Technika skojarzeń

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 05:06, 22 maj 2020 autorstwa 127.0.0.1 (dyskusja) (LinkTitles.)
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Technika skojarzeń
Polecane artykuły


Technika skojarzeń jest to zbiór metod inwentycznych, do których można zaliczyć techniki swobodnych skojarzeń oraz techniki wymuszonych skojarzeń (klasyfikacja wg L.W.Cruma).

Techniki oparte na skojarzeniach swobodnych to:

  • Metoda analogii - świadome poszukiwanie podobieństw między przedmiotami i warunkami danymi w zadaniu a innymi przedmiotami i warunkami,
  • Metoda braistorming (Burza mózgów) - metoda stworzona przez A. Osborna, generowanie pomysłów na zasadzie dowolnych skojarzeń w grupie osób uczestniczących w takiej sesji, a następnie ocena rozwiązań,
  • Metoda dyskusji 66 - znana także jako metoda Philips 6/6, polega na podejmowaniu przez sześcioosobowe zespoły dyskusyjne w warunkach stresu w czasie sześciu minut decyzji,
  • Metoda Gordona - pokrewna burzy mózgów, z różnicą w tym, że prowadzący sesję zna rozwiązanie problemu,
  • Metoda "kruszenia" - metoda ta polega na kruszeniu rozwiązań tradycyjnych poprzez zakwestionowane stany istniejącego,
  • Metoda niekompetencji - polega na zebraniu poglądów niespecjalistów na dane zagadnienie z nadzieją, potwierdzoną przez doświadczenie, że jeżeli na tysiąc pomysłów, które zostaną przedstawione, dziewięćset dziewięćdziesiąt dziewięć będzie absurdalnych, to tysięczny, który okaże się istotny, będzie być może odmienny od wszystkiego, co mógłby sobie wyobrazić specjalista,
  • Metoda "nowego spojrzenia" - polega na oddaleniu w czasie i przestrzeni co pozwala na nowe spojrzenie na stary problem,
  • Metoda synkretyczna - stworzona przez Gordona i Princa polega na wyróżnieniu i zaakcentowaniu w procesie rozwiązywania problemu dwóch wzajemnie zazębiających się faz - oswojenia problemu i wyobcowania problemu,
  • Metoda sytuacyjna - metoda zrodziła się w Stanach Zjednoczonych, jej podstawą jest opis sytuacyjny, który musi autentyczne odzwierciedlać zaistniałą sytuację,
  • Metoda teratologiczna - zakłada, że rozwiązanie paradoksalne może doprowadzić do efektywnego rozwiązania problemu,
  • Metoda wykorzystania błędów - zakłada, że pozytywnym źródłem rozwiązania problemu może być fałszywa hipoteza,

techniki oparte na skojarzeniach wymuszonych to:

  • Metoda delficka - polega na wypełnianiu przez specjalistów kwestionariuszy z wcześniej przygotowanymi pytaniami, w ten sposób zebrane informacje zostają poddane dalszej weryfikacji,
  • Metoda "dobrych przykładów" - jest rodzajem symulacji oraz tworzenia pomysłów na podstawie konkretnych przypadków,
  • Metoda macierzy odkrywczej - polega na opracowaniu tablic krzyżowych kombinacji cech charakterystycznych dla danego problemu,
  • Metoda nakładania - zakłada powstanie nowych wynalazków na zasadzie skrzyżowania dwóch różnych przedmiotów,
  • Metoda przekładu - polega na wzbogacaniu definicji problemu przez obcojęzyczne zwroty,
  • Metoda przeniesienia analogicznego - polega na zbadaniu możliwości przenoszenia pewnych prawidłowości z jednych dziedzin do innych,
  • Metoda przeniesienia koncepcji - opiera się na przenoszeniu ugruntowanego terminu w jednej dziedzinie do innej prze jednoczesnym nowym jego zdefiniowaniu,
  • Metoda "reszt" - zakłada wykorzystanie wcześniej porzuconych lub uznanych za bezużyteczne idei na zasadzie wykorzystania odpadów przemysłowych,
  • Metoda twierdzeń ogólnych - polega na rozwiązywaniu problemów za pomocą twierdzeń zachowujących swą ważność dla różnych dziedzin i w długim okresie,
  • Metoda "ustawiania na nowo" - opiera się na wprowadzeniu zmian systemowych nie prowadzących jednakże do zmian zasad funkcjonowania systemu jako całości.

Bibliografia

  • Z. Martyniak, Metody organizacji i zarządzania, wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 1999
  • Z. Martyniak, Wstęp do inwentyki, Akademia Ekonomiczna w Krakowie, Kraków 1997
  • Z. Mikołajczyk, Techniki organizatorskie w rozwiązywaniu problemów zarządzania, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995
  • Z. Martyniak, Organizatoryka, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa1987

Autor: Magdalena Niemczyk