Rzecznik patentowy

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 00:05, 22 maj 2020 autorstwa 127.0.0.1 (dyskusja) (LinkTitles.)
Rzecznik patentowy
Polecane artykuły


Rzecznik patentowy – nazwa ta określa specjalistę, który świadczy usługi z zakresu własności przemysłowej. Jedynie on może być pełnomocnikiem przed Urzędem Patentowym Rzeczpospolitej Polskiej w postępowaniu, które związane jest ze zgłoszeniem, bądź utrzymywaniem ochrony przedmiotów własności przemysłowej. [1]

Prawa i obowiązki

Według ustawy o rzecznikach patentowych, do praw i obowiązków rzeczników należą m. in:

  • Rzecznik patentowy ma prawo do wolności słowa i pisma, ale w granicach, jakie określone są przepisami prawa. Nadużycie tej wolności podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej.
  • Podczas wykonywania zawodu rzecznik patentowy korzysta z takiej samej ochrony prawnej jak adwokat.
  • Rzecznik patentowy ma obowiązek zachować w tajemnicy wszystkie informacje, które zostały mu przekazane w związku z wykonywanymi czynnościami zawodowymi. Wyjątkiem, w którym obowiązek dochowania tajemnicy nie jest przestrzegany są informacje dotyczące przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy, a także finansowaniu terroryzmu.
  • Rzecznik patentowy zobowiązany jest do szkolenia zawodowego oraz do opłacania składek na potrzeby samorządu (sposób szkoleń i wysokość składek ustalana jest przez Krajową Radę Rzeczników Patentowych).[2]

Rodzaje świadczenia pomocy

Zgodnie z art. 8 ustawy o rzecznikach patentowych, rzecznik patentowy świadczy pomoc techniczną i prawną.

Pomoc prawna polega na dawaniu porad i konsultacji prawnych, sprawdzaniu stanu prawnego przedmiotów własności przemysłowej, tworzeniu opinii, a także na zastępstwie prawnym i procesowym.

Natomiast pomoc techniczna to przede wszystkim opracowywanie opisów technicznych, zgłoszeń do ochrony podmiotów działalności twórczej, które przeznaczone są do wykorzystywania przemysłowego, badaniu zakresu ich ochrony oraz prowadzeniu poszukiwań dotyczących stanu techniki.

Uprawnienia do wykonywania zawodu

Powstanie prawa do wykonywania zawodu rzecznika patentowego następuje z dniem wpisania na listę rzeczników patentowych, po złożeniu ślubowania, którego treść zawarta jest w art. 22 ustawy o rzeczniku patentowym.
Po wpisaniu na listę rzeczników patentowych i złożeniu ślubowania Urząd Patentowy Rzeczpospolitej Polskiej wydaje rzecznikowi patentowemu legitymację, która jest potwierdzeniem prawa wykonywania zawodu, a także używania tytułu "rzecznik patentowy".[3]

Zgodnie z art. 19, rzecznikiem patentowym może zostać osoba, która:

  • ukończyła studia magisterskie na kierunku technicznym lub prawniczym,
  • odbyła odpowiednią aplikację rzecznikowską,
  • ma nieskazitelny charakter,
  • otrzymała wynik pozytywny z egzaminu kwalifikacyjnego,
  • ma pełną zdolność do czynności prawnych,
  • jest obywatelem państwa Polskiego (lub obcokrajowcem, który włada biegle językiem polskim w mowie i piśmie).

Kancelaria patentowa

Według art. 4 ustawy o rzecznikach patentowych, rzecznik patentowy swój zawód może wykonywać na rzecz pracodawcy, na podstawie umów cywilnoprawnych lub w kancelarii patentowej. Kancelarię patentową, której przedmiotem działalności jest świadczenie pomocy związanej z własnością przemysłową, na warunkach określonych w art. 5 może utworzyć i prowadzić:

Polska Izba Rzeczników Patentowych

Do Polskiej Izby Rzeczników Patentowych, zwanej również samorządem rzeczników patentowych musi należeć każdy rzecznik patentowy, jak i każdy aplikant.[5]
Według art. 43 do zadań tego samorządu należą:

  • podejmowanie wszelkich działań, aby odpowiednio wykonywano zawód rzecznika patentowego
  • ochrona interesów zawodowych rzeczników patentowych oraz aplikantów, a także reprezentowanie ich
  • współdziałanie w stosowaniu i tworzeniu prawa własności przemysłowej oraz w ramach organizowania i wykonywania zawodu rzecznika patentowego
  • kształcenie aplikantów oraz doskonalenie zawodowe rzeczników
  • sprawowanie nadzoru nad poprawnym wykonywaniem zawodu przez rzeczników patentowych i aplikantów
  • przeprowadzanie badań w dziedzinie własności przemysłowej

Bibliografia

  1. Bernat R. (2014). Koszty uzyskania przychodów w działalności prawniczej, "Zeszyty naukowe Uczelni Warszawskiej im. Marii Skłodowskiej-Curie", nr 3
  2. Hoffman T., Śnierzyński M.(2015). Centra Transferu Technologii jako podmioty zarządzania własnością intelektualną. Aktualne problemy i wyzwania., "Przedsiębiorczość i zarządzanie", tom XVI, zeszyt 3, cz.2
  3. Kasprzycki D., Matczewski A., Okoń-Horodyńska E., du Vall M., Wisła R. (2008). Zarządzanie własnością intelektualną w przedsiębiorstwie –regulaminy korzystania z wyników prac intelektualnych powstałych w przedsiębiorstwie, Uniwersytet Jagielloński, Kraków
  4. Kwapisz A., Kaczmarska B., Gierulski W. (2016). Ochrona patentowa jako element rozwoju innowacyjności urządzeń mechatronicznych, "Mechanik", nr 2
  5. Nowińska E., Promińska U., du Vall M. (2008). Prawo własności przemysłowej, Lexis Nexis, Warszawa
  6. Szewc A. (red.) (2003). Leksykon własności przemysłowej i intelektualnej, Kantor Wydawniczy Zakamycze, Kraków
  7. Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001r. o rzecznikach patentowych Dz.U. 2001 Nr 49 poz. 509, tekst ujednolicony

Przypisy

Autor: Aleksandra Myćka

Uwaga.png

Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych.

Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu.