Spotkanie konfrontacyjne
| Spotkanie konfrontacyjne |
|---|
| Polecane artykuły |
Technika spotkań konfrontacyjnych należy do nowoczesnych sposobów kierowania konfliktem. Z założenia ma na celu inicjację pozytywnego myślenia o sytuacji konfliktowej, które skłania strony zaangażowane w spór do współpracy w zakresie wypracowania wspólnego rozwiązania.
Zasady
Podstawowymi założeniami warunkującymi skuteczność tej metody są[1]:
- oddzielenie ludzi od problemu
- utrzymanie kontroli na dyskusją
- otwartość i szczerość wypowiedzi
- kontrola emocji
- prowadzenie dokumentacji ważniejszych ustaleń
Spotkania takie służą poszukiwaniu rozwiązania konfliktu akceptowanego przez obie strony. Przy organizowaniu spotkań konfrontacyjnych należy skupiać się wyłącznie na zaistniałych problemach. Nie służą one atakowaniu przeciwników, ale rzeczowym zdefiniowaniu przedmiotu sporu. W trakcie spotkań powinny zostać ujawnione prawdziwe przyczyny konfliktu, toteż ich koordynator musi zachęcać strony do wzajemnej bezwzględnej szczerości. Organizator powinien także panować nad swoimi emocjami.
Musi okazać cierpliwość i wyrozumiałość. Powinien również dawać przykład dla swoich podwładnych, by potrafili z dystansem popatrzeć na powstały spór, a więc aby oddzielili subiektywnie nakierowane emocje od sprawy. Spotkania konfrontacyjne są szczególnie skuteczne w przypadku zaistnienia pewnych nieporozumień związanych z procesem komunikowania się. Ponadto dzięki takim zabiegom każdy z pracowników uczestniczący w spotkaniach wzbogaca swą wiedzę o obszar oczekiwań płynących od innego podmiotu, dzięki czemu możliwe staje się naszkicowanie wspólnego pola działań, przyczyniającego się do silniejszej integracji wewnątrz organizacji, a tym samym osiągania potencjalnie lepszych efektów.
Przypisy
- ↑ Zbiegień-Maciąg L., Pawnik W. Zarządzanie organizacją - Aspekt socjologiczny, wyd. AGH, Kraków 1995, str. 63
Bibliografia
- Zbiegień-Maciąg L., Pawnik W. Zarządzanie organizacją - Aspekt socjologiczny, wyd. AGH, Kraków 1995, str. 63
Autor: Anna Krawczyk
