skłonni zapłacić więcej za akcje tych przedsiębiorstw, które decydują się na wypłatę stosunkowo niewielkiej dywidendy i zatrzymanie reszty zysku niż za akcje spółek wypłacających wysokie dywidendy.
Korzyści płynące z tego typu zachowania wynikają z dwóch faktów:
- różnic w stopach podatkowych dochodów z dywidend i dochodów kapitałowych
- różnymi terminami płatności podatku od dywidendy i podatku od dochodów kapitałowych.
Autorzy na podstawie rynku amerykańskiego przed 1986r. pokazali, że stopy podatkowe mogą wpływać na preferencje inwestorów. W tamtym okresie podatek od dywidend wynosił w USA nawet 50%, podczas gdy maksymalna stawka dla zysków kapitałowych wynosiła jedynie 20%.
Ponadto podatek od dywidendy płatny jest z reguły w momencie jej otrzymania, natomiast podatek od zysków kapitałowych naliczany jest dopiero w momencie zbycia akcji. Ponieważ pieniądz zmienia swoją wartość w czasie to podatek od zysków kapitałowych zapłacony w przyszłości stanowi dla inwestora mniejsze obciążenie niż podatek od dywidendy zapłacony od razu.
Teoria ta wykazuje, iż inwestorzy wolą akcje spółek zatrzymujących zyski, przez co im większy udział dywidendy w zysku netto tym wyższy koszt kapitału własnego i tym niższa rynkowa cena akcji.
Teoria ta zaliczana jest do grupy radykalnej, która utrzymuje, że konsekwencją wzrostu wypłacanej dywidendy jest spadek kursu akcji danej spółki.
Przykład
Dwie firmy, A i B, są takie same pod każdym względem z wyjątkiem prowadzonej polityki dywidend. Zysk netto w obu firmach wynosi 2000 zł. Firma A zatrzymuje całość zysku wypracowanego przez przedsiębiorstwo natomiast firma B wypłaca całość zysku w postaci dywidendy. Zakładamy, że podatek dochodowy dla akcjonariuszy firmy A wynosi 20%, natomiast podatek od dywidendy dla akcjonariuszy firmy B wynosi 30%. Oczekiwana stopa zwrotu na kapitale własnym po opodatkowaniu jest identyczna dla obu firm i wynosi 10%.
| Wyszczególnienie | Firma A | Firma B |
| Wskaźnik wypłacanej dywidendy | 0% | 100% |
| Wpływy dla akcjonariuszy | 2000 | 2000 |
| Wpływy po opodatkowaniu | 1600 | 1400 |
| Oczekiwany zwrot na kapitale własnym | 10% | 10% |
| Rynkowa wartość kapitału własnego | 16000 | 14000 |
W przykładzie widać, że rynkowa wartość kapitału własnego przedsiębiorstwa A nie wypłacającego dywidendy jest wyższa niż przedsiębiorstwa B, które całość zysków wypłaca w formie dywidendy.
Bibliografia
- Teresa Jajuga, Tomasz Słoński, Finanse spółek - długoterminowe decyzje inwestycyjne i finansowe, Wydawnictwo AE we Wrocławiu, Wrocław 1998, s. 287-289
- Zarządzanie finansami przedsiębiorstw, pod red. Piotra Karpusia, Wydawnictwo Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2006, s. 398-399
Autor: Michał Pilarczyk
