Taryfa celna

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 04:01, 22 maj 2020 autorstwa 127.0.0.1 (dyskusja) (LinkTitles.)
Taryfa celna
Polecane artykuły


Taryfa celna – jest usystematyzowanym wykazem towarów oznaczonych kodami z przypisanymi do nich stawkami zależnymi. To podstawowe techniczne narzędzie, służące państwu do ustalania wysokości opłat celnych.

Polska taryfa celna ma charakter reglamentacyjny, mianowicie ten sam towar w zależności od jego pochodzenia może być obłożony stawką celną w różnej wysokości. Reglamentacyjny charakter polskiej taryfy celnej ma na celu oddziaływanie na kierunki i wielkość towarów. Mianowicie import towarów z niektórych krajów i regionów jest preferowany z innych natomiast nie.

W polskiej taryfie celnej występują cztery rodzaje stawek:

  • Stawki celne autonomiczne – stosowane są w odniesieniu do następujących towarów:
    • towarów pochodzących z krajów i regionów, które nie mają przyznanej klauzuli najwyższego uprzywilejowania i nie należą do Światowej Organizacji Handlu
    • niektórych towarów pochodzących z krajów rozwijających się i najmniej rozwiniętych. W przypadku tych towarów w taryfie celnej przewidziana jest jedynie stawka autonomiczna, a stawka preferencyjna w ogóle nie została określona
    • niektórych towarów pochodzących z państw i regionów nie zaliczonych do krajów rozwijających się i najmniej rozwiniętych
    • stawka ta jest z reguły co najmniej dwukrotnie wyższa w odniesieniu do tych towarów w stosunku, do których określono stawkę celną konwencyjną.
    • w przypadku towarów, w których kraju lub regionu nie można określić stosuje się stawkę autonomiczną podwyższoną o 100%
  • Stawki celne konwecyjne – stosowane są w odniesieniu do towarów pochodzących z krajów i regionów, którym Polska przyznała klauzulę najwyższego uprzywilejowania i należących do Światowej Organizacji Handlu. Stawki te respektują zobowiązania Polski przyjęte na forum Światowej Organizacji Handlu.
  • Stawki celne preferencyjne – stosowane są w odniesieniu do niektórych towarów pochodzących z krajów rozwijających się i najmniej rozwiniętych.
  • Stawki obniżone – w odniesieniu do niektórych towarów pochodzących z krajów i regionów, z którymi Polska podpisała umowę o utworzeniu strefy wolnego handlu.

Polska taryfa celna najbardziej preferuje import towarów z UE i niektórych państw należących do CEFTA.

W taryfie celnej stosuje się zazwyczaj stawki wartościowe (ad valorem), które wyraża się jako pewien procent wartości celnej towaru. Oprócz tego wykorzystuje się także tzw. stawki specyficzne, które wyrażane są w ilości jednostek pieniężnych cła należnych od określonej ilości towaru lub mieszane. Ryczałtowa stawka celna, która wynosi 3,5% ad valorem określona została do towarów umieszczonych w przesyłkach wysyłanych przez prywatne osoby innym osobom prawnym albo umieszczonych w bagażu podróżnych, z tym jednak zastrzeżeniem, że taki przywóz nie posiada charakteru handlowego.[1]

Cła sezonowe

Zasady stosowania ceł sezonowych (na produkty rolne) zostały dosyć szczegółowo opisane w taryfie celnej. Konstrukcja ich wartości progowych jest bardzo interesująca. Polega ona na wyznaczeniu cła (ad valorem), które będzie miało zastosowanie do danego konkretnego towaru, gdy jego wartość celna przekroczy wyznaczony próg wartości. Jeśli importowany towar będzie miał niższą wartość celną, to oprócz tzw. zasadniczej stawki celnej, dodana jest jeszcze określona kwota, której zadaniem jest wyrównać różnice między wartością progową a rzeczywista celną, wartością importowanego towaru. Głównym celem tego instrumentu jest walka z importem towarów po zbyt niskich cenach (dotyczy to głównie towarów rolnych). [2]

Zintegrowana Taryfa Celna Wspólnot Europejskich TARIC

Podstawą w handlu pomiędzy UE a państwami trzecimi jest Zintegrowana Taryfa Celna Wspólnot Europejskich TARIC - (skrót. z franc. Tarif Integre des Communautes europeenes) nazywana popularnie Wspólną Taryfą Celną, jest uaktualniana co roku przez Komisję Europejską (Dyrekcję Generalną Podatków i Unii Celnej – DG TAXUD) i publikowana w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich serii C. TARIC stanowi bardziej rozbudowaną taryfę celną. Jest to taryfa użytkowa, dostępna w formie elektronicznej, dzięki czemu każdy ma możliwość uzyskania szczegółowych informacji na temat ograniczeń obowiązujących w obrocie towarowym w danym momencie. TARIC nie stanowi jednak źródła prawa.[3]

Wspólna Taryfa Celna (WTC) została wprowadzona Rozporządzeniem Rady Nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. WTC jest ustalana przez Radę kwalifikowaną większością głosów, na wniosek Komisji Europejskiej i obowiązuje we wszystkich krajach UE. Od 1 stycznia 2009 r. obowiązuje wersja Wspólnej Taryfy Celnej określona Wspólna Taryfa Celna - wersja od 1 stycznia 2009 r.rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1031/2008 z dnia 19 września 2008 r. Nowe Rozporządzenie ws Wspólnej Taryfy Celnej na 2010 r. rozporządzenie zastępujące obecne, obowiązuje od dnia 1 stycznia 2010 r.

TARIC jest zinformatyzowaną bazą danych zarządzaną przez Komisję Europejską, której zadaniem jest pełna informacja o warunkach eksportu i importu danego towaru. TARIC zawiera informacje o wysokości stawek, o preferencjach celnych, kontyngentach taryfowych, zawieszeniu stawek, stosowanych cłach anty-dumpingowych lub wyrównawczych. Oparta jest na Scalonej Nomenklaturze CN. Do ośmiocyfrowego kodu CN dodaje się tu jeszcze dwie cyfry - tzw. kody TARIC – dzięki czemu opis konkretnego towaru jest jeszcze bardziej szczegółowy. Oprócz kodu CN, w internetowej bazie TARIC można też znaleźć szczegółowe informacje na temat ograniczeń w handlu poszczególnymi towarami z wybranymi państwami trzecimi.

System Zintegrowanej Taryfy Celnej ISZTAR

System Zintegrowanej Taryfy Celnej ISZTAR jest internetową bazą danych taryfowych, zarządzaną przez Departament Polityki Celnej Ministerstwa Finansów. System ISZTAR jest polskim odpowiednikiem unijnego systemu TARIC, z którym jest w pełni kompatybilny. Oprócz taryfy TARIC znajdują się tu również informacje o podatkach VAT i akcyzie obowiązujących w naszym kraju.

Bibliografia

Przypisy

  1. B.Brzeziński, A.Olesińska (2017), s. 308-310
  2. B.Brzeziński, A.Olesińska (2017), s. 308-310
  3. B.Brzeziński, A.Olesińska (2017), s. 308-310

Autor: Natalia Kluska, Franciszek Kois