Rachunek porównawczy kosztów: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
m (Infobox update)
 
(LinkTitles.)
Linia 15: Linia 15:




Rachunek porównawczy [[koszt]]ów to [[metoda]] najczęściej wykorzystywana do podejmowania decyzji inwestycyjnych o charakterze odtworzeniowo-modernizacyjnym. Zazwyczaj służy do wyboru najlepszego wariantu spośród wariantów realnych, takich samych pod względem korzyści, lecz rożnych pod względem ponoszonych [[koszt]]ów, których minimalizacja stanowi kryterium racjonalizacji decyzji. Zakres czasowy rachunku obejmuje najczęściej jeden rok.
[[Rachunek]] porównawczy [[koszt]]ów to [[metoda]] najczęściej wykorzystywana do podejmowania decyzji inwestycyjnych o charakterze odtworzeniowo-modernizacyjnym. Zazwyczaj służy do wyboru najlepszego wariantu spośród wariantów realnych, takich samych pod względem korzyści, lecz rożnych pod względem ponoszonych [[koszt]]ów, których minimalizacja stanowi kryterium racjonalizacji decyzji. [[Zakres]] czasowy rachunku obejmuje najczęściej jeden rok.
Aby zastosować w praktyce ta metodę należy wyróżnić:
Aby zastosować w praktyce ta metodę należy wyróżnić:
* roczne [[koszty]] inwestycyjne (Kk)
* roczne [[koszty]] inwestycyjne (Kk)
Linia 29: Linia 29:
M - [[nakłady inwestycyjne]] i - stopa zysku kalkulacyjnego
M - [[nakłady inwestycyjne]] i - stopa zysku kalkulacyjnego


R - wartość końcowa po wyłączeniu obiektu z eksploatacji
R - [[wartość]] końcowa po wyłączeniu obiektu z eksploatacji


N - przyjęty okres eksploatacji
N - przyjęty okres eksploatacji

Wersja z 20:44, 21 maj 2020

Rachunek porównawczy kosztów
Polecane artykuły


Rachunek porównawczy kosztów to metoda najczęściej wykorzystywana do podejmowania decyzji inwestycyjnych o charakterze odtworzeniowo-modernizacyjnym. Zazwyczaj służy do wyboru najlepszego wariantu spośród wariantów realnych, takich samych pod względem korzyści, lecz rożnych pod względem ponoszonych kosztów, których minimalizacja stanowi kryterium racjonalizacji decyzji. Zakres czasowy rachunku obejmuje najczęściej jeden rok. Aby zastosować w praktyce ta metodę należy wyróżnić:

  • roczne koszty inwestycyjne (Kk)
  • roczne koszty operacyjne (Ko)

Do obliczenia kosztów inwestycyjnych stosujemy amortyzację liniową (A) i zysk kalkulacyjny (Z).

A = (M-R)/n

Z = (M+R)/2 * i

gdzie: M - nakłady inwestycyjne i - stopa zysku kalkulacyjnego

R - wartość końcowa po wyłączeniu obiektu z eksploatacji

N - przyjęty okres eksploatacji

Tak więc roczne koszty inwestycyjne stanowią sumę amortyzacji i zysku kalkulacyjnego.

Rozróżnia się Kk:

  • z uwzglednieniem wartości końcowej: Kk = A+Z = (M-R)/n + (M+R)/2*i
  • bez uwzględnienia wartości końcowej: Kk = A+Z = M/n + M/2*i

Całkowity roczny poziom kosztów obliczamy z następujących wzorów:

  • z uwzglednieniem wartości końcowej: K = Kk + Ko = (M-R)/n + (M+R)/2*i +Ko
  • bez uwzglednienia wartości końcowej: K = M/n + M/2*i

Autor: Milena Pasternak