Silos

Z Encyklopedia Zarządzania

Silos to pojęcie oznaczające zachowanie organizacyjne, które objawia się przez funkcjonowanie jakiejś części organizacji (osoby, grupy osób, zespołu lub działu) w oderwaniu od pozostałych jej części (Cilliers, Greyvenstein, 2012, s. 2)

Silosy w organizacjach powstają wtedy, gdy poszczególne osoby, grupy, zespoły lub działy nie chcą dzielić się swoja wiedzą oraz posiadanymi informacjami z innymi osobami funkcjonującymi w obrębie tej samej organizacji. Objawia się to niskim poziomem komunikacji lub jego brakiem, a także nieujawnianiem lub zatajaniem informacji przed innymi (Mohapeloa, 2017, s. 1009).

Silosy w organizacji istnieją wyłącznie na płaszczyźnie mentalnej (Mohapeloa, 2017, s. 1010). Nie są one fizycznie obecne w organizacjach, ale istnieją w umysłach pracowników jako niewidzialna bariera (Cilliers, Greyvenstein, 2012, s. 3).

Istnienie silosów w obrębie organizacji powoduje (Cilliers, Greyvenstein, 2012, s. 3):

  • Dysfunkcję i fragmentację organizacji
  • Poczucie segregacji, odłączenia i izolacji od firmy i innych jej członków, zespołów i działów
  • Bezsilność, strach przed udziałem w spotkaniach z innymi osobami, zespołami czy działami w obrębie firmy
  • Brak zaufania, szacunku oraz współpracy pomiędzy pracownikami
  • Występowanie podziału my kontra oni

Przyczyny powstawania silosów w organizacji

Powstawaniu silosów organizacyjnych sprzyja hierarchiczna struktura organizacyjna, w której największa władza organizacyjna oraz autorytet należą do pracowników znajdujących się w strukturze na najwyższych szczeblach; są to tak zwane silosy pionowe. Istnieją także silosy poziome, związane z występowaniem w organizacji obszarów specjalizacji takich, jak zasoby ludzkie (HR), marketing, działalność operacyjna (Cilliers, Greyvenstein, 2012, s. 3). Silosy w organizacji pojawiają się także w obliczu ciągłych zmian organizacyjnych, w szczególności tych wywołanych zmianami kadrowymi (Mohapeloa, 2017, s. 1010).

Innymi przyczynami do powstawania silosów mogą być (Fenwick, Seville, Brunsdon, 2009, s. 5-6):

  • Postawa, osobowość lub styl kierowania liderów w organizacji
  • Obojętność na potrzeby innych działów
  • Priorytetyzacja potrzeb, sukcesów, celów konkretnych działów
  • Operowanie w różnych strefach czasowych i geograficznych
  • Funkcjonowanie w odizolowaniu od innych
  • Uzależnienie nagród finansowych od wyników poszczególnych jednostek
  • Polityka oraz procedury w firmie utrudniające współpracę
  • Kultura firmy promująca rywalizację ponad pracę zespołową
  • Brak szkoleń, rozwoju umiejętności interpersonalnych pracowników

Konsekwencje występowania silosów w organizacji

Cztery główne obszary na które wpływa mentalność silosowa w organizacji to innowacje, klienci, zespoły oraz działy. Szczególnie negatywny wpływ ma ona na tożsamość zespołu na różnych płaszczyznach takich, jak (Mohapeloa, 2017, s. 1010-1012):

  • Środowisko fizyczne i strukturę działu
  • Relacje wewnątrzgrupowe
  • Doświadczenia kierownictwa
  • Relacje międzygrupowe

Głównym problemem powiązanym z występowaniem silosów w organizacji jest fakt, że wpływają one negatywnie na funkcjonowanie firmy poprzez (Mohapeloa, 2017, s. 1010-1013):

Ograniczenie powstawania silosów

Proces ograniczenia powstawania silosów w organizacji może zostać ograniczony lub całkowicie wyeliminowany za pomocą (Fenwick, Seville, Brundson, 2009, s. 10):

  • Nagradzania zachowań opartych na współpracy
  • Zachęcania do innowacji, ulepszania procesów
  • Tworzenie kultury organizacji opartej na współpracy i wzajemnej komunikacji
  • Jasnego określenia obszarów odpowiedzialności

Inne metody oraz sposoby postępowania w przedsiębiorstwie które mogą sprzyjać ograniczeniu powstawania silosów to między innymi (Mohapeloa, 2017, s.1011):

  • Stworzenia kooperacyjnego środowiska pracy w którym pracownicy są współodpowiedzialni za osiąganie celów przedsiębiorstwa
  • Uzależnienie systemu wynagrodzeń od osiąganych celów funkcjonalnych całej firmy, a nie pojedynczych zespołów
  • Wzmocnienie zależności oraz współpracy pomiędzy różnymi działami w organizacji
  • Zachęcanie do traktowania błędów i porażek jako szansy do uczenia się
  • Ustalanie celów, których pomyślne wypełnienie odbywa się przy współpracy różnych działów
  • Promowanie elastyczności w obrębie zespołu, pomiędzy działami
  • Budowanie zaufania pomiędzy zespołami oraz działami
  • Przepływ informacji we wszystkich kierunkach struktury organizacyjnej: z góry na dół, z dołu do góry oraz na boki

Bibliografia

Autor: Justyna Prus