Strefa Schengen: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
m (Infobox update)
 
(LinkTitles.)
Linia 22: Linia 22:
Do głównych zadań strefy można zaliczyć:
Do głównych zadań strefy można zaliczyć:
* przeciwdziałanie nielegalnej imigracji i przemytowi
* przeciwdziałanie nielegalnej imigracji i przemytowi
* wzajemna współpraca pomiędzy służbami policyjnymi, sądowymi, karnymi
* wzajemna współ[[praca]] pomiędzy służbami policyjnymi, sądowymi, karnymi
* ochrona granic
* ochrona granic
<google>ban728t</google>
<google>ban728t</google>
* budowa Systemu Informacyjnego udrażniającego przepływ istotnych informacji
* budowa Systemu Informacyjnego udrażniającego przepływ istotnych informacji
* wspólna polityka wizowa oraz kontrolna
* wspólna [[polityka]] wizowa oraz kontrolna
* ułatwienie przepływu [[kapitał]]u ludzkiego
* ułatwienie przepływu [[kapitał]]u ludzkiego
* pogłębienie integracji wewnątrz unijnej (Drożdż W.,2007, 6).
* pogłębienie integracji wewnątrz unijnej (Drożdż W.,2007, 6).


==System Informacyjny Schengen==
==System Informacyjny Schengen==
System Informacyjny Schengen (SIS) to jeden z najważniejszych instrumentów umożliwiających wymianę danych między państwami. Obowiązuje on od dnia 26 marca 1995 roku, a powołany został na mocy Konwencji Wykonawczej do Układu z Schengen. Podstawową funkcją SIS jest zapewnienie organom stron porozumienia dostępu do baz danych gromadzących wpisy poprzez zautomatyzowaną procedurę wyszukiwania.  
[[System]] Informacyjny Schengen (SIS) to jeden z najważniejszych instrumentów umożliwiających wymianę danych między państwami. Obowiązuje on od dnia 26 marca 1995 roku, a powołany został na mocy Konwencji Wykonawczej do Układu z Schengen. Podstawową funkcją SIS jest zapewnienie organom stron porozumienia dostępu do baz danych gromadzących wpisy poprzez zautomatyzowaną procedurę wyszukiwania.  


Od 9 kwietnia 2013 roku funkcjonuje System Informacyjny Schengen drugiej generacji, tj. wielkoskalowy system stworzony na potrzeby szerszej strefy Schengen oraz [[Unia Europejska|Unii Europejskiej]]. Daje możliwość korzystania z najnowocześniejszych funkcjonalności i przetwarzania większej ilość danych. Za cel SIS II bierze się zapewnienie wysokiego poziomu ochrony (w tym utrzymanie bezpieczeństwa i porządku publicznego) i zagwarantowanie bezpieczeństwa w państwach członkowskich za pomocą przekazywanych danych.  
Od 9 kwietnia 2013 roku funkcjonuje System Informacyjny Schengen drugiej generacji, tj. wielkoskalowy system stworzony na [[potrzeby]] szerszej strefy Schengen oraz [[Unia Europejska|Unii Europejskiej]]. Daje możliwość korzystania z najnowocześniejszych funkcjonalności i przetwarzania większej ilość danych. Za cel SIS II bierze się zapewnienie wysokiego poziomu ochrony (w tym utrzymanie bezpieczeństwa i porządku publicznego) i zagwarantowanie bezpieczeństwa w państwach członkowskich za pomocą przekazywanych danych.  


System Informacyjny powinien zawierać:
System Informacyjny powinien zawierać:
* wpisy dotyczące osób zaginionych (aby zapewnić im bezpieczeństwo i wyeliminować zagrożenia),
* wpisy dotyczące osób zaginionych (aby zapewnić im bezpieczeństwo i wyeliminować [[zagrożenia]]),
* wpisy dot. osób, od których wymaga się obecności w postępowaniu sądowym,
* wpisy dot. osób, od których wymaga się obecności w postępowaniu sądowym,
* wpisy dot. osób lub rzeczy, w celu przeprowadzenia kontroli szczegółowych lub niejawnych,
* wpisy dot. osób lub rzeczy, w celu przeprowadzenia kontroli szczegółowych lub niejawnych,
* wpisy dot. przedmiotów istotnych jako dowody w postępowaniu karnym.  
* wpisy dot. przedmiotów istotnych jako dowody w postępowaniu karnym.  


SIS II ma znacznie szerszy zakres i dostęp niż SIS I. Obejmuje on bowiem Europol, Eurojust, prokuratorów krajowych czy podmioty zajmujące się rejestracją pojazdów.  
SIS II ma znacznie szerszy [[zakres]] i dostęp niż SIS I. Obejmuje on bowiem Europol, Eurojust, prokuratorów krajowych czy podmioty zajmujące się rejestracją pojazdów.  


Struktura techniczna SIS II:
Struktura techniczna SIS II:
* system centralny – funkcja wsparcia technicznego – baza danych i interfejs,
* system centralny – [[funkcja]] wsparcia technicznego – [[baza danych]] i [[interfejs]],
* infrastrukturę łączności – dane SIS mogą być przekazywane przez specjalnie do tego przeznaczoną zaszyfrowaną sieć wirtualną i wymieniane między biurami SIRENE,
* infrastrukturę łączności – [[dane]] SIS mogą być przekazywane przez specjalnie do tego przeznaczoną zaszyfrowaną sieć wirtualną i wymieniane między biurami SIRENE,
* system krajowy – może zawierać kopię bazy danych SIS II.
* system krajowy – może zawierać kopię bazy danych SIS II.


Linia 52: Linia 52:


==Ochrona granicy zewnętrznej strefy Schengen==
==Ochrona granicy zewnętrznej strefy Schengen==
Lądowe i morskie granice [[Unia Europejska]Unii Europejskiej]] stanowią najczęstsze drogi transferu nielegalnych imigrantów. Za kontrolę ruchu granicznego oraz ochronę granic Polski na lądzie i morzu odpowiedzialny jest Minister Spraw Wewnętrznych, natomiast jego zadania wykonuje Komendant Główny Straży Granicznej za pośrednictwem innych pracowników Straży Granicznej. Jednakże utworzenie strefy Schengen w 1995 roku było jednoznaczne z przesunięciem się odpowiedzialności z te czynności na jej granice zewnętrzne. Kontrola i nadzór nad poszczególnymi odcinkami należy wyłącznie do właściwych władz, organów i służb każdego kraju. Nie jest jednak tak, że zapewnienie bezpieczeństwa pozostaje wyłącznie w gestii tego państwa członkowskiego, którego granice pokrywają się z zewnętrznymi granicami strefy.  
Lądowe i morskie granice [[Unia Europejska]Unii Europejskiej]] stanowią najczęstsze drogi transferu nielegalnych imigrantów. Za kontrolę ruchu granicznego oraz ochronę granic Polski na lądzie i morzu odpowiedzialny jest Minister Spraw Wewnętrznych, natomiast jego zadania wykonuje Komendant Główny Straży Granicznej za pośrednictwem innych pracowników Straży Granicznej. Jednakże utworzenie strefy Schengen w 1995 roku było jednoznaczne z przesunięciem się odpowiedzialności z te czynności na jej granice zewnętrzne. Kontrola i [[nadzór]] nad poszczególnymi odcinkami należy wyłącznie do właściwych władz, organów i służb każdego kraju. Nie jest jednak tak, że zapewnienie bezpieczeństwa pozostaje wyłącznie w gestii tego państwa członkowskiego, którego granice pokrywają się z zewnętrznymi granicami strefy.  


Na szczycie [[Rada Europejska|Rady Europejskiej]] w Laeken w grudniu 2001 roku sformułowana została idea zintegrowanego zarządzania granicami zewnętrznymi oraz określono zasady współpracy państw członkowskich, natomiast rozwinięta została w Komunikacie Komisji w maju 2002 roku. Głównym elementem tworzonego projektu było przyjęcie jednakowych regulacji prawnych dotyczących standardów zarządzania granicami i ich kontroli. Opracowano również koncepcję utworzenia europejskiego korpusu straży granicznej.  
Na szczycie [[Rada Europejska|Rady Europejskiej]] w Laeken w grudniu 2001 roku sformułowana została idea zintegrowanego zarządzania granicami zewnętrznymi oraz określono zasady współpracy państw członkowskich, natomiast rozwinięta została w Komunikacie Komisji w maju 2002 roku. Głównym elementem tworzonego projektu było przyjęcie jednakowych regulacji prawnych dotyczących standardów zarządzania granicami i ich kontroli. Opracowano również koncepcję utworzenia europejskiego korpusu straży granicznej.  
Linia 59: Linia 59:


Do istotnych zadań można zaliczyć:
Do istotnych zadań można zaliczyć:
* koordynacja współpracy operacyjnej w zakresie kontroli ruchu granicznego i ochrony granic zewnętrznych pomiędzy państwami członkowskimi,  
* [[koordynacja]] współpracy operacyjnej w zakresie kontroli ruchu granicznego i ochrony granic zewnętrznych pomiędzy państwami członkowskimi,  
* wsparcie przy szkoleniu narodowych służb ochrony granicy,
* wsparcie przy szkoleniu narodowych służb ochrony granicy,
* przeprowadzanie analizy ryzyka,
* przeprowadzanie analizy ryzyka,
* bieżąca obserwacja rozwoju badań w zakresie kontroli ruchu granicznego i ochrony granic zewnętrznych,
* bieżąca [[obserwacja]] rozwoju badań w zakresie kontroli ruchu granicznego i ochrony granic zewnętrznych,
* pomoc państwom członkowskim w przypadku okoliczności wymagających wzmożonego wsparcia technicznego i operacyjnego,
* pomoc państwom członkowskim w przypadku okoliczności wymagających wzmożonego wsparcia technicznego i operacyjnego,
* koordynacja współpracy operacyjnej pomiędzy państwami członkowskimi w zakresie wydaleń obywateli państw trzecich przebywających na terytorium Unii Europejskiej nielegalnie (A. Doliwa-Klepacka 2016, s. 433-436).  
* koordynacja współpracy operacyjnej pomiędzy państwami członkowskimi w zakresie wydaleń obywateli państw trzecich przebywających na terytorium Unii Europejskiej nielegalnie (A. Doliwa-Klepacka 2016, s. 433-436).  
Linia 69: Linia 69:
==Bibliografia==
==Bibliografia==
* Bainbridge T., Teasdale A. (1998). Leksykon UE, Platan, Kraków.
* Bainbridge T., Teasdale A. (1998). Leksykon UE, Platan, Kraków.
* Bieliński J.(2005). [[Strategia Lizbońska]] a konkurencyjność Gospodarek, Wyd. Cedetu, Warszawa.
* Bieliński J.(2005). [[Strategia Lizbońska]] a [[konkurencyjność]] Gospodarek, Wyd. Cedetu, Warszawa.
* Bokajło W., Dziubko K. (2005). UE- Leksykon Integracji, Wyd. Europa, Warszawa.
* Bokajło W., Dziubko K. (2005). UE- Leksykon Integracji, Wyd. Europa, Warszawa.
* Borowiec J., Wilk K. (1997). Teoria i praktyka europejskiej integracji gospodarczej, Wyd. AE im. Oskara Langego, Wrocław.
* Borowiec J., Wilk K. (1997). Teoria i praktyka europejskiej integracji gospodarczej, Wyd. AE im. Oskara Langego, Wrocław.

Wersja z 02:05, 22 maj 2020

Strefa Schengen
Polecane artykuły


Strefa Schengen- jest to obszar, gdzie zniesiona została kontrola graniczna na granicach wewnętrznych oraz wprowadzone zostały jednolite zasady co do kontroli granic zewnętrznych (czyli ochrony granicznej, wydawania wiz, multilateralnej współpracy w sprawach policyjnych i sądowych). Do państw należących do Strefy z Schengen należą: Austria, Belgia, Dania, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Luksemburg, Niemcy, Portugalia, Szwecja, Włochy. Czechy, Estonia, Litwa, Łotwa, Polska (przystąpiła do Strefy Schengen 21 grudnia 2007 roku), Malta, Słowacja, Słowenia, Węgry oraz państwa stowarzyszone: Norwegia i Islandia. Strefa z Schengen powstała na mocy Układu z Schengen z 14 czerwca 1985 roku zawartego między Belgią, Francją, Holandią, Luksemburgiem i Niemcami.

Układ zakładał stopniowe znoszenie kontroli na wspólnych granicach, które miało doprowadzić do zapewnienia swobody przepływu osób na obszarze państw- sygnatariuszy, czyli Strefy Schengen. Do głównych zadań strefy można zaliczyć:

  • przeciwdziałanie nielegalnej imigracji i przemytowi
  • wzajemna współpraca pomiędzy służbami policyjnymi, sądowymi, karnymi
  • ochrona granic
  • budowa Systemu Informacyjnego udrażniającego przepływ istotnych informacji
  • wspólna polityka wizowa oraz kontrolna
  • ułatwienie przepływu kapitału ludzkiego
  • pogłębienie integracji wewnątrz unijnej (Drożdż W.,2007, 6).

System Informacyjny Schengen

System Informacyjny Schengen (SIS) to jeden z najważniejszych instrumentów umożliwiających wymianę danych między państwami. Obowiązuje on od dnia 26 marca 1995 roku, a powołany został na mocy Konwencji Wykonawczej do Układu z Schengen. Podstawową funkcją SIS jest zapewnienie organom stron porozumienia dostępu do baz danych gromadzących wpisy poprzez zautomatyzowaną procedurę wyszukiwania.

Od 9 kwietnia 2013 roku funkcjonuje System Informacyjny Schengen drugiej generacji, tj. wielkoskalowy system stworzony na potrzeby szerszej strefy Schengen oraz Unii Europejskiej. Daje możliwość korzystania z najnowocześniejszych funkcjonalności i przetwarzania większej ilość danych. Za cel SIS II bierze się zapewnienie wysokiego poziomu ochrony (w tym utrzymanie bezpieczeństwa i porządku publicznego) i zagwarantowanie bezpieczeństwa w państwach członkowskich za pomocą przekazywanych danych.

System Informacyjny powinien zawierać:

  • wpisy dotyczące osób zaginionych (aby zapewnić im bezpieczeństwo i wyeliminować zagrożenia),
  • wpisy dot. osób, od których wymaga się obecności w postępowaniu sądowym,
  • wpisy dot. osób lub rzeczy, w celu przeprowadzenia kontroli szczegółowych lub niejawnych,
  • wpisy dot. przedmiotów istotnych jako dowody w postępowaniu karnym.

SIS II ma znacznie szerszy zakres i dostęp niż SIS I. Obejmuje on bowiem Europol, Eurojust, prokuratorów krajowych czy podmioty zajmujące się rejestracją pojazdów.

Struktura techniczna SIS II:

  • system centralny – funkcja wsparcia technicznego – baza danych i interfejs,
  • infrastrukturę łączności – dane SIS mogą być przekazywane przez specjalnie do tego przeznaczoną zaszyfrowaną sieć wirtualną i wymieniane między biurami SIRENE,
  • system krajowy – może zawierać kopię bazy danych SIS II.

Główna jednostka Systemu mieści się w Strasburgu we Francji, natomiast system rezerwowy (potrzebny w czasie awarii – zapewnia wszystkie funkcje głównego systemu) znajduje się w Austrii. Każde państwo jest zobowiązane do zbudowania, eksploatacji i utrzymania krajowego SIS II, a także podłączenia do krajowego SIS, które następnie są scalane w ramach bezpiecznej sieci ( A. Dragan, 2015, s. 35– 37).

Ochrona granicy zewnętrznej strefy Schengen

Lądowe i morskie granice [[Unia Europejska]Unii Europejskiej]] stanowią najczęstsze drogi transferu nielegalnych imigrantów. Za kontrolę ruchu granicznego oraz ochronę granic Polski na lądzie i morzu odpowiedzialny jest Minister Spraw Wewnętrznych, natomiast jego zadania wykonuje Komendant Główny Straży Granicznej za pośrednictwem innych pracowników Straży Granicznej. Jednakże utworzenie strefy Schengen w 1995 roku było jednoznaczne z przesunięciem się odpowiedzialności z te czynności na jej granice zewnętrzne. Kontrola i nadzór nad poszczególnymi odcinkami należy wyłącznie do właściwych władz, organów i służb każdego kraju. Nie jest jednak tak, że zapewnienie bezpieczeństwa pozostaje wyłącznie w gestii tego państwa członkowskiego, którego granice pokrywają się z zewnętrznymi granicami strefy.

Na szczycie Rady Europejskiej w Laeken w grudniu 2001 roku sformułowana została idea zintegrowanego zarządzania granicami zewnętrznymi oraz określono zasady współpracy państw członkowskich, natomiast rozwinięta została w Komunikacie Komisji w maju 2002 roku. Głównym elementem tworzonego projektu było przyjęcie jednakowych regulacji prawnych dotyczących standardów zarządzania granicami i ich kontroli. Opracowano również koncepcję utworzenia europejskiego korpusu straży granicznej.

Efektem wielu dyskusji pomiędzy państwami członkowskimi stała się Agencja FRONTEX. Formalnie powstała ona 1 maja 2005 roku, za faktycznie 3 października 2005. Agencja zajmuje się bardzo ważnym zadaniem, mianowicie, koordynuje współpracę pomiędzy państwami Unii Europejskiej w obszarze zarządzania granicami zewnętrznymi. Celem FRONTEXU jest także wsparcie techniczne i eksperckie Komisji UE w zakresie zarządzania granicami i dbanie o występowanie solidarności między państwami członkowskimi.

Do istotnych zadań można zaliczyć:

  • koordynacja współpracy operacyjnej w zakresie kontroli ruchu granicznego i ochrony granic zewnętrznych pomiędzy państwami członkowskimi,
  • wsparcie przy szkoleniu narodowych służb ochrony granicy,
  • przeprowadzanie analizy ryzyka,
  • bieżąca obserwacja rozwoju badań w zakresie kontroli ruchu granicznego i ochrony granic zewnętrznych,
  • pomoc państwom członkowskim w przypadku okoliczności wymagających wzmożonego wsparcia technicznego i operacyjnego,
  • koordynacja współpracy operacyjnej pomiędzy państwami członkowskimi w zakresie wydaleń obywateli państw trzecich przebywających na terytorium Unii Europejskiej nielegalnie (A. Doliwa-Klepacka 2016, s. 433-436).


Bibliografia

Autor: Ewa Komorowska, Mariola Kała