Stosunki międzynarodowe

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 01:22, 22 maj 2020 autorstwa 127.0.0.1 (dyskusja) (LinkTitles.)
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Stosunki międzynarodowe
Polecane artykuły

Stosunki międzynarodowe to rzeczywistość, w której biorą udział organizacje państwowe i publiczne. Stosunki międzynarodowe można potraktować jako sumę różnorodnych działań uczestników bez uwzględnienia granic poszczególnych państw. Jakiekolwiek działanie zachodzące w realnym świecie dotyczące polityki, finansów, gospodarki czy też zjawisk kulturowych, a wychodzące poza ramy jednego państwa będzie wpływać na działanie innych państw (Cziomera 2014, s. 15).

Podział stosunków międzynarodowych

Podstawowe kryteria, odnoszące się do poszczególnych dziedzin życia globalnego oraz jego rozwoju można podzielić ze względu na funkcjonalność stosunków międzynarodowych. Wobec tego stosunki międzynarodowe można podzielić na (Cziomera 2014, s. 15-16):

  • polityczne - obszarem działania stosunków międzynarodowych w tym zakresie są wszystkie elementy związane z polityką. W jej skład wchodzi polityka zagraniczna oraz dyplomacja, działania związane z bezpieczeństwem oraz prowadzeniem konfliktów międzynarodowych, szeroko pojęta aktywność instytucji oraz podmiotów międzynarodowych (Molo 2018, s. 19).
  • gospodarcze/ekonomiczne - skupiają się na płynnym przepływie dóbr i usług pomiędzy odmiennymi państwami lub grupami państw (Molo 2018, s. 19).
  • wojskowe - swoim zakresem obejmują przeważnie współpracę wojsk pomiędzy państwami. Główną ideą stosunków międzynarodowych wojskowych jest zapewnianie bezpieczeństwa np. poprzez stworzenie sojuszy militarnych między poszczególnymi państwami. Stosunki międzynarodowe wojskowe mogą również przybrać formę walk zbrojnych jak np. wojna (Molo 2018, s. 20).
  • międzyspołeczne - w tym aspekcie rozumiane jako wszelakie działanie ludzi związane z przemieszczaniem się poza granice jednego państwa. Poprzez interakcje z innymi ludźmi wpływają na kulturę, informacje oraz inne dziedziny życia (Molo 2018, s. 20).

Metody zarządzania przedsiębiorstwem międzynarodowym

W obliczu globalizacji można zaobserwować coraz większe zmiany związane z przyspieszeniem rozwoju globalizacji gospodarki światowej. Spowodowało to szybki wzrost obiegu dóbr i usług oraz kapitału. Ze względu na postęp technologiczny powiększa się także zasięg oraz zakres działań firm. Postępujący proces globalizacji powoduje, że przedsiębiorstwa muszą wprowadzać nowe technologie i produkty jeżeli chcą utrzymać przewagę konkurencyjną i zysk (Miara 2017, s. 96). Na rozwój przedsiębiorstwa międzynarodowego wpływ ma (Sokołowski 2015, s, 127):

  • zanikanie barier w obrębie obiegu dóbr i usług oraz zasobów takich jak pracownicy, kapitał i wiedza;
  • szybki wzrost nowych technologii, które sprzyjają rozwojowi działalności firm w skali globalnej;
  • duży wzrost wiedzy i zachodzących przemian na całym świecie.

Istotne jest podejście przedsiębiorstwa do struktury organizacyjnej, polityki związanej z doborem kadry kierowniczej. Istnieją trzy podstawowe podejścia kulturowe w stosunku do struktury organizacyjnej mianowicie (Sokołowski 2015 s, 129):

  • etnocentryczne - w którym to dominuje kultura kraju ojczystego w stosunku do jednostek znajdujących się w innych krajach,
  • policentryczne - w tym przypadku między krajem macierzystym, a jednostkami znajdującymi się w różnych krajach występuje wielokulturowość,
  • geocentryczne - zakłada się, iż występuje różnorodność kulturowa jednakże wprowadza się wszędzie jednakowe standardy, które mają wyróżnić dane przedsiębiorstwo na lokalnych rynkach.

Ze względu na zarządzanie przedsiębiorstwem międzynarodowym trzeba brać pod uwagę wysoki stopień rozbudowania struktury organizacyjnej tej firmy jak i jej skalę. W tym przypadku mowa o centralizacji albo decentralizacji zarządzania danym przedsiębiorstwem. Poprzez rozmieszczenie jednostek danego przedsiębiorstwa na teren kilku państw może się okazać, że będzie to prowadziło do decentralizacji zarządzania (Sokołowski 2015 s, 130). Na to w jaki sposób dane przedsiębiorstwo będzie się wykazywało centralizacją wpływ będzie miała strategia i kultura, np. etnocentryczna, geocentryczna będą sprzyjać centralizacji zarządzania daną firmą. Na centralizację wpływ również będzie miał czas, który będzie się wiązał z koniecznością błyskawicznego podejmowania decyzji, które będą dotyczyły funkcjonowania wszystkich jednostek, wchodzących w skład konkretnego przedsiębiorstwa międzynarodowego (Sokołowski 2015 s, 131).

Bibliografia

Autor: Monika Bratek