Strzelectwo
| Strzelectwo |
|---|
| Polecane artykuły |
Strzelectwo wywodzi się z konieczności przetrwania. Początkowo, broń palną wykorzystywano przede wszystkim do obrony oraz zdobycia pożywienia. Z końcem XVIII wieku, wraz z nastaniem rewolucji przemysłowej, polowanie dla zdobycia pożywienia było stosowane coraz rzadziej i strzelectwo zaczęło przeradzać się w sport.
Geneza
Istnieją historyczne zapisy, na występujące zawody strzeleckie już w XI wieku. Strzelectwo jako sport powstał dopiero w XX wieku, poprzez rozwój sprzętu strzeleckiego, jak również powstanie narodowych federacji strzeleckich. W krajach anglojęzycznych rozpropagowano formę strzelań do zwierzyny symulowanej lub specjalnie hodowanych do tego celu gołębi. W 1896 roku strzelectwo sportowe weszło w skład dyscypliny sportowej, które znalazło się w programie I nowożytnych Igrzysk Olimpijskich. Wówczas rozegrano pięć konkurencji strzeleckich takich jak: rewolwer, pistolet i broń wojskową. W 1897 we Francji rozegrano pierwsze Mistrzostwa Strzeleckie. W 1907 roku w Zurichu przedstawiciele ośmiu narodowych federacji strzeleckich założyli Międzynarodowy Związek Federacji i Stowarzyszeń Strzeleckich. Podczas I wojny światowej związek został rozwiązany. Ponownie powstał w 1924 roku pod nazwą Międzynarodowy Związek Strzelectwa, (Union Internationale de Tir - skrót UIT).
Broń palna
Pod pojęciem broni palnej należy rozumieć: broń bojową, sportową, gazową, alarmową i sygnałową, broń pneumatyczną. Zgodnie z definicją ustawową "bronią palną jest niebezpieczne dla życia lub zdrowia urządzenie, które w wyniku działania sprężonego gazu, powstających na skutek spalania materiału miotającego, jest zdolne do wystrzelenia pocisku lub substancji z lufy albo z elementu zastępującego lufę, a przez do rażenia celów na odległość".
"Broń pneumatyczna jest niebezpieczna dla życia lub zdrowia, urządzenie które w wyniku sprężonego gazu jest zdolne do wystrzelenia pocisku z gwintowanej lufy ido rażenia celu".
Wymagania prawne
Pozwolenie na broń jest wydawane na czas nieokreślony. Broń wydaje się w celu ochrony osobistej lub ochrony innej osoby oraz mienia własnego. Do otrzymania broni niezbędne jest orzeczenie lekarskie i psychologiczne. Następnie jest zobowiązana zdać egzamin ze znajomości przepisów z posiadania i używania broni palnej oraz z umiejętności posługiwania. Istnieje możliwość odebrania pozwolenia na broń palna osobie, która:
- narusza warunki określone w pozwoleniu na broń
- nie powiadamia o rejestracji broni
- nie zawiadamia Policji o utracie broni
- nie powiadamia o zmianie miejsca zamieszkania
Broni palnej nie wydaje się osobom, które:
- nie mają ukończone 21 lat
- z zaburzeniami psychicznymi
- są uzależnione od alkoholu lub innych substancji psychoaktywnych
- nie posiadających stałego zameldowania na terenie RP
- a także takim, co do których istnieje obawa, że mogą użyć broni w celach sprzecznych
Bibliografia
- Wojskowe Stowarzyszenie "Sport - Turystyka - Obronność" Warszawa 2002
- Harcerskie Biuro Wydawnicze "Horyzonty" Warszawa 2002
- Edmund Stachowiak " Strzelać każdy może" Leszno 1999
- Sławomir Kasprzyk " Podstawy strzelectwa obronnego" - Biuro Ochrony Biznesu, Lublin 2002
- Hartnik A.E. "Encyklopedia karabinów i karabinków", Bellona, Warszawa 2002
Autor: Kamil Koszyk
